Την πλάτη τους στην Κουμουνδούρου έχουν γυρίσει πρώην μέλη του κόμματος τα οποία πίστεψαν τις αυταπάτες – όπως αναφέρουν – που είχε γεμίσει τον κόσμο το 2015.
Πρώην μέλη του κόμματος πλέον τάσσονται στο πλευρό του ΚΚΕ, κατηγορόντας τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει καλλιεργήσει την καταστροφική λογική της ανάθεσης και του σωτήρα που θα λύσει όλα τα προβλήματα.
Στην εκδήλωση του ΚΚΕ στο Ηράκλειο της Κρήτης το παρών έδωσε ο Κώστας Δερμιτζάκης, πρώην βουλευτής Λασιθίου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίςο γύρισε την πλάτη στην Κουμουνδούρου.
Ο ίδιος στον χαιρετισμό του ανέφερε την πικρία που είχε από τα χρόνια του στον ΣΥΡΙΖΑ και τα όσα έκανε από το 2015 και μετά με αποκορύφωμα την ψήφιση του τρίτου μνημονίου.
Πολλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ από την αριστερή τους πλευρά έχουν πλέον γυρίσει την πλάτη στις αυταπάτες που έτρεφε και τρέφει – όπως τονίζουν – το κόμμα της Κουμουνδούρου ειδικά μετά την τετραετία που το αριστερό προσωπείο έσπασε και την θέση του πήρε ένα κόμμα σοσιαλδημοκρατικής διαχείρησης της καπιταλιστικής οικονομίας.
Ακολουθεί ο χαιρετισμός του Κώστα Δερμιτζάκη πρώην βουλευτής Λασιθίου του ΣΥΡΙΖΑ:
«Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Θεωρώ μεγάλη τιμή για μένα το γεγονός πως παρευρίσκομαι σε μια συγκέντρωση του ΚΚΕ και ότι έχω τη δυνατότητα να σας απευθύνω το λόγο.
Δυστυχώς η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας είναι μια μεθοδευμένη πορεία, που είχε ως αποτέλεσμα η πατρίδα μας να έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους με όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά πλήρως υποταγμένες και υπάκουες στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών. Η ένταξη στην ΕΕ, η συστηματική και υποχρεωτική υποταγή σε όλες τις επιμέρους συμφωνίες, αρχής γενομένης από το Μάαστριχτ και όλα τα μνημόνια, διέλυσαν κι αυτόν ακόμα τον ανεπαρκή παραγωγικό ιστό της χώρας, έφεραν τη φτωχοποίηση και συνεχίζουν να φτωχοποιούν τα λαϊκά στρώματα, ενώ η οικονομική ολιγαρχία παραμένει στο απυρόβλητο κερδοσκοπώντας σε βάρος του λαού.
Η χώρα πλέον δεν παράγει σχεδόν τίποτα και οι βασικές λαϊκές ανάγκες καλύπτονται με εισαγωγές. Ακόμα και τα δανεικά που μας δίνουν, μας τα παίρνουν πίσω με μεγάλα επιτόκια και με τα εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ το χρέος παρόλο που ξεπουλάμε τον δημόσιο πλούτο αυξάνεται συνεχώς. Ο λαός πρέπει πια να το καταλάβει μια και καλή πως δεν έχει καμιά ασπίδα, πως δεν υπάρχει καμία προοπτική, καμιά ελπίδα με αυτούς τους πολιτικούς και αυτά τα κόμματα που πειθήνια υπηρετούν τη διεθνή και ντόπια οικονομική ολιγαρχία και τους τραπεζίτες.
Ένα απλό επιχείρημα που πρέπει να θέτουμε διαρκώς στον λαό είναι αυτό. Ποιος μας οδήγησε ως εδώ; Μα αυτοί που είχαν την ευθύνη της διακυβέρνησης, που με ψέματα και κάλπικες υποσχέσεις υφαρπάζουν την ψήφο του: η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, που πλέον είναι ένα κεντρώο συστημικό αρχηγικό κόμμα. Αντί λοιπόν να τους επιβραβεύουμε, θα πρέπει να τους τιμωρήσουμε.
