Η ανάλυση των εσωκομματικών ισορροπιών στον ΣΥΡΙΖΑ και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η νέα ηγεσία. Ένα πράγμα είναι σίγουρο για τον ΣΥΡΙΖΑ της νέας εποχής: το κόμμα δεν αντέχει άλλη εσωστρέφεια. Ό,τι ήταν να γίνει σε επίπεδο εσωκομματικών συγκρούσεων και ίντριγκας έχει συμβεί και με το παραπάνω τον τελευταίο ενάμισι χρόνο. Μια νέα σύγκρουση, με διάρκεια κι ένταση, θα μπορούσε να αποβεί η τελειωτική για το κόμμα. Η ομοψυχία ως κοινό χαρακτηριστικό όλων των πρωταγωνιστών αποτελεί θεμέλιο λίθο σε αυτή την προσπάθεια, καθώς οι προκλήσεις είναι μεγάλες.
Ήδη, ο Σωκράτης Φάμελλος επιχειρεί να μαζέψει τις απώλειες, με απανωτές συναντήσεις και συζητήσεις με τους σκεπτικούς βουλευτές. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τους πρωταγωνιστές της επόμενης μέρας στην Κουμουνδούρου και τις σχέσεις μεταξύ τους. Η πολιτική έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον, αλληλένδετα μεταξύ τους.
Ο Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος είναι ένας μετριοπαθής πολιτικός, έχει την εμπειρία και είναι ικανός να αμβλύνει αντιθέσεις. Από την άλλη πλευρά, η παρουσία του Παύλου Πολάκη, που επιθυμεί να διατηρήσει τη δική του επιρροή, προσθέτει μία επιπλέον διάσταση στη δυναμική του κόμματος.
Αυτό το πλάνο μπορεί να κριθεί στην επερχόμενη διαδικασία συνεργασιών, με στόχο την προώθηση ενός modus operandi που ενισχύει την ειρηνική συνύπαρξη. Είναι σαφές ότι η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ για ενδεχόμενες συνεργασίες με άλλες πολιτικές δυνάμεις, όπως το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Αριστερά, θα είναι καθοριστική.
