Ο Μαργαρίτης Σχοινάς, ο οποίος ορίσθηκε υποψήφιος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «για την προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής μας» από την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, επαινείται από το Politico ως ένα από «επιφανέστερα και αγαπητά» μέλη της νέας ομάδας της φον ντερ Λάιεν.
Ο Μ. Σχοινάς, πρώην ευρωβουλευτής, ο οποίος υπήρξε επικεφαλής εκπρόσωπος του απερχόμενου προέδρου της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, είναι «γνωστός για τις φιλικές λεκτικές του αντιπαραθέσεις με τους δημοσιογράφους κατά τη μεσημεριανή ενημέρωση του Τύπου και ορισμένες φορές πηγή δυσαρέσκειας για την ικανότητά του να ελίσσεται και να αποφεύγει να απαντά σε ανεπιθύμητες ερωτήσεις», σύμφωνα με το Politico.
«Η αφοσίωση του Σχοινά στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ευρωπαϊκό σχέδιο είναι αναμφισβήτητη», επισημαίνει το Politico προσθέτοντας ότι «ακόμη και όταν ο Γιούνκερ επέκρινε τον τίτλο που προτάθηκε από την φον ντερ Λάιεν, υπερασπίσθηκε (σ.σ. ο κ. Γιούνκερ) τον Σχοινά δηλώνοντας στο Euronews ότι ο τίτλος δεν ταιριάζει με τις προσωπικές αξίες του Έλληνα υποψηφίου».
«Να διαχωρίσουμε την ετικέτα από την ουσία», τονίζει ο ίδιος ο κ. Σχοινάς, μιλώντας στο Protagon.gr. «Ο ρόλος είναι διττός και υποδηλώνει την Ευρώπη που προστατεύει, αλλά και την Ευρώπη που ανοίγει δρόμους. Είναι και το δεύτερο εξίσου σημαντικό».
«Με τον Γιουνκέρ, γνωριστήκαμε ενόσω ήμουν ευρωβουλευτής», θυμάται. «Του ασκούσα αυστηρό κοινοβουλευτικό έλεγχο, εκείνος ήταν πρόεδρος του Eurogroup. Νομίζω ότι με ξεχώρισε λόγω του μικρού της ηλικίας, κι όταν πια έγινε πρόεδρος με θυμήθηκε. Αναζητούσε έναν Έλληνα πολιτικό που να ξέρει την Ευρώπη. Ανέλαβα (επικεφαλής εκπροσώπου Τύπου της Κομισιόν) τη χειρότερη στιγμή, κάτω από το μαύρο σύννεφο που είχε ήδη κάνει την εμφάνισή του… Τότε συνδεθήκαμε στενά φιλικά, κι ας στέκονταν οι περισσότεροι στη δημόσια εικόνα του alter ego του προέδρου της Κομισιόν. Ζήσαμε δραματικές στιγμές, από το καλοκαίρι του 2014 ως τον Αύγουστο του 2015. Νιώθαμε ότι μας ακουμπούσε η Ιστορία», λέει ο κ. Σχοινάς.
Και στη συνέχεια των δηλώσεών του στο Protagon, «δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συνέντευξη Τύπου που είχε προγραμματιστεί τη Δευτέρα της 29ης Ιουνίου, και αφού είχε ήδη ανακοινωθεί το δημοψήφισμα από τον Αλέξη Τσίπρα. Ενώ προετοιμαζόταν για την ομιλία του, ο Γιούνκερ, απερίγραπτα φορτισμένος, ύστερα από πολύωρες διαβουλεύσεις, αποφάσισε ότι ήθελε να απευθυνθεί “ προσωπικά” στον ελληνικό λαό, να πει κάτι που θα του “ μιλούσε” απευθείας. “ Η Ευρώπη είναι η Ελλάδα, και η Ελλάδα είναι η Ευρώπη”· Ο ίδιος συνέταξε τη φράση που συμπύκνωνε τη θέση του, το συναίσθημα του, τη στάση του υπέρ του “ Ναι”. Και ασφαλώς ήταν η κορυφαία στιγμή της πενταετίας».
Και, εν κατακλείδι, «όλη μου η ζωή, στην Ελλάδα· όλη μου η καριέρα, στην Ευρώπη. Δεν λειτουργούν αντιθετικά -ξέρετε- αυτά, αλλά συμβιωτικά. Είμαι εξάλλου προϊόν της “ άλλης” Ελλάδας: κατάγομαι από την ελληνική επαρχία, οι γονείς μου ήταν εκπαιδευτικοί, πήγα στο δημόσιο σχολείο, έμαθα αγγλικά και γαλλικά στο φροντιστήριο. Στην Ευρώπη, με θεωρούν ως τον πιο Ευρωπαίο Ελληνα, και στην Ελλάδα ως τον πιο Έλληνα Ευρωπαίο. Είναι αυτονόητα τα εχέγγυα».
