Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μίλησε στη Βουλή στο πλαίσιο της συζήτησης για την κύρωση των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.
Για την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πανηγυρίζει, σύμφωνα με τον κοινοβουλευτικό του εκπρόσωπο όπως παρουσιάζει το Politic, αλλά, ταυτόχρονα, αναγνωρίζει τα θετικά της σημεία και τις γκρίζες ζώνες, θεωρώντας την ως θετική έκπληξη.
Ακολουθούν βασικά σημεία της τοποθέτησης Τσακαλώτου:
Δεν είναι ακόμη γνωστή η τελική εκδοχή αναφορικά με το ύψος και το μείγμα δανείων και επιδοτήσεων αλλά ούτε και οι πιθανές αιρεσιμότητες.
Αν και δεν είναι πλήρης αμοιβαιοποίηση, έχει στοιχεία αμοιβαιοποίησης.
Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν ρήξεις με το παρελθόν με αυτή την πρόταση.
Ένα άλλο ερώτημα είναι πως χαράσσει κανείς πολιτική όταν προτείνονται λύσεις που δεν σε καλύπτουν πλήρως και αν μπορείς να εκμεταλλευτείς τις χαραμάδες που δημιουργούνται για να επιτευχθεί αλλαγή πολιτικής.
Για παράδειγμα, είπε απευθυνόμενος στο ΚΚΕ, ότι το κράτος ή οι υπερκρατικές δομές πολλές φορές αναγκάζονται να πάρουν μέτρα που δεν ευνοούν μια επιχείρηση αλλά το σύνολο, που δεν ευνοούν μια χώρα αλλά το σύνολο των χωρών.
Αυτός είναι ένας αναγκαστικός συμβιβασμός που, όμως, ανοίγει δρόμους.
Πρέπει να χτίσουμε συμμαχίες για επενδυτική, κοινωνική πολιτική και πολιτική στον τομέα της υγείας.
Σε κάθε περίπτωση όσο καλύτερη αποδειχθεί τελικά η πρόταση της Επιτροπής, τόσο αδυνατίζει η θέση της κυβέρνησης να μην υιοθετεί τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για ένα θαρραλέο εμπροσθοβαρές πρόγραμμα.
Ο στόχος είναι να έχουμε όσο το δυνατό μικρότερη ύφεση για να γίνει εφικτή η δεύτερη φάση ανάκαμψης.
Για να γίνει όμως αυτό είναι κομβικό ζήτημα το πως θα ξοδευτούν τα λεφτά και ποιες είναι οι ενέργειες της κυβέρνησης ώστε να φτάσουμε στη δεύτερη φάση χωρίς να έχουν συσσωρευτεί χρέη σε πολίτες και επιχειρήσεις.
Όσο για το που θα βρούμε τα λεφτά δεν χρειάζεται ανάλυση. Αυτή έχει γίνει επανειλημμένα από το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το πρόβλημα είναι μάλλον ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν φιλοξενούν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Πάντως από την πολιτική της ΝΔ φαίνεται ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει σύνδρομο πρόσκρουσης. Στην ιατρική πρόκειται για ένα ορθοπεδικό θέμα, όπου καθώς κινεί κάποιος το χέρι του προς μία κατεύθυνση αυτό κολλάει για λίγο, αλλά μετά συνεχίζει την κίνηση προς την αρχική κατεύθυνση.
Έτσι και ο κύριος Μητσοτάκης. Παραδοσιακά επιθυμεί τον περιορισμό του δημοσίου και την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα. Για λίγο με την κρίση κόλλησε και μίλησε για τη σημασία του δημοσίου συστήματος υγείας και χειροκρότησε τους γιατρούς. Αλλά πολύ γρήγορα επανήλθε και μίλησε για τη σημασία του ιδιωτικού πυλώνα στην υγεία καθώς και για τα ΣΔΙΤ. Δεν ανησυχούμε λοιπόν, επανήλθε. Παραμένει όμως το ερώτημα του ρόλου του ιδιωτικού τομέα στη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης. Δεν είδαμε να βοήθησε και πολύ.
Και οι προτάσεις του κ. Μητσοτάκη για εξοπλισμό, γιατρούς και νοσηλευτές που θα νοικιάζει ο ιδιώτης στο νοσοκομείο χωρίς κανένα ρίσκο, αφού η πελατεία θα είναι του νοσοκομείου, είναι ο ορισμός της κρατικοδίαιτης επιχείρησης, και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί υγιή επιχειρηματικότητα.
Ως προς το σχέδιο νόμου βλέπουμε στις προτεινόμενες διατάξεις ένα συνονθύλευμα άκρως διαφορετικών ρυθμίσεων, άλλων θετικών και άλλων αρνητικών. Υποβιβάζουν τη δημοκρατία και το διάλογο. Για αυτό και θα ψηφίσουμε αρνητικά.
Κλείνοντας, η εκτίμηση μας είναι ότι η Ελλάδα είναι σε δύσκολη θέση. Και ο Νότος είναι σε δύσκολη θέση. Και στην οικονομία και στα δημοσιονομικά. Για αυτό η κυβέρνηση οφείλει να είναι πιο ανοιχτή στο διάλογο.
Πάντως ένα είναι βέβαιο. Δεν είναι στο DNA της ΝΔ ο δημόσιος τομέας και φαίνεται να μην έχει μάθει τίποτα ούτε από την κρίση ούτε του 2009, ούτε την τωρινή.
Όμως οι υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις δεν έχουν δικαιολογία. Παρεμβάσεις που προϋποθέτουν την επίλυση στο θέμα του χρέους ή την ύπαρξη σοσιαλισμού, δεν βοηθούν.
Γ.Σ.
Δείτε ακόμη:
Αχτσιόγλου: Ο μόνος που «ΣΥΝ-εργάζεται» η κυβέρνηση είναι ο εαυτός της
