Η αποτίμηση της επετείου του Πολυτεχνείου αποκαλύπτει τις σύγχρονες πολιτικές προσεγγίσεις και εντάσεις. Text: Όπως κάθε χρόνο, κυβέρνηση και εκπρόσωποι των κομμάτων πήραν τον λόγο, βγάζοντας διθυραμβικούς λόγους για τα μηνύματα της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο και την αποκατάσταση της δημοκρατίας. 51 χρόνια μετά, οι ιδεολογικές προσεγγίσεις εμφανώς διακριτές, όπως και οι δύο πλευρές της ιστορίας. Όλοι πάντως πήραν το λόγο, ακροδεξιοί, δεξιοί, φιλελεύθεροι, ακροκεντρώοι, σοσιαλδημοκράτες, αριστεροί, κομμουνιστές. Αν άκουγε κάποιος τις ομιλίες των εκπροσώπων της Νίκης και των Σπαρτιατών, δεν ξέρω αν θα γέλαγε ή θα έκλαιγε.
Πάντως, στην αριστερή πτέρυγα της Βουλής, μετά την έντονη και σκληρά ιδεολογική πεντάλεπτη ομιλία του Νάσου Ηλιόπουλου εκ μέρους της Νέας Αριστεράς, ο οποίος έκλεισε με τη φράση Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία γιατί, όπως μας θυμίζει ο Μανώλης Αναγνωστάκης, οι λέξεις πρέπει να καρφώνονται σαν πρόκες. Το χειροκρότημα ήρθε από τους Νίκο Παππά και Δημήτρη Μάντζο, από τα έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Δεν είναι λίγες οι προσπάθειες που έχουν γίνει για να μετατραπεί το Πολυτεχνείο σε ένα μνημόσυνο, να εμφανίζεται ως κάτι το οποίο αφορά μια παλιά και ξεχασμένη ιστορία. Δε μπορείς όμως να κάνεις μνημόσυνο για το Πολυτεχνείο, γιατί έρχεται από το μέλλον. Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την παρέμβασή του ο Νάσος Ηλιόπουλος στην Βουλή, σημειώνοντας πως το Πολυτεχνείο θα μιλάει για πάντα τη γλώσσα της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του δικαίου.
Επιπλέον, πρόσθεσε ότι το Πολυτεχνείο σήμερα, δεν μπορεί να μην έχει την καρδιά και το μυαλό του στη γενοκτονία που γίνεται στη Γάζα και στο δίκαιο αίτημα του παλαιστινιακού λαού για ελευθερία, δημοκρατία και δικαιοσύνη.
Βίντεο:
