Στους λόγους για τους οποίους απουσίασε από τη χθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας αναφέρεται ο βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζουράρις.
Ειδικότερα, σε ανακοίνωσή του, ο βουλευτής επικαλείται δύο λόγους: Αναφέρει αφενός ότι το 2015 είχε υποδείξει για το αξίωμα την αρχαιολόγο Αγγελική Κοτταρίδη και τη χρυσή Ολυμπιονίκη Βούλα Πατουλίδου. Σχολιάζει ότι σήμερα, σε αντίθεση με το 2015, οπότε βρισκόταν στην κυβερνητική πλειοψηφία, είχε την άνεση να εμμείνει στην προτίμησή του, διά της απουσίας του.
Αφετέρου, αν και τονίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ορθώς στήριξε την υποψηφιότητα της κ. Σακελλαροπούλου, σημειώνει ότι ο ίδιος δεν μπορούσε να το πράξει, «όχι εξαιτίας πολιτικής αντιγνωμίας», αλλά διότι, όπως αναφέρει, ο κ. Μητσοτάκης είχε εξυβρίσει την πολιτική και πνευματική σταδιοδρομία του χωρίς να έχει ανακαλέσει. «Ακόμη και εμένα να με πρότεινε ο Μητσοτάκης, εγώ δεν θα με ψήφιζα, αν δεν μου ζητούσε συγγνώμη» υπογραμμίζει ο κ. Ζουράρις, ολόκληρη η δήλωση του οποίου έχει ως εξής:
«Απουσίασα από την ψηφοφορία εκλογής για την Πρόεδρο ή Προεδρίνα της Δημοκρατίας επειδή, πρώτον: Είχα ήδη προτείνει στην Βουλή, να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο ηγεμονίδες του καθ’ ημάς πολιτισμού: τις, αρχαιολόγον Αγγελική Κοτταρίδη, διασημοτάτην διεθνώς περί την μεγαλεξανδρινή – ελληνιστική οικουμένη και Βούλα Πατουλίδου, την Ολύμπου μαρμαρόεσσαν αίγλαν χαρισαμένην. Το είχα υποδείξει αυτό και στα 2015, αλλά τότε, ως κυβερνών έπρεπε να μην αποστώ της κυβερνώσης πλειοψηφίας μου. Σήμερα, ών αντιπολίτευσις, δεν συντρέχει ο αυτός λόγος. Και επομένως, είχα τώρα την άνεση να εμμείνω στην προτίμησή μου. Δια της απουσίας.
Δεύτερον: Την εκλεγείσα στο αξίωμα, προέβαλε ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης και ορθώς, κατ’ εμέ, ο Σύριζα συνωμολόγησε για την καθ’όλα ευθύδικον δικαστίνα. Εγώ όμως δεν μπορούσα να πράξω το αυτό, όχι λοιπόν εξ’ αιτίας πολιτικής αντιγνωμίας αλλά για λόγον δεινότερον αυτής: ο Μητσοτάκης, φευ, βλαστήμησε βαρειά εναντίον μου, εξύβρισε την όλη πολιτική και πνευματική μου σταδιοδρομία, και ουδόλως, μέχρι σήμερα, χλανίσκιον έστω μετανοίας ενεδύσατο. Ο υβρίστατος κατά του προσώπου μου Μητσοτάκης, ως προβλέψιμος αμετανόητος, κατασχημονεί. Και, μαψιλόγος ανενδοίαστος, αρνείται να μου πει το ήμαρτον. Εισέτι… Συνελόντι ειπείν δε, για να γίνω ενδιαστρόφως εντελέστερος: ακόμη και εμένα να με πρότεινε ο Μητσοτάκης, εγώ δεν θα με ψήφιζα, αν δεν μου ζητούσε συγγνώμη. Τόσο, διότι τόσο. Τόσο, “Κ’ ειν’ η συνείδησις μου ήσυχη για το αψήφιστο της εκλογής».
