«Κατέβηκα με τσάντες χρήμα στην καμένη Ηλεία και γύρισα τις εκλογές το 2007. Δίναμε λεφτά σε όποιον μας έλεγε καλημέρα». δήλωσε χασκογελώντας και χωρίς αιδώ ο τέως υπουργός κ Πέτρος Δούκας. Ακραία αντίληψη παλαιοκοματισμού, αήθης και ωμή παραδοχή εξαγοράς ψήφων.
του Χρήστου Μανταρτζίδη
Και προκαλεί οργή που ο κ. Λιβανός, εν ενεργεία υπουργός γελάει όταν ακούει όλα αυτά. Και προκαλεί ικανοποίηση που ο ΠΘ αντέδρασε ανέλπιστα σωστά και άμεσα. Και όλοι οι πολίτες ελπίζουμε να έχει αντιληφθεί ότι αναμένουμε και άλλες τέτοιες αντιδράσεις διότι το πελατειακό κράτος μας ακολουθεί κατά πόδας από τα γενοφάσια μας…
O εκχυδαϊσμός της πολιτικής επί ΝΔ είναι δυστυχώς παρόμοιος με τον αμοραλισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Ο απόλυτος εξευτελισμός της κομματοκρατίας. Μην εκπλήσσεστε. Διεφθαρμένοι και αλαζόνες πολιτικοί όλων των ιδεολογιών, γεμάτοι παραισθήσεις ηγούνται του τόπου. Και ξεχνάνε ότι είναι υπάλληλοί μας που εμείς τους επιλέγουμε και τους πληρώνουμε αδρά, για να κάνουν μια συγκεκριμένη εργασία. Πολιτικοί οι οποίοι δεν διαθέτουν ίχνος αξιοπρέπειας, αναπαράγουν ψέματα και οικοδομούν πολιτικές και επαγγελματικές καριέρες με κρατικό χρήμα και ευημερούν «δημοσία δαπάνη». Τέτοιες συμπεριφορές έπρεπε να τιμωρούνται ποινικά, όχι να γίνονται απλά αντικείμενο χλευασμού. Άνθρωποι μικροί και φτηνοί χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας και σεβασμού. Νιώθει κανείς ντροπή ως Έλληνας, ιδίως πολιτικός. Αλλά και ως πολίτης που τα ανέχεται. Μεγάλο σχολείο οι φτηνοί άνθρωποι…
Είναι απόδειξη ότι ΟΛΕΣ οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, ενδιαφέρονται μόνον για την επανεκλογή τους. Γι αυτό και λεηλατούν ένα κράτος που δεν τους ανήκει. Εξαθλιώνουν έναν λαό ταλαίπωρο, μια κοινωνία φουκαράδων, που δυστυχώς ακόμη εξακολουθεί να τους ανέχεται και να τους πληρώνει πλουσιοπάροχα. Σκοτώνουν κάθε ικμάδα, κάθε διάθεση δημιουργίας, κάθε ατομική ή επιχειρηματική πρωτοβουλία. Έτσι καθιστούν τον Έλληνα ψηφοφόρο, άτομο αδύναμο και περιθωριακό,, παρατημένο και εξαρτημένο από τον κρατικό κορβανά, ώστε να τον ελέγχουν και να τους εκλέξει και πάλι.
Η πολιτική σκηνή (κεντρική και αυτοδιοικητική) και η κοινωνική ζωή είναι άμεσα και αμφίδρομα συνδεδεμένες. Τα όσα συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή αντικατοπτρίζουν εν πολλοίς την Ελληνική κοινωνία η οποία σε μεγάλο βαθμό στερείται ήθους, παιδείας και πολιτισμού Η παρακμή και η κρίση που βιώνουμε είναι απόρροια της κρίσης αξιών και αρχών και θα πρέπει να σταθούμε και να επικεντρωθούμε στην αντιμετώπισής της προτού να είναι πολύ αργά και για εμάς και για τα παιδιά μας. Κυρίως όμως για την Πατρίδα μας.
Η κατάσταση πλέον έχει γίνει πολύ νοσηρή στην Ελληνική μεταπολιτευτική πολιτική σκηνή. Από την κατάχρηση εξουσίας, τον έλεγχο των θεσμών, το ξεδιάντροπο ξεκοκάλισμα δημοσίου χρήματος μέχρι την θλιβερή εξαγορά ψήφων με δημόσιο χρήμα, είναι τόσο πολλά αυτά που εξοργίζουν και στεναχωρούν τους πολίτες. Και αναγκάζουν πολλούς (κυρίως νέους, ακμαίους και μορφωμένους) να πάρουν το καπελάκι τους και να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους…
Επιβάλλεται πλέον κάθαρση του πολιτικού συστήματος και ρήξη με το επαρμένο πολιτικό κατεστημένο. Οι πολίτες πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στους πολιτικούς που εκφράζουν το παλιό, ή καλύτερα ότι το πιο παλιό και διεφθαρμένο. Τους πολιτικούς που συνεχίζουν να εκφράζουν όλες τις παθογένειες που χρεοκόπησαν την χώρα και προέρχονται από το χτες.
Και είναι απορίας άξιο πως αυτούς τους πολιτικούς εμπιστευόμαστε και εξουσιοδοτούμε με την ψήφο μας για να καθορίζουν τις τύχες μας και να διαμορφώνουν το μέλλον της πατρίδας μας…
Η απάντηση είναι μάλλον απλή: Εμείς είμαστε αυτοί που τους εκλέγουμε και τους επανεκλέγουμε, διότι μάλλον επιλέγουμε αυτούς που είναι σαν εμάς.
Δεν είναι στραβός ο γιαλός…
*Άρθρο του Οικονομολόγου, Τραπεζικού Χρήστου Μανταρτζίδη
Δείτε επίσης: Λιβανός: Είπα ειρωνικά το «εποποιία» στον Δούκα αλλά δεν έγινε αντιληπτό
