Τα στοιχεία του συστήματος που μελετά τους δείκτες της ανεργίας ιδίως για τον μήνα Νοέμβριο είναι άκρως ανησυχητικά
Τελικά αποδεικνύεται καθημερινά στην πράξη πως οι όμορφες εξαγγελίες, τα όμορφα πολιτικά τσιτάτα και τα όμορφα πολιτικά αφηγήματα, όμορφα καίγονται. Στην προκειμένη περίπτωση το κυβερνητικό αφήγημα για μείωση της ανεργίας αποδείχθηκε… άνθρακας, αφού η «Εργάνη» διαλύει το αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Τα στοιχεία του συστήματος που μελετά τους δείκτες της ανεργίας δεν επιδέχονται καμία αμφισβήτηση και ιδίως για τον μήνα Νοέμβριο είναι άκρως ανησυχητικά καθώς καταγράφουν απώλεια 83.627 θέσεων εργασίας. Βάσει των αριθμών, αλλά και της πραγματικότητας, ο υπουργός Εργασίας, Κωστής Χατζηδάκης, θα πρέπει να αναθεωρήσει ή να ανασκευάσει την πανηγυρική δήλωση που είχε κάνει πριν από μερικές ημέρες.
«Πήραμε την ανεργία στο 17,5% το καλοκαίρι του 2019 και τη μειώσαμε στο 11,6% τον περασμένο Οκτώβριο» δήλωνε από το βήμα της Ολομέλειας της Βουλής στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό. Μόνο που, όπως προκύπτει, από την αμείλικτη πραγματικότητα η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική καθώς η ανεργία δεν μειώνεται πραγματικά.
Κάθε πέρυσι και… καλύτερα
Από το 2001 μέχρι σήμερα ο Νοέμβριος καταγράφει πάντα μείωση του αριθμού των θέσεων εργασίας. Το ισοζύγιο προσλήψεων-απολύσεων ήταν πάντα αρνητικό. Όμως ποτέ στο παρελθόν η απώλεια αυτή δεν ανήλθε σχεδόν στις 84.000 θέσεις εργασίας, φαινόμενο το οποίο αποδίδεται στο τέλος της τουριστικής περιόδου. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2020 χάθηκαν 56.000 θέσεις εργασίας, ενώ τον Νοέμβριο του 2021 είχαν ανέλθει σε 79.129. Για να έρθει ο φετινός «μαύρος» Νοέμβριος.
Τα συγκεκριμένα στοιχεία αποδεικνύουν αυτό που όλοι γνωρίζουν αλλά κανείς δεν παραδέχεται δημόσια. Ότι στην Ελλάδα οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται είναι πρόσκαιρες και οι αμοιβές της «πείνας», αφού οι μισοί από τους νεοπροσλαμβανόμενους αμείβονται με περίπου 400 ευρώ το μήνα μεικτές αποδοχές. Αυτό δεν το λες ανάπτυξη… Ούτε φυσικά ποιοτικές θέσεις εργασίας, πόσο μάλλον καλά αμειβόμενες….
Το κυβερνητικό «παραμύθι» δεν έχει happy end
Εύλογα, λοιπόν, γεννάται το ερώτημα πως μπορεί ένας νέος άνθρωπος να καλύψει τις στοιχειώδεις ανάγκες του με μισθούς πείνας σε μια εποχή που ο πληθωρισμός και η ακρίβεια αδειάζουν τα πορτοφόλια και εκτροχιάζουν τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Σίγουρα όχι με το καλάθι του νοικοκυριού και την κάρτα αγορά αφού με τα κάθε λογής pass το μόνο σίγουρο είναι ότι πας στις εκλογές και σε καμία περίπτωση στην πολυπόθητη «επόμενη ημέρα» και στην ευημερία.
Υπό αυτό το πρίσμα είναι παράδοξο να ακούς κυβερνητικούς αξιωματούχους να ισχυρίζονται ξεδιάντροπα πως «οι μεμψιμοιρίες, η αμφισβήτηση, ακόμη και η απόπειρα υπονόμευσης της προσπάθειας για συγκράτηση των τιμών σε βασικά αγαθά από τον ΣΥΡΙΖΑ πέφτουν στο κενό».
Ή δεν γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει ή δεν ζουν σε αυτήν την κοινωνία ή μας κοροϊδεύουν στο πρόσωπο.
Δείτε επίσης: Μητσοτάκης από Δερβιτσάνη: Θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να βοηθήσω στην επίλυση των ζητημάτων που σας αφορούν
