Ραγδαίες οι εξελίξεις στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Η επικαιρότητα κατακλύζεται από τις ειδήσεις που γεννά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγείται σε διάσπαση. Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει, όμως, είναι εάν το κόμμα αυτό, οδηγείται και σε διάλυση.
Του Κωνσταντίνου Π. Γκιουλέκα Βουλευτή Θεσσαλονίκης, π. Υπουργού, π. Προέδρου Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Eξωτερικών Yποθέσεων της Βουλής
Το Σαββατοκύριακο που πέρασε υπήρξε μια εκρηκτική συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία δεν βγήκαν απλώς τα μαχαίρια, αλλά υπήρξαν αντεγκλήσεις, αποδοκιμασίες του Αρχηγού, αποχωρήσεις, ξεκαθάρισμα εσωκομματικών λογαριασμών. Η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερα την Δευτέρα με τις διαγραφές του Ευκλείδη Τσακαλώτου και της Πέτης Πέρκα. Πλέον ο ασκός του Αιόλου έχει ανοίξει στον χώρο της Αριστεράς και είναι ζήτημα χρόνου πλέον να φτάσουμε στο σημείο «ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα πίσω του». Τα χάσματα που δημιουργήθηκαν ανάμεσα στους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ είναι αγεφύρωτα και πέρα από την πολιτική κριτική που εμπεριέχεται σε δηλώσεις στελεχών υπάρχουν πολλές προσβλητικές επιθέσεις, οι οποίες πυροδοτούν ακόμη περισσότερο το πολύ κακό κλίμα στον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Τελικά, η τάση αλλά και οι πρακτικές Πολάκη επικράτησαν στην προεδρική πτέρυγα, στέλνοντας απέναντι πολλούς από τους πρωταγωνιστές του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Οι διασπάσεις είναι χαρακτηριστικό φαινόμενο στον χώρο της Αριστεράς. Η αφορμή για την σημερινή κατάσταση ήλθε με την ανάδειξη και την πρακτική που ακολουθεί ο νεοεκλεγμένος Πρόεδρος Στέφανος Κασσελάκης. Η εκλογή του νέου Προέδρου απέδειξε ότι το κόμμα αυτό ήταν τόσο βαριά τραυματισμένο, που αρκούσε μια συντονισμένη και καλά οργανωμένη προβολή του υποψηφίου Κασσελάκη για να το «αλώσει» σε έναν μόλις μήνα και να πάρει τα ηνία στα χέρια του.
Τα αίτια, όμως, της κρίσης στο εσωτερικό του κόμματος είναι βαθύτερα. Δυστυχώς, για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν προηγήθηκε μια βαθιά συζήτηση αυτοκριτικής για τον εντοπισμό αυτών των αιτίων, που οδήγησαν τα προηγούμενα χρόνια σε μια συνεχιζόμενη φθορά το κόμμα, με αποτέλεσμα η κατάσταση να οδηγηθεί εκτός ελέγχου, αφού δεν υπήρχαν ασφαλιστικές δικλείδες. Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα είναι ευρύτερο και δεν αφορά μόνον στον ΣΥΡΙΖΑ. Αφορά σε ολόκληρη την αντιπολίτευση, αφού, από την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ, θα κριθεί ποιο άλλο κόμμα θα καταλάβει την θέση του αλλά και προς ποια κατεύθυνση (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ) θα κατευθυνθούν πολλοί απογοητευμένοι από την σημερινή κατάσταση ψηφοφόροι του.
Αφορά, όμως, και στην σωστή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, γιατί απαιτείται απέναντι στην οποιαδήποτε κυβέρνηση να υπάρχει μια αποτελεσματική αντιπολίτευση, η οποία σήμερα απουσιάζει. Ο έλεγχος της εξουσίας και η κριτική από τον χώρο της αντιπολίτευσης και, κυρίως, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης βοηθά την κυβέρνηση να είναι πιο προσεκτική, να δίνει λόγο για τα πεπραγμένα της και, εν τέλει, να γίνεται καλύτερη. Αποτελεί ευχή η έκρυθμη αυτή κατάσταση που παρατηρείται στον χώρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να αλλάξει όσο γίνεται ταχύτερα και να βρεθεί μια λύση στα όντως δυσεπίλυτα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί, ώστε να αποκατασταθεί η ομαλότητα όχι μόνον στον χώρο της αντιπολίτευσης αλλά συνολικά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Δείτε επίσης: Κ. Γκιουλέκας στην POLITIC: Η μάχη της ακρίβειας, το μεγάλο στοίχημα για την Κυβέρνηση
