Οι αδυναμίες μιας μη ακόμα συμφωνίας κράτους-Εκκλησίας

Οι αδυναμίες μιας μη ακόμα συμφωνίας κράτους-Εκκλησίας

Του Γιάννη Συμεωνίδη

Ακόμα και στο Μαξίμου παραδέχονται ότι πολλά από τα ανοιχτά ζητήματα, όπως τα εργασιακά δικαιώματα των κληρικών και των λαϊκών, που έχει η πολιτεία με την Εκκλησία της Ελλάδος παραμένουν ανεπίλυτα από το «σύμφωνο συμβίωσης» Τσίπρα- Ιερώνυμου ή, τέλος πάντων, πρέπει να διευκρινιστούν στην πορεία τόσο της Συνταγματικής Αναθεώρησης όσο και της κατάρτισης του νομοσχεδίου που θα έρθει στη Βουλή, όπως συμφώνησαν ο πρωθυπουργός με τον αρχιεπίσκοπο.

Έτσι κι αλλιώς στην κυβέρνηση περιμένουν την έγκριση της πρότασης συμφωνίας από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο πριν καταλήξουν από κοινού στο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των συμφωνηθέντων.

Από τη στιγμή, εξάλλου, που το κράτος- έστω εμμέσως- θα εξακολουθεί να εκταμιεύει ένα ποσό 210 εκατομμυρίων ευρώ για τη μισθοδοσία των ιερέων σημαίνει ότι δεν υπάρχει ο δημοσιονομικός χώρος, τουλάχιστον όχι για το 2019 και με τη σχετική συζήτηση με τους Θεσμούς να μην έχει κλείσει, προκειμένου να γίνουν προσλήψεις στο Δημόσιο πέρα από το συμφωνηθέν «ένας προς ένα» μέχρι και το 2022.

Όπως κι αν έχει, στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι με την πρόθεση συμφωνίας έχουν βάλει δύσκολα στη ΝΔ, αλλά και στην υπόλοιπη αντιπολίτευση, που περίμεναν μια άγρια σύγκρουση με την Εκκλησία προκειμένου να αποκομίσουν εκλογικά οφέλη.

Αμφιβολίες για τα έσοδα

Την ίδια ώρα, ακόμα και κυβερνητικές πηγές αμφιβάλλουν για το κατά πόσο από το 2030 η δαπάνη για τη μισθοδοσία των κληρικών θα καλύπτεται από τα μερίσματα του κοινού ταμείου αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, κάνοντας λόγο για μια υπερβολική εκτίμηση του Δημήτρη Τζανακόπουλου και τίποτα παραπάνω.

Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό ότι για να προκύψει μερίδιο του Δημοσίου ύψους 210 εκατομμυρίων- όσο, δηλαδή, το σημερινό κόστος της μισθοδοσίας των ιερέων- θα πρέπει η αξία της προς αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας να ξεπεράσει τα τρία με τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ.

Κάτι τέτοιο, ωστόσο, ακούγεται πολύ φιλόδοξο σε όσους γνωρίζουν λεπτομέρειες κι αυτό γιατί περίπου οι μισές εκτάσεις που διεκδικεί σήμερα η Εκκλησία είναι δασικές περιοχές και οι υπόλοιπες συνανήκουν ή διεκδικούνται από πολλούς φορείς.

Loading