Γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, φοιτητής Νομικής Α.Π.Θ.
Κυβερνητικός Ανασχηματισμός ο πρόσφατος ανασχηματισμός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο δεύτερος μέσα σε 6 μήνες, παρουσιάζεται αυτή την φορά ως μήνυμα «δυναμικής επανεκκίνησης». Με υποτιθέμενο επίκεντρο την αντιμετώπιση της ακρίβειας και τη βελτίωση της καθημερινότητας, οι αλλαγές θέτουν (φιλόδοξους) στόχους, εστιάζοντας στη μεταρρύθμιση του κράτους και την αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης. Ωστόσο, η επιλογή των προσώπων και η έμφαση σε συγκεκριμένους τομείς εγείρουν ερωτήματα για την ουσιαστική αντιμετώπιση αυτών των αλλαγών και την ικανότητά τους να επιφέρουν την πολυπόθητη βελτίωση.
Ο Χάρτης των Αλλαγών: Ώθηση ή Ανακύκλωση;
Ο ανασχηματισμός περιλαμβάνει την αναβάθμιση του Θοδωρή Λιβάνιου σε υπουργό Εσωτερικών και την ανάληψη του Υπουργείου Εργασίας από τη Νίκη Κεραμέως, σε αυτή την αλλαγή σίγουρα σημαντικό ρόλο είχε το σκάνδαλο με τα mail Ασημακοπούλου. Μπορούμε να πούμε ότι έγινε μια διακριτική απομάκρυνση της υπουργού, ενώ νέες τοποθετήσεις γίνονται σε καίριες θέσεις όπως το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Υπουργείο Ανάπτυξης. Παράλληλα, ο Χρίστος Δήμας αναλαμβάνει το Υπουργείο Οικονομικών από τον Χάρη Θεοχάρη.
Αυτές οι αλλαγές ενδέχεται να δείχνουν μια προσπάθεια φρεσκαρίσματος του κυβερνητικού σχήματος, ωστόσο, εν μέρει, φέρουν και το στοιχείο της ανακύκλωσης πολιτικών προσώπων που εναλλάσσονται σε διαφορετικά υπουργεία χωρίς σαφή κριτήρια αξιολόγησης της αποτελεσματικότητάς τους στον προηγούμενο ρόλο τους. Εν ολίγης η κυβέρνηση θέλει να καμουφλάρει την αναποτελεσματικότητά της, βάζοντας στον ( πάγο ) μερικά πρόσωπα και βάζοντας το πρόσωπο της κατανόησης αφού πια δεν μπορεί να φοράει αυτό της υπερηφάνειας του 41%
Προτεραιότητες: Λέξεις Χωρίς Ουσία;
Το κύριο επιχείρημα της κυβέρνησης είναι η βελτίωση της καθημερινότητας μέσω της αντιμετώπισης της ακρίβειας και της αναδιάρθρωσης του δημόσιου τομέα. Παρ’ όλα αυτά, τα ίδια αυτά θέματα ήταν στο επίκεντρο και προηγούμενων πρωτοβουλιών, χωρίς ωστόσο να έχουν επιτευχθεί ουσιαστικά αποτελέσματα. Οι πολίτες, που αντιμετωπίζουν αυξανόμενο κόστος ζωής και δυσκολίες στην καθημερινότητα, δεν χρειάζονται περισσότερα υποσχέσεις για αλλαγές. Χρειάζονται απτές ενέργειες που να απαντούν στα καίρια προβλήματα.
Αξιοποίηση ή Πολιτικές Εξυπηρετήσεις;
Οι τοποθετήσεις νέων υφυπουργών, όπως ο Ιάσωνας Φωτήλας και ο Κώστας Γκιουλέκας, δείχνουν μια πολιτική στρατηγική που εστιάζει στην εσωτερική συνοχή της «γαλάζιας» κοινοβουλευτικής ομάδας και την ενίσχυση της εικόνας της κυβέρνησης. Αν και η κυβερνητική αφήγηση μιλά για «εργατικότητα και αποτελεσματικότητα», οι επιλογές αυτές ενδέχεται να βασίζονται περισσότερο σε πολιτικές εξυπηρετήσεις παρά σε κριτήρια ουσιαστικής ικανότητας και εμπειρίας. Αξίζει να σημειωθεί πως αρκετούς ανθρώπους στο καινούργιο υπουργικό συμβούλιο ανέδειξε και η επιτροπή των Τεμπών συγκεκριμένα από τότε που ξεκίνησε η επιτροπή για το έγκλημα στα Τέμπη στον πρώτο ανασχηματισμό έγινε Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη ο Ανδρέας Νικολακόπουλος και η Ιωάννα Λυτρίβη Υφυπουργός Παιδείας, ενώ αντίστοιχα στον συγκεκριμένο ανασχηματισμό πήραν αξίωμα και άλλοι που συμμετείχαν στην επιτροπή συγκεκριμένα ο Κωνσταντίνος Γκιουλέκας στο Μακεδονίας Θράκης, ο Κώστας Καραγκούνης υφυπουργός Εργασίας, ο Χρήστος Κέλλας υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, η Κατερίνα Παπακώστα υφυπουργός Οικογένειας, Ιάσων Φωτήλας, υφυπουργός Πολιτισμού, Ζωή Ράπτη υφυπουργός Ανάπτυξης. Σίγουρα γεννά αρκετές απορίες η ανάδειξη τόσων μελών του νέου υπουργικού συμβουλίου από ανθρώπους που συμμετείχαν στην συγκεκριμένη επιτροπή που είχε ως αποτέλεσμα την συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών.
Η Αβεβαιότητα της Εφαρμογής
Το πιο κρίσιμο ζήτημα είναι κατά πόσο το νέο κυβερνητικό σχήμα θα καταφέρει να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα. Η μακροχρόνια φθορά των θεσμών και οι δομικές αδυναμίες του δημόσιου τομέα απαιτούν βαθιές αλλαγές, που δεν μπορούν να επιτευχθούν μόνο με αλλαγές προσώπων. Η αποτυχία στην υλοποίηση τέτοιων αλλαγών θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τη δυσπιστία των πολιτών προς την κυβέρνηση. Καταλήγοντας έτσι στην συνέχεια των προβλημάτων στην αποτυχημένη αντιμετώπιση της ακρίβειας στην συνεχή αύξηση του κόστους διαβίωσης φτάνοντας στην περίφημη φράση του Θ. Κολοκοτρώνη για τον ανασχηματισμό της τότε κυβέρνησης του βασιλιά Όθωνα ( Οι βιολιτζήδες άλλαξαν, ο χαβάς μένει ο ίδιος. Ο σκοπός ήταν να αλλάξει ο χαβάς!)