Του Γιάννη Χαβιανίδη
Τον Λουκά Παπαδήμο “σπρώχνουν” στελέχη της ΝΔ ως το κατάλληλο πρόσωπο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με εισηγήσεις που κάνουν τα τελευταία 24ωρα στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το βασικό τους επιχείρημα είναι ότι πρόκειται για πρόσωπο που έχει την αποδοχή των Βρυξελλών, καθώς γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις από την περίοδο που διετέλεσε τόσο υπηρεσιακός πρωθυπουργός, μετά την παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου, όσο και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Έχει δηλαδή τις προσβάσεις στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και το πολιτικό ανάστημα να υπερασπιστεί τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει ο πρωθυπουργός σε διεθνές επίπεδο προκειμένου να θωρακίσει τις ελληνικές θέσεις.
Στα θετικά μιας ενδεχόμενης υποψηφιότητάς του καταγράφεται και η θετική άποψη που έχει η Φώφη Γεννηματά για το πρόσωπό του, μιας και στο ρεπορτάζ του ΚΙΝΑΛ αναφέρεται συχνά πυκνά ως πρόσωπο που θα μπορούσε να προτείνει η Χαριλάου Τρικούπη για το ανώτατο Πολιτειακό Αξίωμα, μαζί με τους Κώστα Σημίτη, Ευάγγελο Βενιζέλο και Γιώργο Παπανδρέου.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με τον συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο, ενώ αποκλείεται δια ροπάλου για τους Τάσο Γιαννίτση και Μαρία Δαμανάκη, που συγκεκριμένοι “κύκλοι” προσπαθούν να επαναφέρουν στο τραπέζι του πολιτικού διαλόγου.
“Ναι μεν, αλλά…” από τον Παυλόπουλο
Μέσα στην παρατεταμένη ονοματολογία, ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας διατηρεί μια… ουδετερότητα. Ασφαλώς και θέλει την επανεκλογή του, αρκεί φυσικά να αποτελεί βασική επιλογή και όχι λύση ανάγκης. Αυτό μεταφράζεται σε επιθυμία ναι μεν να είναι εκ νέου υποψήφιος, αλλά αυτήν τη φορά έχοντας τη στήριξη της ΝΔ και βέβαιη την παραμονή του στο Προεδρικό Μέγαρο. Σε διαφορετική περίπτωση, διαμηνύουν συνεργάτες του, δεν ενδιαφέρεται να είναι προτεινόμενος από κανένα άλλο κόμμα, συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ.
“Ανάσα” για τη μεσαία τάξη ο προϋπολογισμός του 2020
Σχετικά, τώρα, με τα ζητήματα της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας, η προσοχή όλων στρέφεται στη σημερινή ψηφοφορία της Ολομέλειας για τον προϋπολογισμό του 2020. Στο Μέγαρο Μαξίμου τον περιγράφουν ως προϋπολογισμό “ανάσα” για τη μεσαία τάξη, αφού για πρώτη φορά προβλέπεται μείωση της φορολογίας. Παράλληλα αντιμετωπίζει το αναπτυξιακό και επενδυτικό κενό που υπήρχε στην πατρίδα μας τα τελευταία 4,5 χρόνια, καθιστώντας την Ελλάδα ουραγό στις επενδύσεις και… πρωταθλήτρια στην ανεργία.
