Αναλύουμε την αποκατάσταση του Λεπέν από τη γαλλική κυβέρνηση και τις επιπτώσεις της στην πολιτική σκηνή. Για κάποιον που επένδυσε συστηματικά στο μίσος και τον ρατσισμό και αντιμετωπίστηκε δικαιολογημένα με αντίστοιχο μίσος από ένα σημαντικό τμήμα της γαλλικής κοινωνίας, οι συγκρατημένες δηλώσεις της γαλλικής προεδρίας και της κυβέρνησης υποδηλώνουν μια απόπειρα αποκατάστασης του ιστορικού ηγέτη της γαλλικής Άκρας Δεξιάς Ζαν-Μαρί Λεπέν. Ο Ζ.Μ. Λεπέν υπήρξε αναμφισβήτητη προσωπικότητα της γαλλικής πολιτικής, η οποία, παρότι έχει αμφισβητηθεί και αποκηρυχθεί, σφράγισε την εποχή της. Η δήλωση της γαλλικής προεδρίας χαρακτήρισε τον Λεπέν ως ιστορική προσωπικότητα της ακροδεξιάς και υπογράμμισε το ρόλο του στη δημόσια ζωή της χώρας για σχεδόν επτά δεκαετίες, ο οποίος τώρα κρίνεται από την ιστορία.
Εντούτοις, το γεγονός ότι ο Λεπέν αποκηρύχθηκε ακόμα και από το ίδιο του κόμμα καθιστά τη σημερινή στάση των πολιτικών δυνάμεων ακόμα πιο εκπληκτική. Η δήλωση του Γάλλου πρωθυπουργού Φρανσουά Μπαϊρού αναφέρει ότι «πολεμώντας τον, καταλάβαμε πόσο μαχητής ήταν», επισημαίνοντας τη σημασία του στη γαλλική πολιτική σκηνή. Αλλά ο Λεπέν, με την αμετανόητη στάση του, έχει και άλλες σκοτεινές πτυχές στην πολιτική του ιστορία, περιλαμβάνοντας καταδίκες για εγκλήματα πολέμου και ομοφοβικές δηλώσεις.
Αναμφίβολα, υπάρχει και μια στρατηγική διάσταση στη στάση αυτή. Η πολιτική του Μακρόν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ανοχή της Μαρίν Λεπέν και του Εθνικού Συναγερμού, καθώς σε περίπτωση αντίθετης εξέλιξης, η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη σε προτάσεις δυσπιστίας. Ωστόσο, οι ιδέες του Λεπέν έχουν γίνει λιγότερο απορριπτέες στη γαλλική πολιτική σκηνή, με τα δικά του συνθήματα για τη μετανάστευση να υιοθετούνται από ένα ευρύτερο φάσμα πολιτικών δυνάμεων.
Η πολιτική ατζέντα της γαλλικής κυβέρνησης παραμένει αβέβαιη καθώς οι αρχές και η κοινή γνώμη φαίνεται να αποδέχονται ολοένα και περισσότερο τις ακροδεξιές θέσεις. Αυτό αποτυπώνεται και στην εξωτερική πολιτική της Ε.Ε., όπου η λογική της Ευρώπης-Φρούριο έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες θανάτους μεταναστών. Επιπλέον, η αποικιοκρατία και ο γαλλικός εθνικισμός που προώθησε ο Λεπέν φαίνεται να επιστρέφουν, προκαλώντας ανησυχίες για το μέλλον της πολιτικής σκηνής στη Γαλλία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
