Του Νίκου Καραγιαννακίδη*
Ο εκνευρισμός στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την παρατεταμένη δημοσκοπική στασιμότητα και το άνοιγμα της ψαλίδας με τη Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Στη Κουμουνδούρου, όμως, αντί να κάνουν μια γενναία αυτοκριτική για το «τις πταίει» και να αλλάξουν ρότα, να παράξουν υπεύθυνη και ουσιαστική αντιπολίτευση, επιμένουν σχεδόν εμμονικά -και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων απόλυτα μυωπικά- στην ίδια, αποτυχημένη, συνταγή της όξυνσης και της πρόκλησης, μένοντας προσκολλημένοι στις άγονες ιδεοληψίες τους.
Με συνθήματα των αρχών της δεκαετίας του 1980, αδύναμοι και ενδεχομένως πολιτικά ανεπαρκείς να ανταποκριθούν στις ραγδαίες αλλαγές που σημειώνονται σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο τοπίο, παραμένουν υποταγμένοι στην μεμψιμοιρία και στο να ψάχνουν διαρκώς ως νέοι, αριστεροί Πουαρώ, προβλήματα και σκάνδαλα εκεί που δεν υπάρχουν. Αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών επιλογών είναι να εκτίθενται περαιτέρω στα μάτια της κοινής γνώμης, να εγκλωβίζονται σε ένα πολιτικό ναρκοπέδιο, να απογοητεύουν και τους εναπομείναντες ψηφοφόρους τους, να ανακυκλώνουν την πολιτική τους μιζέρια ρίχνοντας το ανάθεμα σε ένα φανταστικό εχθρό: Το μιντιακό κατεστημένο που πολεμά τον ΣΥΡΙΖΑ και φταίει, όπως πάντα, για όλα…
Δείτε για παράδειγμα την τελευταία αντιπολιτευτική τους παρέμβαση: Το κόμμα που ουδέποτε κατήγγειλε το βανδαλισμό εκκλησιών, -φαινόμενο που έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια-, τις καταλήψεις και τις λεηλασίες πανεπιστημιακών χώρων, αγανακτεί και αφορίζει την Κυβέρνηση για την άδεια που έδωσε σε γνωστό οίκο μόδας για φωτογράφηση στην Ακρόπολη και σε άλλα τέσσερα μνημεία της χώρας. Είχαν προηγηθεί οι γραφικότητες του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί δήθεν …τσιμεντοποίησης της Ακρόπολης. Την ώρα που η Ελλάδα κάνει μια τιτάνια προσπάθεια να συνέλθει από το τσουνάμι της πανδημίας, να ανοιχτεί στο εξωτερικό, να διαφημίσει τον πολιτιστικό της πλούτο με όχημα τον πασίγνωστο Οίκο ραπτικής, οι μουλάδες του ΣΥΡΙΖΑ λένε ΟΧΙ στη φωτογράφηση, λένε ΟΧΙ σε μια πραγματική γιορτή του ελληνικού πολιτισμού σε παγκόσμιο ακροατήριο με προφανή οφέλη για την ενίσχυση της οικονομίας και του τουρισμού.
Μέχρι και η συνήθως μετρημένη και συγκρατημένη Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη αγανάκτησε «30 μέλη των Κεντρικών Συμβουλίων, καταξιωμένοι επιστήμονες, διεθνούς κύρους, γνωμοδότησαν ομόφωνα υπέρ της αδειοδότησης του συνόλου των εκδηλώσεων, θέτοντας συγκεκριμένους όρους, βάσει των διατάξεων του αρχαιολογικού νόμου. Αλλά η ομόφωνη απόφαση των επιστημόνων, δεν λέει απολύτως τίποτα στα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν μια Ελλάδα στα μέτρα τους».
Μια Ελλάδα της απομόνωσης θα προσέθετα εγώ, μια Ελλάδα εσωστρεφής, θα εξυπηρετούσε το αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα και των συντρόφων του που επένδυσαν τους τελευταίους μήνες στην αναταραχή και που απεχθάνονται την κανονικότητα.
Θα τους απογοητεύσω τους συντρόφους, αλλά η Ελλάδα δεν γυρνά πλέον στο παρελθόν. Ανακάμπτει, κοιτά μπροστά, αναγεννάται, εκσυγχρονίζεται, θέλει να κερδίσει το στοίχημα της αξιοποίησης των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, αγωνίζεται με μια Κυβέρνηση που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των εταίρων της για την επόμενη, πιο αισιόδοξη ημέρα. Στο ΣΥΡΙΖΑ, ας το καταλάβουν, “δεν πουλάνε πια”…
*Ο Νίκος Καραγιαννακίδης είναι δικηγόρος, πολιτευτής της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης
