Αναλύουμε το γιατί η κυβέρνηση τιμά τον Κώστα Σημίτη και ποιοι πολιτικοί λόγοι κρύβονται πίσω από αυτό. Από την ημέρα που ανακοινώθηκε ο θάνατος του Κώστα Σημίτη, το Μέγαρο Μαξίμου έχει εκφράσει τη θλίψη του με σαφή και έντονο τρόπο. Ο πρωθυπουργός, στη δήλωσή του, περιέγραψε τον εκλιπόντα ως έναν καταλύτη της δημόσιας ζωής, τονίζοντας τη σημασία του στον εκσυγχρονισμό της χώρας. Η προσωπικότητα του Κώστα Σημίτη αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην πορεία της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Εν τω μεταξύ, θα εκφωνήσει και έναν από τους επικήδειους κατά την αυριανή εξόδιο ακολουθία του.
Η απώλεια του Σημίτη έχει προκαλέσει επίσης έντονη συγκίνηση στους υπουργούς που υπηρετούσαν υπό την ηγεσία του, οι οποίοι εκφράζουν τον θαυμασμό τους για το έργο του, δείχνοντας πώς η πολιτική μπορεί να γιορτάσει την κληρονομιά ενός αντιπάλου. Σημαντικοί υπουργοί, συμπεριλαμβανομένου του Άδωνι Γεωργιάδη, υπερασπίζονται το έργο του Σημίτη παρά το παρελθόν τους ως πολιτικοί του αντίπαλοι.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στο πλαίσιο της στρατηγικής του, φαίνεται να βλέπει τον εαυτό του ως τον φυσικό κληρονόμο των ιδεών που προώθησε ο Σημίτης, κάτι που καθιστά την τιμή προς το πρόσωπό του και πολιτικά αποδεκτή, αν και προβληματική για ορισμένους στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.
Καθώς ο διάλογος γύρω από το πένθος συνεχίζεται, η κυβέρνηση καλείται να εξηγήσει τις αποφάσεις της στο παραδοσιακό δεξιό κοινό που παρακολουθεί στενά τις πολιτικές εξελίξεις. Η διαχείριση της κληρονομιάς του Κώστα Σημίτη μπορεί να προσφέρει σε κάποιους συμμάχους, αλλά και να εγείρει αμφισβητήσεις για την πολιτική ταυτότητα του κόμματος.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
