Αναλύσεις για την κυριαρχία στο Αιγαίο και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις από τον Βύρωνα Θεοδωρόπουλο. Το ζήτημα της κυριαρχίας στο Αιγαίο συνιστά εδώ και δεκαετίες ένα διαρκές και περίπλοκο θέμα για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Αυτό το πολιτικό πρόβλημα αποκτά πολλές νομικές διαστάσεις και απαιτεί προσεκτική προσέγγιση. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η έννοια της κυριαρχίας χρησιμοποιείται σε αυτό το άρθρο όχι μόνο με τη νομική της έννοια, αλλά και σε ευρύτερη βάση. Στην αυστηρή της μορφή, η κυριαρχία ενός κράτους είναι πιο ενοποιημένη και απόλυτη στον χερσαίο χώρο του σε σύγκριση με τη θαλάσσια ζώνη που το περιβάλλει, η οποία γνωστή ως αιγιαλίτιδα ζώνη. Αυτό οδηγεί σε περιορισμούς της κυριαρχίας που ισχύουν σε αυτές τις ζώνες, ενώ η κυριαρχία επεκτείνεται και σε διεθνή ύδατα και εναέριο χώρο.
Αρχικά, η ιστορική διαδρομή των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο έχει χαρακτηριστεί από σημαντικά γεγονότα που επηρέασαν την αντίληψη της Τουρκίας για την ελληνική κυριαρχία. Η διαδικασία αυτή εκτείνεται σε τρεις κύριες φάσεις, ξεκινώντας από την απελευθέρωση των νησιών του κεντρικού Αιγαίου μέχρι την αποκατάσταση της ελληνικής κυριαρχίας στα Δωδεκάνησα. Η περίοδος 1919-1922, όταν η Τουρκία αντιμετώπισε σοβαρές προκλήσεις, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ελληνική πολιτική στρατηγική.
Η σύγχρονη κατάσταση του δικαίου της θάλασσας παρέχει στην Ελλάδα το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. Ωστόσο, η απόφαση για μια τέτοια επέκταση δεν είναι υποχρεωτική και ενδέχεται να φέρει προκλήσεις, ιδιαίτερα σχετικά με τη ναυσιπλοΐα στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου.
Το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών είναι ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα που απαιτεί προσοχή. Το καθεστώς της αποστρατιωτικοποίησης έχει θεσπιστεί με διαφορετικές συνθήκες και η Ελλάδα διατηρεί στρατιωτικές δυνάμεις στις περιοχές αυτές από το 1974 και μετά. Αυτή η κατάσταση προκαλεί ερωτήματα σχετικά με τη συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο και την ασφάλεια των νησιών.
Τέλος, είναι σημαντικό να αναλογιστούμε τη γενική κατάσταση που επικρατεί στο Αιγαίο, όπου οι παραβιάσεις του εναερίου χώρου από την Τουρκία και οι εδαφικές διεκδικήσεις δημιουργούν ένα τεταμένο κλίμα. Η απουσία μιας στρατηγικής αποστρατιωτικοποίησης σε συνθήκες αυξανόμενης στρατιωτικής επιθετικότητας είναι αναγκαία.
Η αναγνώριση των προκλήσεων αυτών και η στρατηγική διαχείριση των ελληνοτουρκικών σχέσεων θα πρέπει να είναι προτεραιότητες στην ελληνική εξωτερική πολιτική.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
