Το πράσινο φαίνεται πως δεν είναι το αγαπημένο χρώμα του Αλέξη Τσίπρα μόνο για ποδοσφαιρικούς λόγους και τη δεδηλωμένη αγάπη του για τον Παναθηναϊκό.
Του Γιάννη Συμεωνίδη
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ το προτιμά ως επιθετικό προσδιορισμό, όπως έχει εκμυστηρευτεί τόσο στα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας όσο και του Πολιτικού Συμβουλίου, και για την προσθήκη ονομασίας στο κόμμα.
Κι αυτό γιατί εκτιμά πως μπορεί να συμπυκνώσει καλύτερα το άνοιγμα στη σοσιαλδημοκρατία, η οποία στην Ελλάδα εκπροσωπήθηκε επί δεκαετίες κυρίως από τον πράσινο ήλιο του ΠΑΣΟΚ, παραλλήλως με το έντονο οικολογικό στοιχείο.
Το φιλοπεριβαλλοντικό πρόσημο, άλλωστε, του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να επιδείξει ο κ. Τσίπρας τη Δευτέρα σε σχετική ομιλία του στο ΕΒΕΑ.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η επίθεση φιλίας στους Οικολόγους Πράσινους, οι οποίοι είναι βαθιά απογοητευμένοι για το ότι δεν έγινε ούτε μία αναφορά στο κόμμα τους στον επίσημο κυβερνητικό απολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ, μολονότι συμμετείχαν κι εκείνοι στην κυβέρνηση.
Για να χρυσωθεί το χάπι, η Κουμουνδούρου επιβεβαίωσε ότι το Σεπτέμβριο θα παραιτηθεί ο βουλευτής Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης για να τον αντικαταστήσει η Οικολόγος επιλαχούσα Κατερίνα Ανδρικοπούλου Σακοράφα.
Αυτή ήταν, εξάλλου, η συμφωνία που είχαν κάνει ΣΥΡΙΖΑ- Οικολόγοι Πράσινοι πριν τις εκλογές της 7ης Ιουλίου.
Το πράσινο κόμμα, που κάνει προσπάθειες ενοποίησης του οικολογικού χώρου κατόπιν και σχετικής υπόδειξης των Ευρωπαίων Πράσινων, επιμένει ότι η πρώτη του επιλογή και για επόμενη κυβερνητική συνεργασία θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ κι όχι η ΝΔ.
Ψάχνει νέα πρόσωπα
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πάντως, δεν τρέφει γενικότερα αυταπάτες.
Αντιλαμβάνεται ότι το αντί- ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο καλά κρατεί και γι’ αυτό είναι επιτακτική η ανάγκη αντιπαραβολής ενός διαφορετικού κυβερνητικού σχεδίου, όχι μόνο σε σχέση με τη ΝΔ, αλλά και με το ίδιο το κυβερνητικό παρελθόν της πρώτης φοράς Αριστερά.
Ο κ. Τσίπρας κατανοεί, επίσης, πως οι νέες πολιτικές, οι οποίες θα ξεδιπλωθούν άμα τη ανακοινώσει του νέου προγράμματος, χρειάζονται και νέα πρόσωπα τα οποία θα μπορούν να τις υπηρετήσουν.
Αυτό δεν σημαίνει, απαραιτήτως, αποστρατεία της παλιάς φρουράς, αλλά σίγουρα εμπλουτισμό της με ανθρώπους που δεν προέρχονται από τον κομματικό σωλήνα.
