Μετά από 13 χρόνια κρίσης, η φιλότιμη εργασία έπαψε να εξασφαλίζει τα προς το ζην, η ουσιαστική κατάργηση της όποιας δημοκρατίας είχαμε – με το «δεν υπάρχει εναλλακτική» που εμπέδωσαν τα μνημόνια – άφησε πεδίο δόξης στην απογοήτευση και, έτσι, σε ακροδεξιές νοοτροπίες. Η Ελπίδα εξευτελίστηκε, όπως παλιότερα η Αλλαγή, κι η Αξιοπρέπεια λοιδορήθηκε ως αυταπάτη.
Το ίδιο πολιτικό προσωπικό που σήμερα μιλά για ελληνικό “success story” δεν είναι που στα μέσα της δεκαετίας του 2000 πανηγύριζε για την «θωρακισμένη Ελλάδα» που είχε καταφέρει να μπει στον «σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και την ελληνική οικονομία που θα άντεχε στην κρίση και την κατάρρευση; Φαντασίωση ήταν τότε, χτισμένη σε ποταμούς δανείων τα οποία δημιουργούσαν φούσκες.
Έτσι και σήμερα: Φαντασίωση είναι το “success story” της «Μητσοτάκης Α.Ε.» – μια φαντασίωση χτισμένη κι αυτή σε ποταμούς δανείων.
Όπως τότε, έτσι και τώρα, οι επιτήδειοι κερδίζουν αμύθητα ποσά από αυτές τις φούσκες ελπίζοντας να τις διατηρήσουν φουσκωμένες όσο περισσότερο γίνεται πριν σκάσουν – οπότε τη λυπητερή θα την στείλουν στα συνηθισμένα “κορόιδα”, δηλαδή στην πλειοψηφία των πολιτών που, βέβαια, δεν κέρδισαν ούτε ένα ευρώ όσο χτίζονταν αυτές οι φούσκες.
Γι’ αυτό το ΜέΡΑ25 προκρίνει τη Ρήξη ως τη μόνη πραγματική απάντηση σε αυτή την πολλαπλή, την πολυεπίπεδη και πολυετή κρίση που συνεχίζεται και εντείνεται, όσο και να πανηγυρίζει ο κ. Μητσοτάκης για επιστροφή στην “κανονικότητα” και ο κ. Τσίπρας για δήθεν έξοδο από τα μνημόνια. Οτιδήποτε λιγότερο, θα συνιστά μία ακόμα διαχειριστική επιλογή αυτού του συστήματος της ντόπιας και ξένης παρασιτικής ολιγαρχίας που θα στείλει ακόμα περισσότερους νέους στο εξωτερικό και θα ερημοποιήσει ακόμα περισσότερο τη χώρα και την οικονομία.
Δείτε επίσης: ΟΑΣΘ: Ταλαιπωρία επιβατών λόγω… μασκών – Οδηγός κάλεσε το 100 για ανυποχώρητη μητέρα