Στον αντίποδα όλων αυτών των δυνάμεων στέκεται το ΚΚΕ, το οποίο έχει κρατήσει όλα αυτά τα χρόνια μια έντιμη αγωνιστική συνεπέστατη στάση και αποτελεί το μοναδικό οχυρό των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων μέσα και έξω από τη Βουλή με σαφείς και καθαρές θέσεις. Αυτή η αλήθεια, παρόλο που αναγνωρίζεται από μεγάλη μερίδα του λαού μας, δεν αντικατοπτρίζεται στα εκλογικά ποσοστά. Τι πρέπει να γίνει κατά την ταπεινή μου γνώμη;
Πρέπει το ΚΚΕ, τα στελέχη, τα μέλη και οι φίλοι του να βγουν πολύ πιο θαρρετά, με πολλή εξωστρέφεια και να προβάλλουν τις θέσεις του Κόμματος, κυρίως να απαντήσουν δυνατά στα σαθρά επιχειρήματα της αντίδρασης και όλων των αντικομμουνιστών ότι τάχα το ΚΚΕ είναι βολεμένο και δεν θέλει να κυβερνήσει. Να διακηρύξουν δυνατά και καθαρά ότι το ΚΚΕ προβάλλει καθαρή πρόταση διακυβέρνησης της χώρας μαζί με το εργατικό και λαϊκό κίνημα, ότι ακόμα και η ενδυνάμωσή του θα δώσει νέα διάσταση και προοπτική μεγαλύτερης επιτυχίας στους αγώνες και στο κίνημα που θα μάχεται ενάντια σε όσους καταπατούν το δίκιο, τη δουλειά και την ελευθερία τους λαού μας.
Έχουμε πλήθος παραδειγμάτων που οι αγώνες δικαιώθηκαν, όπου η οργανωμένη πάλη με μπροστάρη τις δυνάμεις του ΚΚΕ αντιστάθηκαν σθεναρά. Ο αγώνας των λιμενεργατών στο λιμάνι του Πειραιά, των εκπαιδευτικών και των δασκάλων, των εργαζομένων στην «e–food» είναι ένας φάρος διεκδίκησης και νίκης του κινήματος. Πρέπει λοιπόν να αναδείξουμε όλοι μαζί ακόμα πιο έντονα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα, όπως για παράδειγμα η υποστελέχωση του ΕΣΥ, με τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς, την βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής των ξένων εργατών που εγκαταλείπουν τη χώρα μας, την ακρίβεια που υπήρχε πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, την ενεργειακή εξάρτηση, την υποβάθμιση του περιβάλλοντος με τις λεγόμενες ”πράσινες επενδύσεις” όπως αυτές των ανεμογεννητριών και άλλα.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Παρ’ όλη την προσωπική μου πικρία και απογοήτευση που αποκόμισα από τη συμμετοχή μου στον ΣΥΡΙΖΑ με την ψήφιση του γ’ μνημονίου της απόλυτης υποταγής, θέλω να κλείσω με μια νότα αισιοδοξίας έχοντας στραμμένο το βλέμμα στα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών, των κατά τόπους ΕΛΜΕ και συνολικά στους αγώνες των εργαζομένων. Ο καπιταλισμός διεθνώς βρίσκεται σε αδιέξοδο. Οι αντιθέσεις και οι σπασμωδικές κινήσεις είναι εμφανείς. Ο πόλεμος προβάλλει ως λύση ματοκυλώντας τους λαούς.
Είναι η ώρα να αντιστρέψουμε τη ζοφερή εικόνα. Είναι πιστεύω η ώρα και ταυτόχρονα είναι επιτακτική ανάγκη σε τούτες τις κρίσιμες στιγμές που ζούμε, να δημιουργηθεί ένα μεγάλο Παλλαϊκό Μέτωπο με μπροστάρη το ΚΚΕ ώστε να αναπτερωθούν οι ελπίδες του λαού. Είναι ώρα το ΚΚΕ να απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα συγκρότησης ενός τέτοιου μετώπου σε όσους και όσες συμφωνούν στους βασικούς άξονες του Προγράμματός του. Είναι η ώρα να είμαστε θαρραλέοι, δυνατοί, αποφασιστικοί. Αγωνιζόμαστε, όπως έκανε πάντα το ΚΚΕ, για το δίκιο, τη λευτεριά και αξιοπρέπεια του λαού μας, για έναν κόσμο καλύτερο και δικαιότερο.
Για τον κομμουνισμό.
