Του Γιάννη Χαβιανίδη
Έμμεσο “ναι” στην ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ λέει η Ελλάδα, όπως προκύπτει από τα “ψιλά γράμματα” του κοινού ανακοινωθέντος Αθήνας-Ουάσιγκτον, μετά την υπογραφή του στρατηγικού διαλόγου που εγκαινίασαν οι υπουργοί Εξωτερικών των δυο χωρών, Νίκος Δένδιας και Μάικ Πομπέο.
Στην παράγραφο για την περιφερειακή συνεργασία αναφέρεται ρητά ότι Ελλάδα και Ουάσιγκτον έχουν κοινό όραμα για μια ειρηνική και ευημερούσα περιοχή, διευκρινίζοντας πως αμφότερες “θα υποστηρίξουν την ένταξη των χωρών των δυτικών Βαλκανίων στα ευρωπαϊκά και διατλαντικά θεσμικά όργανα”.
Χωρίς να τα κατονομάζουν, στην ουσία, η Ελλάδα ανοίγει την πόρτα στα Σκόπια προκειμένου να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατόπιν αμερικανικής επιθυμίας. Και εδώ τίθεται το δύσκολο ερώτημα για τη Νέα Δημοκρατία…
Από τη στιγμή που η χώρα μας δεσμεύεται να υποστηρίξει την ένταξη των χωρών των δυτικών Βαλκανίων στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, κατά πόσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι αποφασισμένη να προχωρήσει (τελικά) στην άσκηση βέτο στην ευρωπαϊκή προοπτική των Σκοπίων, κάθε φορά που θα ανοίγει ένα ενταξιακό κεφάλαιο, ώστε να τροποποιήσει την “κακή” Συμφωνία των Πρεσπών, όπως είχε δεσμευτεί προεκλογικά;
Στην ίδια παράγραφο επισημαίνεται ακόμη ότι Ελλάδα και ΗΠΑ δεσμεύτηκαν να προωθήσουν μια κουλτούρα συμβιβασμού και συμφιλίωσης, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων τη σημασία που έχει για την ευρύτερη περιοχή η “συνεπής” εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών με “καλή πίστη”.
Εάν δε, ληφθεί σοβαρά υπόψη και η αναφορά ότι οι “καλές σχέσεις γειτονίας” και η “ειρηνική διευθέτηση” των διαφορών είναι καθοριστικές για την επίτευξη του στόχου της ένταξης των χωρών των δυτικών Βαλκανίων στην ευρωπαϊκή οικογένεια, καθίσταται απολύτως σαφές ότι με εύσχημο τρόπο η χώρα μας “σέρνεται” σε μια κατάσταση μέσω της οποίας της επιβάλλεται να “συναινέσει” και στην είσοδο της Αλβανίας στην ΕΕ, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί την ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου.
Ο καλύτερος “πελάτης” στα εξοπλιστικά
Πέραν της επιθυμίας των Αμερικανών να επιβάλλουν στην Ελλάδα τα “θέλω” τους στη γεωπολιτική ζώνη της Ν.Α. Ευρώπης, στο κοινό ανακοινωθέν καθίσταται σαφές πως η Αθήνα γίνεται εφεξής “πελάτης” της Ουάσιγκτον σε εξοπλιστικά και ενεργειακά θέματα.
Ειδικότερα, το κείμενο που υπέγραψε ο Νίκος Δένδιας δεσμεύει τη χώρα μας να εκπληρώσει τη νατοϊκή δέσμευση για αμυντικές δαπάνες της τάξης του 2% του ΑΕΠ, κατανέμοντας τουλάχιστον το 20% των αμυντικών της δαπανών σε πρωταρχικής σημασίας εξοπλισμό, φυσικά αμερικανικής προέλευσης. Η δικαιολογία είναι πως με αυτόν τον τρόπο οι δυο χώρες θα αντιμετωπίσουν “αποτελεσματικότερα” τις περιφερειακές και παγκόσμιες προκλήσεις ασφάλειας.
Όσον αφορά στο ενεργειακό κομμάτι, η Αθήνα υποχρεούται να εισάγει υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ, μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, γεγονός που πιστοποιεί και το “ανεξήγητο” για πολλούς ενδιαφέρον που έχει επιδείξει ο Λευκός Οίκος για την πόλη του Έβρου, η οποία θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον αγωγό East Med.
Σε κάθε περίπτωση, μπορεί το κοινό ανακοινωθέν να παρουσιάζει μια επίπλαστη πραγματικότητα, ωστόσο στην πράξη αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα καθίσταται σε υποτακτική των ΗΠΑ.
