Στο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν πως στο τέλος ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα υπαναχωρήσει και θα προτείνει την επανεκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Του Γιάννη Συμεωνίδη
Η εκτίμησή τους αυτή βασίζεται στο ότι ο πρωθυπουργός κυβερνά με βάση τις δημοσκοπήσεις κι αυτές συγκλίνουν στο ότι ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποτελεί την πρώτη επιλογή των εκλογέων.
Τη στήριξή τους, μάλιστα, στο πρόσωπο του κ. Παυλόπουλου δίνουν και οι ψηφοφόροι της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς, γεγονός που προσμετράται από το Μαξίμου.
Γι’ αυτόν, άλλωστε, το λόγο, αλλά και για να δημιουργήσει ρήγμα στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ και γιατί ήταν ο ίδιος που τον έκανε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στηρίζει τον κ. Παυλόπουλο κι ο Αλέξης Τσίπρας, μολονότι αισθάνθηκε προδομένος από τη στάση του να μην υπογράψει το Προεδρικό Διάταγμα που του απόστειλε για την ηγεσία της Δικαιοσύνης.
Από την άλλη, όμως, κι ο κ. Τσίπρας πιστεύει ότι στην περίπτωση που δεν είναι ο κ. Παυλόπουλος η επιλογή Μητσοτάκη δύσκολα θα συναινέσει ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας να είναι πρόταση μόνο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Σε μία τέτοια εξέλιξη θα προτιμήσει να αποχωρήσει ήσυχα προκειμένου και να μην δημιουργήσει εσωκομματικό ρήγμα στην παράταξη που τον ανάδειξε.
Στην Κουμουνδούρου, ωστόσο, σημειώνουν πως μόνο η υποψηφιότητα του Κώστα Καραμανλή θα μπορούσε να προκαλέσει μικρότερο ρήγμα στην κυβερνητική πλειοψηφία, αφού υπολογίζουν και πως η αντίδραση του Αντώνη Σαμαρά και των σαμαρικών σε μια τέτοια υποψηφιότητα θα ήταν ισχνή.
“Ισχυρό brand name στη Δεξιά”
Θεωρείται, πάντως, πολύ δύσκολο να συναινέσει κι ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια υποψηφιότητα Καραμανλή, παρόλο που όλα τα τελευταία χρόνια υπάρχει ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας ανάμεσα στους καραμανλικούς και σε στενούς συνεργάτες του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο κ. Τσίπρας, άλλωστε, έστω και δειλώς, έχει καταδικάσει τη διακυβέρνηση 2004- 2009.
Πάντως, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπολογίζει πως δεν θα είναι ο κ. Καραμανλής η επιλογή Μητσοτάκη, αφού κι ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται ότι ο προκάτοχός του είναι πολύ ισχυρό “brand name” στη Δεξιά ώστε να έχει απλώς και μόνο διακοσμητικό ρόλο.
