Ο ταλαντούχος stand-up comedian Γιώργος Χατζηπαύλου εξομολογείται στην Politic αν έχει δεχτεί ποτέ λογοκρισία στη δουλειά του, τι ρόλο καταλαμβάνουν οι πολιτικές εξελίξεις στις παραστάσεις του, ενώ μιλάει και για τη νέα του παράσταση «Ο ελέφαντας στο δωμάτιο» στην οποία διακωμωδεί πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας.
Συνέντευξη: Βαλάντου Γιαννακούδη
Κ. Χατζηπαύλου θα ήθελα να ξεκινήσουμε τη συζήτησή μας με το ζήτημα της ελευθερίας του λόγου. Συγκεκριμένα, θέλω να σας ρωτήσω αν έχετε βιώσει ποτέ λογοκρισία; Και πολύ περισσότερο, θα ήθελα να μου πείτε αν έχετε παρατηρήσει να αυτολογοκρίνεστε. Ο αυστηρότερος κριτής είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, που λένε.
Ο στόχος μου πάντα είναι η κωμωδία μου να ενώνει τους θεατές. Ακόμα κι αν κάποιο κείμενο είναι μακριά από την πραγματικότητά κάποιων ή τις απόψεις τους να το παρακολουθούν ως αστείο και να γελάνε. Έτσι ορίζω τα όποια προσωπικά μου όρια. Να μην προσβάλει, να μην είναι χυδαίο και πάνω απ΄ όλα να είναι αστείο ό,τι πω. Όσο σοβαρή ή ιδιαίτερη κι αν είναι η αφετηρία του θέματος κάνω κωμωδία οπότε αυτή κρίνεται από τα γέλια που θα πάρει κάθε κείμενο. Κάτι που στο stand-up το μετράς με γέλια ανά λεπτό – πρέπει περίπου να έχεις 8-10 γέλια ανά λεπτό. Σε γενικές γραμμές λοιπόν δεν έχω βιώσει ή τουλάχιστον δεν έχω εντοπίσει απόπειρα λογοκρισίας στα κείμενά μου, ούτε από μένα ούτε από κάποιον εξωτερικό παράγοντα.
Η σκληρή πολιτική σκηνή τι ρόλο έχει στις παραστάσεις σας; Ας πούμε το κομμάτι των παρακολουθήσεων θα ήταν κάτι που θα μπορούσατε να συμπεριλάβετε στα stand up σας;
Η πολιτική επικαιρότητα και γενικά η επικαιρότητα δεν είναι θέματα που χρησιμοποιώ ως υλικό στην κωμωδία μου. Το αποτύπωμά τους όμως μερικές φορές έχει μπει ως θέμα αλλά μόνο όταν μπορούσε να έχει διάρκεια σε βάθος χρόνου και να δένει με την εκάστοτε κεντρική ιδέα της παράστασης.
Τι παραπάνω σας προσφέρει -στην ψυχή- το stand up από μια κωμική σειρά ή ταινία και το επιλέγετε;
Ως θεατής επιλέγω τα πάντα, ανάλογα με τη διάθεση και τη στιγμή. Παραστάσεις stand-up μπορώ να πω ότι βλέπω λιγότερο αναλογικά, κυρίως γιατί δεν μπορώ να τις παρακολουθήσω χωρίς να αναλύω αυτό που βλέπω λόγω και τη δική μου ενασχόλησης. Ως δημιουργός, το stand-up είναι το είδος που με έκανε να θέλω να ασχοληθώ με την κωμωδία – δεν είμαι ηθοποιός για να αναζητήσω κάποια άλλη μορφή της – γιατί είναι μια ολοκληρωμένη διαδικασία για τον δημιουργό καθώς ο ίδιος γράφει, σκηνοθετεί ως ένα βαθμό και κατά κάποιο τρόπο και παίζει.
Η τελευταία σας stand-up comedy παράσταση με τίτλο «Ο ελέφαντας στο δωμάτιο» πραγματεύεται ένα σύνολο από καθημερινά πρακτικά ζητήματα. Θα ήθελα να μου δώσετε μια μικρή γεύση απαντώντας στα παρακάτω δύο ερωτήματα την προσωπική σας θέση:
Ποιο είναι το καλύτερο χρονικό σημείο της σχέσης;
Ποια είναι η σχέση ανάμεσα σε ένα ντικ πικ και την ελεύθερη οικονομία;
Επειδή αυτά είναι κομμάτια του γενικού concept αλλά και των επί μέρους θεμάτων της παράστασης είναι αδύνατο να περάσουν γραπτώς τα αστεία και το σκεπτικό αυτών οπότε, θα πω απλά ότι η απάντηση στην πρώτη ερώτηση είναι «η αρχή» και στην δεύτερη ότι «κάτι είναι δωρεάν γιατί δεν έχει ζήτηση συνήθως».
Ως θεατής, τι παρακολουθήσατε σχετικά πρόσφατα και σας άρεσε, στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση;
Είδα στο Netflix το mockumentary “Cunk on earth” και είναι από τα πιο αστεία πράγματα που έχω δει.
Τελευταία ερώτηση. Θα σας ξαναδούμε σε τηλεοπτικό πρότζεκτ σύντομα; Και αν ναι, πώς το σκέφτεστε;
Προς το παρόν δεν έχω κάποια ιδέα την οποία θα επεδίωκα να παρουσιάσω σε κάποιο κανάλι ή εταιρία παραγωγής. Το μόνο που έχω πάντα ως δεδομένο είναι ό,τι κάνω να μην είναι σε βάρος του χρόνου που χρειάζομαι για το stand-up.
Δείτε επίσης: Κατερίνα Βρανά στην Politic: Τι λέει για την πολιτική, την τηλεόραση και ποια είναι… η ντερμπεντέρισσα!
