Αναλύουμε την εξέλιξη του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού και τη σημασία του για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η ανακοίνωση του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού συνιστά μια καθοριστική εξέλιξη για την ελληνική εξωτερική πολιτική, και η αντίθεση σε αυτήν φαίνεται περισσότερο να προέρχεται από κακόπιστους παρά από εκείνους που αδυνατούν να αντιληφθούν τις σημαντικές συνέπειές της. Η κίνηση αυτή σηματοδοτεί την ολοκλήρωση μιας στρατηγικής εκκρεμότητας. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι δεν αναφερόμαστε μόνο σε υποχρεώσεις της Ελλάδας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά κυρίως στο εθνικό συμφέρον.
Αυτή η ανακοίνωση λειτουργεί ως εφαλτήριο για την επίσημη ανακοίνωση ενός θέματος που δεν είχε τύχει προηγουμένως της κατάλληλης προσοχής. Η Ελλάδα εκμεταλλεύεται την ευρωπαϊκή της θέση για να ενισχύσει τη στρατηγική της στο Δίκαιο της Θάλασσας. Έτσι, καταγράφει με τον πιο επίσημο τρόπο την επιθυμία της να διατηρήσει και να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Είναι όμως ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε ότι ο χάρτης που παρουσιάστηκε δεν κατοχυρώνει ούτε ΑΟΖ ούτε υφαλοκρηπίδα, αλλά διακηρύττει τη νομική θέση της Ελλάδας και την αναγνώριση των δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας. Η διεθνής αντίδραση, και ειδικά η στάση της Τουρκίας, θα κρίνει την επόμενη μέρα αυτής της στρατηγικής απόφασης. Σε περίπτωση που η Τουρκία δεν επιλέξει την κλιμάκωση της έντασης, υπάρχει μια μικρή ελπίδα για διαπραγμάτευση μέσω της διεθνούς δικαιοσύνης. Ωστόσο, αν επιλέξει την απειλή και τον εκφοβισμό, όπως συνέβη το καλοκαίρι του 2020, τότε οι προοπτικές θα είναι αρκετά σκοτεινές.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
