Δυστυχώς γινόμαστε ξανά θεατές στο ίδιο έργο… Ζούμε το 2012 σε επανάληψη αφού η κακοκαιρία «Πολάκης» πλήττει τη Δημοκρατία και ο Πολακισμός, δηλαδή η απαξίωση των θεσμών, η αμφισβήτηση της δικαιοσύνης και οι κραυγές, είναι η νέα απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει νέα πολιτικό μπάχαλο. Μόνο που σε αυτές τις επικίνδυνες πρακτικές δεν χωρούν οι ίσες αποστάσεις. Γι’ αυτό και το ΚΙΝΑΛ βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι που πρέπει να αποδείξει ότι η δημοσκοπική του άνοδος δεν είναι «φούσκα».
Τα όσα τραγικά εκτυλίχθηκαν στο βήμα της Βουλής με αποκλειστική ευθύνη του αψύ Σφακιανού δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Αλίμονο σε όποιον το προσεγγίσει και το αξιολογήσει υπό αυτό το πρίσμα. Είναι μέρος μιας στοχευμένης στρατηγικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προκαλέσουν χάος. Σε τελική ανάλυση ας διαβάσουν τον κανονισμό λειτουργίας του Κοινοβουλίου. Εκτός και αν ζητούμενο για εκείνους είναι να μετατρέψουν τον κατά τα άλλα «ναό» της δημοκρατίας σε… κυνοβούλιο. Άλλωστε, για την Αριστερά η αναταραχή ήταν πάντα μια ευχάριστη κατάσταση και πολιτική ευκαιρία να κερδίσει πόντους…
Ο ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται νέους αγανακτισμένους
Μόνο που η στοχευμένη επιχείρηση απαξίωσης των θεσμών και του πολιτεύματος, προσπάθεια η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δίνει τροφή στο τέρας του ολοκληρωτισμού. Οι κραυγές περί «χούντας» απειλούν να μας γυρίσουν ξανά σε εποχές που οι μούντζες προς το κοινοβούλιο ήταν καθημερινό φαινόμενο. Και σε αυτές τις περιπτώσεις είδαμε τι συμβαίνει, με μια εγκληματική οργάνωση να εκλέγεται στη Βουλή ως τρίτο κόμμα. Άρα, βρισκόμαστε στο σημείο όπου κανείς δεν δικαιολογείται να πει «δεν γνώριζα» ή δεν κατάλαβα τι ακριβώς γίνεται. Στον ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν…
Γι’ αυτό η απάντηση του πολιτικού συστήματος οφείλει να είναι δυναμική, προτάσσοντας την μετριοπάθεια. Στην Ελλάδα του 2022 η τοξικότητα και ο διχαστικός λόγος δεν χωρούν. Δεν πρέπει να έχουν θέση. Είναι μια αποτυχημένη πολιτική συνταγή που εφαρμόστηκε στο πρόσφατο παρελθόν, σε μια περίοδο πολιτικής… ακαταστασίας. Το αποτέλεσμα εκείνης της περιόδου το γνωρίζουμε όλοι.
Στο ΚΙΝΑΛ σιωπούν ώστε να… δοξαστούν κρυπτόμενοι
Και εδώ μπαίνει η ευθύνη του ΚΙΝΑΛ το οποίο προσπαθεί να κρατήσει «ίσες αποστάσεις» από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το να μη λαμβάνει ένα κόμμα του κοινοβουλίου ξεκάθαρη θέση σε αυτού του είδους τις θλιβερές παραστάσεις δεν το καθιστά άμοιρο ευθυνών, γιατί η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός και συν τοις άλλοις πρόκειται για λογικές που απέχουν από το πολιτικό κέντρο που ευαγγελίζεται ότι υπηρετεί το ΚΙΝΑΛ. Στην ακραία πόλωση η απάντηση της συντεταγμένης πολιτείας και όσοι την εκφράζουν πρέπει να είναι καθολική.
Στο ΚΙΝΑΛ βρίσκονται στο σημείο που πρέπει να αποδείξουν ότι η δημοσκοπική τους άνοδος δεν είναι «φούσκα». Αν θέλουν να έχουν διάρκεια στην πολιτική τους διαδρομή και ο Νίκος Ανδρουλάκης να μην γίνει «πυροτέχνημα», οφείλουν να κατανοήσουν ότι η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να προβεί σε μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση αφήνει έναν σημαντικό χώρο για μετριοπαθή αντιπολίτευση. Είναι όμως άλλο πράγμα η μετριοπαθής αντιπολίτευση και άλλο η αφωνία γιατί δεν θέλω να πάρω θέση. Ή μήπως στην Χαριλάου Τρικούπη πιστεύουν ότι θα… δοξαστούν κρυπτόμενοι;
Δείτε επίσης: Οδ. Κωνσταντινόπουλος: ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στήνουν την πόλωση
- Euroleague: Η νίκη του Ολυμπιακού επί της Μπασκόνια και οι εξελίξεις στη βαθμολογία
- Η Ρεάλ Μαδρίτης κυριάρχησε στο β’ ημίχρονο
- Ανατροπή-σοκ στην Αγγλία: Ελλάδα 73-72, μπλακ-άουτ και ήττα για τη γαλανόλευκη
- Σφιχτή ήττα για την Εθνική Ανδρών από τη Μεγάλη Βρετανία
- Νέο φορμάτ στο All Star Game του ΝΒΑ: Τέσσερις ομάδες και ανατρεπτική μορφή
