Με το όνομα “Βόρεια Μακεδονία” κλείδωσε χθες η πολυαναμενόμενη συμφωνία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ. Το τελικό βήμα έγινε χθες, με την τηλεφωνική συνομιλία Τσίπρα -Ζάεφ η οποία έκλεισε τη διαπραγμάτευση για ένα θέμα που περμέμενε επί χρόνια ανοιχτό.
Παρά το γεγονός ότι οι πρωθυπουργοί Αλέξης Τσίπρας και Ζόραν Ζάεφ απευθύνθηκαν στο εσωτερικό τους ακροατήριο παρουσιάζοντας αμφότεροι τη συμφωνία ως θετική -και προφανώς απαλλαγμένη από προβλήματα, ερωτηματικά και “γκρίζες ζώνες” η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα «ουράς» που έχει αυτή η συμφωνία, είναι η ρύθμιση του μείζονος ζητήματος των «εμπορικών σημάτων και ονομασιών» στα προϊόντα που εξάγουν οι δύο χώρες.
“Αγκάθια” η γλώσσα και η εθνικότητα
Παράλληλα, ερωτηματικά προκαλεί και ο τρόπος με τον οποίο “ρυθμίζονται” η εθνική γλώσσα των Σκοπίων καθώς και η εθνική τους ταυτότητα.
Ειδικά όσον αφορά τη γλώσσα, ο έλληνας πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι η γλώσσα των της “Βόρειας Μακεδονίας” αναγνωρίζεται ότι είναι είναι η”μακεδονική” αλλά με την “διευκρίνιση” ότι ανήκει στην ομάδα των Νοτίων Σλαβικών. Παρόλα αυτά, θα είναι ευρέως αποδεκτό οι πολίτες της χώρας μιλούν “μακεδονικά”.
Παρόμοια είναι η κατάσταση που διαμορφώνεται και όσον αφορά την εθνικότητα. Αναγνωρίζεται de facto ότι είναι η “Μακεδονική” οπότε οι πολίτες της χώρας, όσον αφορά ιθαγένεια και υπηκοότητα, θα είναι “Μακεδόνες”.