Για μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι δεν θα συνθλίβονται από μια βάρβαρη καθημερινότητα, από την τρομοκρατία του κράτους, από την ακρίβεια, από τις αδυσώπητες ανάγκες που γεννά το σύστημα, από την κατευθυνόμενη ενημέρωση και τη στοχοποίηση του μυαλού.
Τώρα είναι η ώρα να αγωνιστούμε ενάντια στο σύστημα που θέλει τον άνθρωπο εργαλείο προς χρήση και όχι ελεύθερο σκεπτόμενο πολίτη.
Θα δικαιωθούμε γιατί ό,τι κι αν κάνουν, ό,τι κι αν μηχανεύονται οι καπιταλιστές ο άνθρωπος είναι ταγμένος να πετά ψηλά, να’ ναι ολοένα πιο λεύτερος.
Καλούς αγώνες».
Ακολουθεί ο χαιρετισμός της Καλλιόπης Διακάκης ειδικευόμενη στην ψυχιατρική κλινική του ΠΑΓΝΗ, και πρώην μέλος του ΣΥΡΙΖΑ:
«Καλησπέρα,
Ονομάζομαι Καλλιόπη Διακάκη και είμαι ειδικευόμενη ιατρός στο ΠΑΓΝΗ. Ένιωσα την ανάγκη να πω και εγώ δυο λόγια σήμερα, καθώς θεωρώ ότι βρισκόμαστε σε μια συγκυρία που δεν μας επιτρέπει να παραμένουμε παρατηρητές.
Υπήρξα ενεργό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το 2015, έχοντας την ελπίδα ότι το εγχείρημα αυτό θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα προς μια θετική κατεύθυνση για τον λαό. Όπως και αρκετοί ακόμα πρώην σύντροφοι, έζησα τη ματαίωση των προσδοκιών μου, λόγω της πλήρους αφομοίωσης αυτού που κάποτε φάνταζε διαφορετικό και ελπιδοφόρο, από το σύστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν αποτέλεσε τον φορέα ανατροπής και ελπίδας, αλλά έστειλε μαζικά τον κόσμο που τον πίστεψε σπίτι του, έχοντας καλλιεργήσει την καταστροφική λογική της ανάθεσης και του σωτήρα που θα λύσει όλα τα προβλήματα. Εφτά χρόνια μετά, βασικά προβλήματα της καθημερινότητας όχι μόνο δεν έχουν λυθεί, αλλά ο λαός βιώνει τις τραγικές συνέπειες των επιλογών τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων και κυβερνήσεων, και αναζητάει μουδιασμένος έναν ρόλο και μια διέξοδο.
Σε αυτή τη συγκυρία, βρέθηκα να εργάζομαι στον χώρο της Υγείας, όπου ιδιαίτερα εν μέσω πανδημίας τα προϋπάρχοντα προβλήματα διογκώθηκαν ακόμα περισσότερο, τόσο για τους εργαζόμενους στο χώρο αυτόν, όσο και για τους ασθενείς. Και μέσα σε αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση της ΝΔ βρίσκει την ευκαιρία να διαμορφώσει το νέο ΕΣΥ, πατώντας σε όσα νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια, ανοίγοντας τον δρόμο για ένα σύστημα Υγείας που δεν θα είναι δημόσιο και δωρεάν για όλους, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις επιταγές της ΕΕ. Την ίδια στιγμή, ο λαός μας βιώνει μια άνευ προηγουμένου φτωχοποίηση, εργασιακή ανασφάλεια αλλά και φόβο για το μέλλον του, καθώς βρίσκεται στο στόχαστρο των κυβερνητικών επιλογών για βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα σχέδια του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία, βλέπω τόσο στον χώρο εργασίας μου όσο και μέσα στην κοινωνία, τις κομμουνίστριες και τους κομμουνιστές να παλεύουν από τα κάτω, με στόχο την οργάνωση του λαού απέναντι στα μικρά και στα μεγάλα προβλήματα. Η στάση αυτή είναι για εμένα η μοναδική απάντηση στην αδράνεια και η μόνη διέξοδος. Μετά από αρκετά χρόνια προσωπικής πολιτικής αδράνειας λοιπόν, δίνω σήμερα το “παρών” στο πλευρό του ΚΚΕ, στον δρόμο της συνεχούς πάλης με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.
Και επειδή βρισκόμαστε στο Κηποθέατρο, θα κλείσω με μια φράση του Καζαντζάκη “ο λαός δεν σώζεται, ο λαός σώζει”.
Καλούς αγώνες».
