«Όχι απλά μεμφόμαστε, αλλά καταδικάζουμε και καταγγέλλουμε την σημερινή κυβερνητική πολιτική, με την ίδια ζέση και με την ίδια αποφασιστικότητα που το κάναμε και για τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Γιατί οι ταξικές αντιλαϊκές πολιτικές τους είναι ίδιες, η κάθε μία είναι προέκταση της άλλης, ενώ η κάθε επόμενη προσθέτει περισσότερα βάρη στο λαό», τόνισε η βουλευτής και πρώην γενική γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στη συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ κατά του υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα.
«Και από τη σημερινή διαδικασία, αποδεικνύεται περίτρανα πως οι διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση και όλα τα άλλα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, είναι πολύ λιγότερες από αυτά που τους ενώνουν, και για αυτό τα αστικά κόμματα καταφεύγουν στη χυδαιολογία και τις ατάκες», ανέφερε η κ. Παπαρήγα.
Παράλληλα, κατηγόρησε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ότι «αισθάνονται την ανάγκη να χρησιμοποιήσουν αυτού τους είδους τα επιχειρήματα, ακριβώς για να δημιουργήσουν την ψεύτικη εντύπωση ότι ανάμεσά τους υπάρχει χάσμα».
Η κ. Παπαρήγα, κάλεσε το λαό να δει πως, «όταν χρησιμοποιούνται τέτοιες ατάκες και τέτοια επιχειρήματα, κρύβεται αυτό που ενώνει τα κόμματα όσον αφορά τη γενική πολιτική πίστης και δράσης» και πρόσθεσε ότι «πρέπει οι πολίτες να κρίνουν και από ποιά σκοπιά καταψηφίζει κανείς έναν κυβερνητικό νόμο, όπως είναι ο απαίσιος, απάνθρωπος και βάρβαρος πτωχευτικός κώδικας που οδηγεί στη πλήρη φτωχοποίηση τους πολίτες».
«Στη συζήτηση στη Βουλή, οι εισηγητές των κομμάτων όλων συναντήθηκαν στην προσπάθεια να παρουσιάσουν την καπιταλιστική κρίση ως κρίση πανδημίας, γιατί έχουν πολιτικό και ταξικό συμφέρον να μιλάνε για κρίση υγειονομική. Στόχος τους είναι να κρύψουν ότι είναι το φυσιολογικό αποτέλεσμα της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Να πλασάρουν την αντίληψη ότι ο λαός έχει να διαλέξει ανάμεσα στη μια ή την άλλη παραλλαγή διαχείρισης των συμφερόντων του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους», επεσήμανε η κ. Παπαρήγα και κατέληξε:
«Αυτή είναι η τεράστια διαφορά του ΚΚΕ με τα άλλα κόμματα. Γιατί το ΚΚΕ κρίνεται στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο χωράφι, εκεί που ο λαός πρέπει να κατηγορήσει και να τιμωρήσει».