Σκέψεις, με αφορμή την επέτειο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας μας, διατυπώνει ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Θανάσης Κοντογεώργης, στο σημερινό φύλλο της «Ναυτεμπορικής».
Πρόκειται, όπως γράφει, για «μία ιστορική καμπή στην οποία οφείλουμε τα περισσότερα από τα κεκτημένα που σήμερα διαμορφώνουν το πλαίσιο και το επίπεδο ζωής μας, αλλά και μια ισχυρότερη και αποτελεσματικότερη δημοκρατία». Όμως, «παρά το βάθος νοήματος και τη σπουδαιότητα της ημέρας», αναφέρει, «δεν της αποδίδουμε τη σημασία που της αναλογεί, ειδικά για τη διδακτική της συμβολή στο σχεδιασμό του μέλλοντος. Για τη Δημοκρατία συχνά ακολουθείται μια προσέγγιση των άκρων: είτε, οι περισσότεροι, τη θεωρούν δεδομένη είτε, λιγότεροι, την απαξιώνουν εστιάζοντας στις αστοχίες της».
Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση για το μέλλον προσδιορίζεται «από τη συλλογική εμπειρία των 50 ετών και σχετίζεται άρρηκτα με το είδος και την ποιότητα της δημοκρατίας που επιδιώκουμε, καθώς και με το πώς μπορεί η χώρα μας να πετύχει τις εθνικές της επιδιώξεις στο ευρωπαϊκό περιβάλλον που διαμορφώνεται. Επομένως, οι παραδοχές που χρειάζεται να γίνουν, και η συμφωνία επ’ αυτών, καθορίζουν και τις επιλογές μας για το μέλλον, για το ποια δημοκρατία και ποια πολιτική θέλουμε για την πατρίδα μας».
Ενώ στη συνέχεια του άρθρου του, ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ διατυπώνει πέντε παραδοχές:
1η παραδοχή: Για την κοινή μας πρόοδο χρειάζονται σημαντικές αναπροσαρμογές. Οι εσωτερικές δυσκολίες της χώρας μας προκύπτανε κυρίως από τη δική μας λειτουργία. Η πολιτική οφείλει να προσδιορίζει με ποιες πραγματικότητες θα συγκρουστεί. Ο θεσμικός, πολιτικός και κοινωνικός εκσυγχρονισμός μάς καλεί σε αναγκαίες αντιπαραθέσεις με τις δυσκολίες αυτές και είναι απολύτως συνδεδεμένος με τη Δημοκρατία ως αδιάλειπτη διεργασία. Η ανταπόκριση των θεσμών στις εκάστοτε ανάγκες αποτελεί προϋπόθεση για την ορθή λειτουργία του πολιτεύματος και εγγύηση ότι η δημοκρατία συνεχίζει να αφορά όλους και να προάγει το κοινό συμφέρον. Στόχος μας πρέπει να είναι να δημιουργούμε μια κοινωνία δυνατή, με αυτοπεποίθηση και αυτογνωσία που δεν της ταιριάζει ούτε η αλαζονεία ούτε η χαμηλή αυτοεκτίμηση.
2η παραδοχή: Η οικονομική ανάπτυξη έχει σημασία, μόνο αν βελτιώνει την καθημερινότητα των ανθρώπων. Οι πολίτες θέλουν ταυτόχρονα ασφάλεια και μια καλύτερη ζωή. Η αλλαγή δημιουργεί ανησυχίες. Η αποτελεσματική διακυβέρνηση οφείλει να απαντά στις πολλές και διαφορετικές ανησυχίες. ‘Αρα, οικονομική πρόοδος μαζί με κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή, καλές και αξιοπρεπείς δημόσιες, κοινωνικές υπηρεσίες για τους πολίτες, ανοχή και συμπεριληπτικότητα. Δεν είναι μόνο θέμα ισότητας. Είναι μοχλός κοινωνικής κινητικότητας.
3η παραδοχή: Η πολιτική προϋποθέτει σοβαρή και επίμονη δουλειά και αξιοποίηση των πραγματικών δεδομένων. Δεν μπορεί να στηριχθεί στην εύκολη ρητορεία και τη στοίχιση με τη δημοφιλή άποψη. Σε αυτό πρέπει να επιμείνουμε, και να στηρίξουμε αυτό το υπόδειγμα πολιτικής. Το δημόσιο ύφος και ήθος αποκτούν μεγάλη αξία, δεν χωρεί αδιαφορία και περιφρόνηση προς τους πολίτες. Όσοι ασχολούμαστε με τα δημόσια πράγματα έχουμε μια μεγαλύτερη υποχρέωση να προωθούμε το επίπεδο ηθικής
