Η συναίνεση στην πολιτική και η επιρροή της στη σημερινή ελληνική κοινωνία. Κάθε χρόνο αυτή την εποχή, η διαδικασία ανακήρυξης της λέξης της χρονιάς από παγκόσμια λεξικά ή μεγάλα μέσα ενημέρωσης προκαλεί το ενδιαφέρον. Για φέτος, το λεξικό της Οξφόρδης επέλεξε τον όρο brain rot, ο Economist επέλεξε τον όρο kakistocracy, και το λεξικό του Κέμπριτζ προτίμησε τη λέξη manifest. Στην Ελλάδα, η συζήτηση γύρω από τη συναίνεση γίνεται ολοένα και πιο συχνή και ίσως είναι καιρός να ανακηρυχθεί ως η λέξη της χρονιάς, καθώς φαίνεται να έχει σημασία για το κοντινό μέλλον.
Ζητώ συναίνεση για το Σύνταγμα ήταν ο τίτλος του Βήματος της Κυριακής, αναφερόμενος στις δηλώσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο συνέδριο της εφημερίδας. Αντίστοιχα, η έννοια της συναίνεσης κυριάρχησε και στη πρόσφατη συνάντησή του με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη, όπου αναφέρθηκε ότι η συναίνεση απαιτεί τη συμμετοχή και των δύο πλευρών.
Η έννοια της συναίνεσης είναι δημοφιλής και στα κόμματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς, που προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν προοδευτικό πόλο ικανό να αμφισβητήσει τη Δεξιά. Η συναίνεση είναι μια επιθυμητή κατάσταση συνεννόησης μεταξύ των πολιτικών κομμάτων σε καιρούς αβεβαιότητας, όπως τονίζει ο Κώστας Ελευθερίου, επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Στοχεύει στη σταθερότητα, όπως φαίνεται και από τις αναφορές του Γιώργου Παπανδρέου το 2010, πριν την είσοδο της χώρας στα Μνημόνια.
Ωστόσο, η τρέχουσα πολιτική κατάσταση δεν δείχνει απειλή. Η ελληνική οικονομία, τουλάχιστον σύμφωνα με την κυβέρνηση, παρουσιάζει θετικά σημάδια ανάπτυξης, γεγονός που γεννά το ερώτημα: ποια είναι η ανάγκη για συναίνεση;
Η συναίνεση μπορεί επίσης να εργαλειοποιηθεί από τους πιο ισχυρούς πολιτικούς, προκειμένου να αποδυναμώσουν τους αντιπάλους τους, εξηγεί ο Ελευθερίου. Στην περίοδο των Μνημονίων, παραδείγματα συγκυβερνήσεων που επιχείρησαν να διαχειριστούν την κρίση με συναίνεση, συχνά οδήγησαν στην ενίσχυση της ακροδεξιάς.
Αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση καλείται να επανεξετάσει τη στρατηγική της για να αντιμετωπίσει τις αλλαγές στο πολιτικό τοπίο. Η συναίνεση μπορεί να είναι επωφελής αν συνδυάζεται με σαφείς προθέσεις και όχι απλά με πολιτικούς ελιγμούς.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά την ψήφο των εξοπλιστικών, βρέθηκαν να ακολουθούν τη λογική της συναίνεσης, παρόλο που εκφράστηκαν αντιρρήσεις. Η συναίνεση δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό, αλλά το περιεχόμενό της είναι κρίσιμο, καθώς οι πολίτες απαιτούν ξεκάθαρες θέσεις και αποφάσεις.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
