Ο σεβασμός και η εκτίμηση της κοινωνίας κερδίζεται, δεν απαιτείται!
(EUROKINISSI)

Ο σεβασμός και η εκτίμηση της κοινωνίας κερδίζεται, δεν απαιτείται!

Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές ακούω καθημερινά διάφορους επίδοξους «σωτήρες» να μιλούν για την ατομική ευθύνη των πολιτών και την ανάγκη οι κοινωνίες να δείχνουν την εμπιστοσύνη τους στον Δήμαρχο, τον Περιφερειάρχη ή τους Βουλευτές. Να με συγχωρείτε, αλλά κατά την προσωπική μου άποψη ο σεβασμός και η εκτίμηση της κοινωνίας κερδίζεται, δεν απαιτείται!

Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την παραγωγή έργου. Όταν, δηλαδή, ο πολίτης αισθανθεί ότι η ψήφος του δεν πήγε χαμένη. Όταν καταλάβει ότι οι ευκαιρίες δεν πέρασαν αναξιοποίητες για ακόμη μια τετραετία. Όταν αντιληφθεί ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο για τον ίδιο και τους συνδημότες του. Όταν, με λίγα λόγια, εμπιστευθεί και πάλι το πολιτικό προσωπικό. Η παραπάνω αρχή είναι απαράβατη για εμένα, διότι η σχέση πολίτη-πολιτικού πρέπει να βασίζεται εξ ολοκλήρου στο αλάνθαστο κριτήριο της κατανόησης. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ο μεν αιρετός να εξηγεί γιατί γίνεται κάθε έργο και το σκεπτικό βάσει της οποίας έλαβε μια απόφαση, δίχως μισόλογα. Ο δε πολίτης να αναγνωρίζει τις συνθήκες που επικρατούν κάθε στιγμή και να κατανοεί τις ιδιαιτερότητες που κρύβονται πίσω από κάθε υπογραφή.

Να εμπιστευθούμε το κριτήριο μας

Ας μη γελιόμαστε… Αν διαρραγεί αυτός ο δεσμός και κυριαρχήσει η καχυποψία, τότε τίποτα δεν θα είναι ίδιο ποτέ ξανά στη μεταξύ τους σχέση που είναι απαραίτητη για την πρόοδο, την εξέλιξη και την ευημερία ενός Δήμου, μιας Περιφερειακής Ενότητας, μιας εκλογικής περιφέρειας.

Φυσικά, με ευθύνη των πολιτικών, αφορμές έχουν δοθεί ουκ ολίγες φορές. Όμως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χαθεί η εμπιστοσύνη συνολικά στους θεσμούς. Λάθη έγιναν και θα ξαναγίνουν. Προέχει, όμως, να ιεραρχήσουμε ως κοινωνία αν τα λάθη αυτά έγιναν από άγνοια, ανικανότητα, δόλο ή πρόθεση. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Εφόσον απαντήσουμε στο ερώτημα που θέτουμε στον εαυτό μας, όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Γιατί, σε τελική ανάλυση, την ώρα της κάλπης, εμείς έχουμε και το… μαχαίρι και το… καρπούζι. Καταψηφίζουμε εκείνους που έκαναν χειρότερη την καθημερινότητά μας και υπερψηφίζουμε εκείνους που έχουν πρόγραμμα και αγαστή πρόθεση να τη βελτιώσουν. Ας εμπιστευθούμε το κριτήριο μας.

Δείτε επίσης: Δημοσκόπηση MRB: Στο 6,4% η «ψαλίδα» ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ

Loading