Του Γιάννη Συμεωνίδη
Τις τελευταίες ημέρες τα πάντα επισκιάζονται από την τραγωδία της Ανατολικής Αττικής, η οποία αφήνει στο σκοτάδι οποιαδήποτε άλλη κυβερνητική ή κομματική δραστηριότητα.
Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι στο παρασκήνιο δεν εντατικοποιούνται οι διεργασίες ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι και ΚΙΝΑΛ και τα τρία κόμματα να συνεργαστούν ακόμα και πριν τις βουλευτικές εκλογές.
Στην πιο δύσκολη θέση βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ναι μεν επιδιώκει την ηγεμονία στην Κεντροαριστερά, γνωρίζει ωστόσο ότι αν θέλει να βρεθεί ξανά στην καρέκλα του πρωθυπουργού θα πρέπει να έχει συμμάχους με ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία.
Σε διαφορετική περίπτωση- είτε βγει πρώτος χωρίς αυτοδυναμία είτε δεύτερος- δεν θα διαθέτει επιλογή κυβερνητικού εταίρου του γούστου του- το “χαρτί” ΑΝΕΛ μοιάζει καμένο- κι ενδεχομένως να αναγκαστεί να συρθεί σε μια αυτοκτονική επιλογή “μεγάλου συνασπισμού” με τη ΝΔ.
Σε αυτό το πλαίσιο, κυβερνητικός αξιωματούχος εξομολογείται στο Politik πως ΣΥΡΙΖΑ- Ποτάμι και ΚΙΝΑΛ πρέπει να συγκεντρώσουν αθροιστικά τουλάχιστον 40% στις επόμενες εκλογές προκειμένου να υπάρχει δυνατότητα κυβερνητικής τους συνεργασίας.
Γι’ αυτό κι ο κ. Τσίπρας βρίσκεται σε καθεστώς πολιτικής αμηχανίας και είναι αναγκασμένος να αποδέχεται τα “καμώματα” της Φώφης Γεννηματά χωρίς να σηκώνει το γάντι της αντιπαράθεσης.
Πιο φιλική η επόμενη Κ.Ο. του ΚΙΝΑΛ
“Το ΚΙΝΑΛ λειτουργεί αυτήν τη στιγμή ως ανάχωμα απογοητευμένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι αν δεν υπήρχε ο νέος κεντροαριστερός φορέας θα πήγαιναν κατευθείαν στη ΝΔ.
Είναι λογικό, επομένως, ο πρωθυπουργός να προτιμά εκείνοι που δεν θα καταφέρει να ξαναπείσει να τον ψηφίσουν να οδηγηθούν στην αγκαλιά της κυρίας Γεννηματά κι όχι του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Πολλώ δε μάλλον όταν η επόμενη Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΙΝΑΛ αναμένεται να είναι πιο φιλική απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τη σημερινή όπου, πλην εξαιρέσεων, οι περισσότεροι είναι εχθρικοί στην Κουμουνδούρου”, μας αναφέρει άνθρωπος με γνώση των υπόγειων διεργασιών στην Κεντροαριστερά.
Από το κάδρο, εξάλλου, δεν πρέπει να λησμονούμε τους Οικολόγους Πράσινους οι οποίοι- η πλειονότητα των στελεχών τους τουλάχιστον- στηρίζουν τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ με τους ίδιους ενεργούς εταίρους σε αυτή, μολονότι στις ευρωεκλογές και σε αντίθεση με τις βουλευτικές θα κατεβούν αυτόνομα κι όχι με το ΣΥΡΙΖΑ.
