Οι μεγαλύτεροι γιοι του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, Παύλος και Νικόλαος, για πρώτη φορά μετά τον θάνατο του πατέρα τους, μίλησαν στην εκπομπή «365 Στιγμές» της ΕΡΤ για το πώς βίωσαν την περίοδο μετά την κατάργηση της βασιλείας, πώς ήταν να μεγαλώνουν ως παιδιά ενός βασιλιά χωρίς βασίλειο, και γιατί θα ήθελαν να τους επιστραφεί η ελληνική ιθαγένεια.
«Το να σου αφαιρέσουν την ιθαγένεια είναι κάτι γραφειοκρατικό. Το αν είμαι Έλληνας ή όχι, το ξέρω εγώ», δηλώνει ο Νικόλαος στην κάμερα της ΕΡΤ.
«Εγώ περίμενα πώς και πώς να μου έρθει το χαρτί να πάω να υπηρετήσω στον στρατό. Η μεγαλύτερη τιμή μου θα ήταν να υπηρετήσω στον Ελληνικό Στρατό. Δεν μου ήρθε ποτέ. Αν μπορούσα ποτέ να ζητήσω ένα ρουσφέτι από τον εκάστοτε Υπουργό Άμυνας, θα ήταν: βάλε με να υπηρετήσω», επισημαίνει ο γιος του τέως βασιλιά.
Θα τους ενδιέφερε να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να διεκδικήσουν μία βουλευτική θέση σε μελλοντικές εκλογές;
«Επειδή μου το ζήτησαν διάφοροι, άνθρωπος είμαι και το σκέφτηκα. Έκατσα, τα έβαλα κάτω και αποφάσισα ότι δεν είναι για μένα», απαντά ο Νικόλαος, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται επί του θέματος και ο Παύλος, ξεκαθαρίζοντας: «Μπορώ να προσφέρω κι εγώ ως αυτός που είμαι στη χώρα μας. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ η πολιτική της Ελλάδας αλλά όχι να κατέβω».
Όσον αφορά στη φημολογία των προηγούμενων ετών και δεκαετιών για μία επιστροφή του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας, οι δύο του γιοι αναφέρουν:
Νικόλαος: «Την εποχή του Δημοψηφίσματος έπρεπε να είχε επιστρέψει. Ίσως να μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό εκείνη την εποχή, εάν είχε τη σοφία και την εμπειρία που είχε όταν τον άκουγα εγώ».
Παύλος: «Υπήρχαν κάποιοι που του έλεγαν να γυρίσει, υπήρχε πολύς κόσμος που τον ήθελε πάλι για βασιλιά. Ποτέ όμως δεν έγινε πράξη, το σύνταγμα είναι σύνταγμα».
Τέλος, ο Παύλος εξομολογήθηκε για τον θάνατο του πατέρα του: «Είναι δύσκολο, δεν το περιμέναμε τόσο σύντομα αλλά είχε κουραστεί πολύ. Μας ήρθε ξαφνικά. Παρ΄ όλα αυτά, η οικογένεια είναι πολύ δεμένη, ήθελε ο πατέρας μου να κρατάμε μία ζεστή οικογένεια.
Σαν πατέρας ήταν αυστηρός αλλά πολύ αγαπητός. Τον βάραινε πάντα η ιστορία αλλά ήξερε πώς να διαλέξει τη στιγμή να είναι πατέρας. Όταν πέθανε ο παππούς μου, είχαμε κλείσει 100 χρόνια βασιλείας».
«Είναι μεγάλη λύπη, μου λείπει ο άνθρωπος, ίσως ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Προχτές πήγα να φάω με τη μητέρα μου και είπα “θα πάω στους γονείς μου”, δεν ξέρω πόσος χρόνος θα περάσει για να το καταπιώ», παραδέχεται από την πλευρά του ο Νικόλαος.
