Η πιο λάιφσταϊλ συνέντευξη που παραχώρησε ποτέ ο Αλέξης Τσίπρας στον Νίκο Χατζηνικολάου δεν πρόκειται να είναι «one off», μια κι έξω δηλαδή.
Του Γιάννη Συμεωνίδη
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασίσει να επανασυστηθεί στον ελληνικό λαό, ακόμα κι αν αυτό ενοχλεί ορισμένους συντρόφους του, κι αυτό σημαίνει ακόμα και χαλαρές τηλεοπτικές εμφανίσεις γύρω από την προσωπική του ζωή.
Συνεργάτες του, μάλιστα, ισχυρίζονται πως μπορεί και να άργησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δείξει το πιο χαλαρό προφίλ του, το οποίο δεν είναι ψεύτικο, απλώς δεν θέλει να το υπερπροβάλλει προς τα έξω.
Στέκονται, επίσης, στα πολύ καλά νούμερα τηλεθέασης που είχε το Ενώπιος Ενωπίω της Δευτέρας στα αποκαλούμενα «δυναμικά κοινά», στις πιο νεαρές ηλικίες δηλαδή στις οποίες στοχεύει ο ΣΥΡΙΖΑ ιδιαιτέρως, αφού και στις προηγούμενες εκλογές τις είχε κερδίσει.
Όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά, στην Κουμουνδούρου είναι πεπεισμένοι ότι στο Μέγαρο Μαξίμου έχει ληφθεί η απόφαση να πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και για να δελεάσουν την Τουρκία είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν να μπουν στο συνυποσχετικό κι άλλα ζητήματα, πέραν της υφαλοκρηπίδας και, κατ’ επέκταση, της οριοθέτησης της ΑΟΖ, που είναι το μόνο που αναγνωρίζει η ελληνική εξωτερική πολιτική εδώ και 30 χρόνια.
«Πρόθυμοι να αποδεχθούν Καστελόριζο χωρίς ΑΟΖ»
Στην αξιωματική αντιπολίτευση, μάλιστα, διατείνονται πως η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να αποδεχθεί ακόμα και το ότι το Καστελόριζο δεν έχει ΑΟΖ προκειμένου να πετύχει κάτι άλλο, άγνωστο τι.
Υπενθυμίζουν, ωστόσο, πως η ΝΔ είχε ξεσηκωθεί για τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία δεν εγκυμονεί κανένα κίνδυνο απώλειας εθνικής κυριαρχίας.
Τώρα ως κυβέρνηση σχεδιάζει να προχωρήσει στη Χάγη δίχως να υπάρχει στον ορίζοντα η σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών για τη χάραξη νέας εθνικής γραμμής απέναντι στην Τουρκία, μολονότι κατά τα άλλα ομνύει στη συναίνεση.
Στο ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν ότι πρέπει πρώτα να προχωρήσουν τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και οι διερευνητικές συνομιλίες με τη γείτονα και ύστερα να συζητήσουμε για τη Χάγη.
Κι όλα αυτά ενώ ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 μέσα σε, υποτίθεται, κλίμα συναίνεσης.
