«Η νεολιθική εγκατάσταση που ανακαλύφθηκε στη θέση «Βοτανικός Κήπος» στις δυτικές όχθες της Λίμνης Πλαστήρα είναι σπάνια σε μεγάλο υψόμετρο και διαφέρει από τις πεδινές αντίστοιχες εγκαταστάσεις, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥΠΠΟ. Αυτή η θέση, που έχει χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερη περίπτωση, ανοίγει νέους ορίζοντες στη νεολιθική έρευνα», αναφέρεται στην ανακοίνωση, καθώς ολοκληρώθηκε πρόσφατα η τρίτη ανασκαφική περίοδος.
Σύμφωνα με το ΥΠΠΟ, η νεολιθική εγκατάσταση εντοπίστηκε σε υψόμετρο 800 μέτρων. Σε βάθος περίπου 1 μέτρου από την επιφάνεια, ανακαλύφθηκε η κύρια επιφάνεια χρήσης του χώρου, η οποία χρονολογείται στη μετάβαση από το τέλος της Αρχαιότερης Νεολιθικής στην αρχή της Μέσης Νεολιθικής (5999-5845 π.Χ.-OxA 18194). Τα ευρήματα δείχνουν ότι η θέση αυτή είχε αυτονομία στις πρώτες ύλες, όπως πηλό για την κατασκευή αγγείων και πυριτόλιθο διαφόρων ποικιλιών, και περιλαμβάνουν πληθώρα τριπτών εργαλείων καθώς και πολλούς μυλόλιθους από ψαμμίτη.
Η κεραμική που βρέθηκε είναι κατά κανόνα μονόχρωμη και κατασκευασμένη επί τόπου. Έχουν αποκαλυφθεί δύο συγκροτήματα κεραμικών κλιβάνων, στα οποία εντοπίστηκαν κυρίως σφαιρικά αγγεία, προφανώς στη θέση κατασκευής τους. Σύμφωνα με τη στρωματογραφία, αναμένονται και άλλοι κλίβανοι. Η παρουσία κεραμικών κλιβάνων σε τόσο πρώιμη περίοδο αποτελεί νέα πληροφορία από άλλες τρεις θέσεις στη Θεσσαλία.
Η ανακάλυψη αυτών των κλιβάνων υποδεικνύει την αυτονομία της ορεινής θέσης και πιθανόν την μόνιμη φύση της εγκατάστασης. Βρέθηκαν επίσης «ιδιοκατασκευές» για διάφορες χρήσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός πιθανού φούρνου. Μια μεγάλη έκταση καλύπτεται από πυρακτωμένες επιχώσεις, περιορισμένες από την παρουσία πλινθόκτιστου τοίχου, όπου επίσης έχουν εντοπιστεί εστίες, πασσαλότρυπες και άλλα κινητά ευρήματα.
Μεταξύ των κινητών ευρημάτων ξεχωρίζουν κάποια ανθρωπόμορφα ειδώλια, το ένα από τα οποία έχει το σπάνιο σωζόμενο ύψος των 10,5 εκατοστών, με εκτίμηση ότι ολόκληρο θα ξεπερνούσε τα 16-17 εκατοστά. Επίσης, έχει βρεθεί ακέραιο ομοίωμα κλιβάνου ή σπιτιού, ένα πολύ σπάνιο εύρημα. Στην κεραμική διακρίνονται διακοσμητικά στοιχεία (κομβία) που ενδέχεται να υποδεικνύουν στενότερες σχέσεις με συγκεκριμένες θέσεις-μαγούλες της ίδιας περιόδου στον θεσσαλικό κάμπο.
