Του Αλέξανδρου Σουλιώτη
Ο «αποκλεισμός» της Ελλάδας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου δημιούργησε «πηχυαίους» τίτλους περί διπλωματικής απομόνωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε επικοινωνιακά να το εκμεταλλευθεί, αλλά πριν αλλέκτωρ λαλήσει… τρεις, το Μέγαρο Μαξίμου έκανε μια κίνηση- ματ. Η επίσκεψη του στρατάρχη Χαφτάρ, μόλις δύο ημέρες πριν την Διάσκεψη στη Γερμανική πρωτεύουσα, απέδειξε ότι η Ελληνική διπλωματία είχε άσους κρυμμένους στο μανίκι. Αφενός, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, εστάλη το μήνυμα ότι η Αθήνα είναι ένας δυνατός «παίκτης» στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και αφετέρου ότι θα χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα όπλα για να πετύχει το στόχο της. Αυτός δεν είναι άλλος από την ακύρωση της συμφωνίας Τρίπολης – Άγκυρας («γελοία» την είχε χαρακτηρίσει στις ΗΠΑ ο Κ. Μητσοτάκης).
Από το Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν δύο στοιχεία της επίσκεψης καθοριστικά. Το πρώτο είναι η ξεκάθαρη τοποθέτηση του κυρίου Χαφτάρ για την ακυρότητα του Μνημονίου Sarraj – Τουρκίας και το δεύτερο η δέσμευσή του για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών με την Ελλάδα. Ειδικά η οριοθέτηση ΑΟΖ έρχεται ως «απάντηση» στις επιδιώξεις των Τούρκων και δη του Ταγίπ Ερντογάν, στον οποία η Ελλάδα έστειλε ένα σαφές μήνυμα. Κάτι που, άλλωστε, επιβεβαιώθηκε και από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλο ο οποίος ξεκαθάρισε ότι «εάν η Τουρκία παραβιάσει την κυριαρχία μας, θα εξετάσουμε όλα τα σενάρια».
Σε κάθε περίπτωση, από την κυβέρνηση εξηγούν ότι ο αποκλεισμός της Ελλάδας δεν είναι έργο Μητσοτάκη, αλλά μάλλον έργο Τσίπρα. Γιατί; Επειδή ουδέποτε η χώρας μας συμμετείχε σε διαδικασία του Βερολίνου. Από το 2015, η τότε κυβέρνηση δεν είχε δείξει κανένα ενδιαφέρον να ασχοληθεί ουσιαστικά με τα ζητήματα της Λιβύης. Η χώρα έλαβε μέρος μόνο σε μία διάσκεψη, η οποία έγινε στο Παλέρμο της Ιταλίας, που ήταν εμβόλιμη διάσκεψη με πρωτοβουλία της Ρώμης.
Την ίδια ώρα, θετικό είναι -σύμφωνα με συνεργάτες του πρωθυπουργού- το αποτύπωμα της τηλεφωνικής επικοινωνίας με την Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. Υπό τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, η πλήρης στήριξή της στα Συμπεράσματα του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το Μνημόνιο Λιβύης-Τουρκίας για τις θαλάσσιες ζώνες, εκλαμβάνεται ως βήμα προόδου και στήριξης των Ελληνικών θέσεων από το Μέγαρο Μαξίμου. Ωστόσο και οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει ακόμα αρκετός δρόμος, ώστε να καταπέσει η παράνομη συμφωνία Τρίπολης -Άγκυρας.
Σαμαράς: Ο πρόεδρος και η Χάγη
Την ίδια ώρα, στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας κυριαρχεί η απουσία του Α. Σαμαρά από την εκλογή της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο πρώην πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι δεν αποτελεί πολιτική επιλογή να μην συμμετέχει, αλλά εξαιτίας ενός προγραμματισμένου ραντεβού. Αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνεται και από την συνέντευξη που παραχωρεί το Σάββατο στον «Φιλελεύθερο». Πάντως, στην ίδια συνέντευξη, βάζει φωτιές στο εσωτερικό της ΝΔ, καθώς εμφανίζεται να διαφωνεί με την προσφυγή της χώρας μας στη Χάγη. «Όταν ακούγεται για προσφυγή στη Χάγη υπό τις τωρινές συνθήκες, δηλαδή εκ των προτέρων συνθηκολόγηση της Ελλάδας σε “συνυποσχετικό” που παρακάμπτει το Δίκαιο της Θάλασσας όπως ζητάει η Τουρκία (η οποία δεν το έχει υπογράψει), δεν αποτρέπουμε την επιθετικότητα της άλλης πλευράς. Την ενθαρρύνουμε ακόμα περισσότερο…», λέει χαρακτηριστικά.
Δείτε ακόμη: Χαφτάρ: “Το μνημόνιο Sarraj – Τουρκίας είναι άκυρο”
