Ο Αλέξης Αλβανός αποτελεί μία από τις εμβληματικές μορφές του ελληνικού χάντμπολ. Αγωνιζόμενος για 20 χρόνια σε υψηλό επίπεδο, τα οκτώ εκ των οποίων (2004-2012) στο κατά τεκμήριο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, την Bundesliga, κατέκτησε συνολικά 15 τρόπαια: τρία πρωταθλήματα (2000, 2002, 2004) και τρία κύπελλα (2000, 2001, 2002) με τον Πανελλήνιο, νταμπλ (2013) και ακόμη ένα κύπελλο (2014) με την ΑΕΚ, νταμπλ με τον ΠΑΟΚ (2015), πρωτάθλημα με τον ΙΕΚ Ξυνή (2017), νταμπλ με τον Ολυμπιακό (2018) και το EHF Cup του 2009 με τη Γκούμερσμπαχ (ο μοναδικός Έλληνας αθλητής που έχει κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο με ξένη ομάδα).
Αναδείχθηκε τρεις φορές MVP του ελληνικού πρωταθλήματος και μία φορά του κυπέλλου, ενώ στη Γερμανία, όπου αγωνίστηκε διαδοχικά με τις Βέτσλαρ, Γκούμερσμπαχ, Ράιν Νέκαρ Λέβεν, Λούμπεκε και Μπάλινγκεν, κατέκτησε μία δεύτερη και μία τρίτη θέση στο πρωτάθλημα και συμμετείχε σε δύο final-4 κυπέλλου. Αγωνίστηκε σε περισσότερα από 200 ματς με την εθνική ομάδα, με την οποία έφτασε στην έκτη θέση των Ολυμπιακών της Αθήνας, αλλά και του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Τυνησίας, το 2005. Σε εκείνη τη διοργάνωση, ήρθε και το highlight της καριέρας του -αλλά και συνολικά του ελληνικού χάντμπολ-, με το νικητήριο γκολ στην εκπνοή της αναμέτρησης με την πανίσχυρη Γαλλία με το «υπόγειο» σουτ που υπήρξε το… σήμα κατατεθέν του.
Σε ηλικία 39 ετών, ο Αλέξης Αλβανός «κρέμασε τα παπούτσια» του στο τέλος της περασμένης σεζόν, φορώντας τη φανέλα της αγαπημένης του ΑΕΚ. Εκεί όπου έχει ήδη ανοίξει το επόμενο κεφάλαιο της καριέρας του, ως προπονητής των Ακαδημιών αλλά και συνεργάτης του Δημήτρη Δημητρούλια στην πρώτη ομάδα. Η ομοσπονδία χειροσφαίρισης τον τίμησε για την προσφορά του στο περιθώριο της κλήρωσης των πρωταθλημάτων, την περασμένη Τρίτη (3/9) στο Μουσείο της Ακρόπολης, και ο συγκινημένος Αλβανός μίλησε λίγο αργότερα στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, κάνοντας έναν μίνι απολογισμό της σταδιοδρομίας του.
«Το τέλος ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Είμαι πολύ ευγνώμων που έχω ζήσει όλα αυτά, είτε με τη φανέλα της εθνικής είτε με τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκα. Φεύγω απόλυτα συνειδητοποιημένος, πολύ “γεμάτος” και σε πολύ καλό επίπεδο. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να αγωνίζομαι σε όλη μου την καριέρα σε ομάδες που πρωταγωνιστούν, το κατάφερα και ευελπιστώ να έχω ανάλογη συνέχεια στην προπονητική μου καριέρα» δήλωσε αρχικά στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο 39χρονος.
Μία ιδιαιτερότητα στην καριέρα του ήταν ότι αγωνίστηκε με μεγάλη επιτυχία σε τρεις πολύ λαοφιλείς ομάδες (ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό), χωρίς ποτέ να αποδοκιμαστεί ή να χαρακτηριστεί (κατά την ελληνική οπαδική πρακτική)… προδότης. «Η αλήθεια είναι ότι σε όλα τα σωματεία όπου έπαιξα, αγωνίστηκα με το 110% των δυνατοτήτων μου. Ποτέ δεν προκάλεσα, ποτέ δεν θέλησα να… πουλήσω οπαδιλίκι, ήμουν πάντα σεμνός, κάτι που νομίζω ότι χαρακτηρίζει όλη την καριέρα μου. Είναι και κάτι που λέω στα νέα παιδιά που προπονώ, ότι με δουλειά και σεμνότητα μπορούν να πετύχουν τα όνειρά τους» εξηγεί ο Αλβανός, ο οποίος ουδέποτε έκρυψε την προτίμησή του μεταξύ των μεγάλων συλλόγων: «Εξαρχής στην καρδιά μου ήταν και θα παραμείνει η ΑΕΚ, παρόλα αυτά τίμησα όποιον σύλλογο αγωνίστηκα» κατέληξε ο Αλβανός.
Παρά τις σπουδαίες επιτυχίες του σε συλλογικό επίπεδο (είναι ο δεύτερος σε κατακτήσεις τίτλων Έλληνας παίκτης του χάντμπολ, πίσω από τον Κώστα Τσιλιμπάρη), ο παλαίμαχος πια άσος εστιάζει στην εθνική ομάδα, όταν του ζητάμε να ξεχωρίζει τις καλύτερες και τις χειρότερες στιγμές της καριέρας του. «Σημαντικότερη στιγμή της καριέρας μου είναι ξεκάθαρα η επιτυχία της εθνικής στο Παγκόσμιο της Τυνησίας, σε συνδυασμό και με την Ολυμπιακή πορεία του 2004» υπογραμμίζει ο Αλέξης Αλβανός και συνεχίζει: «Αν μου έλειψε κάτι, ήταν ακόμη μία διάκριση με την εθνική σε ένα Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Νομίζω ότι το αξίζαμε, αλλά λόγω συγκυριών και κληρώσεων δεν μπορέσαμε να το κάνουμε. Μου έλειψε η διάρκεια με την εθνική ομάδα, αλλά υπήρξαν πολλοί λόγοι, για τους οποίους δεν αγωνιστήκαμε (σ.σ. σε τελικές φάσεις, μετά το 2005). Νιώθω όμως πολύ τυχερός που ήμουν σε αυτές τις εθνικές ομάδες και έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου».
Όσο για το εμβληματικό γκολ απέναντι στη Γαλλία, αναφέρει: «Είναι αρκετές οι κορυφαίες στιγμές, μεταξύ αυτών βέβαια και το γκολ με τη Γαλλία, αλλά κάθε στιγμή είναι μοναδική και όλες τις φέρνω κατά καιρούς στο μυαλό μου και με γεμίζουν. Εύχομαι κάθε αθλητής να φτάσει στο σημείο να φύγει τόσο γεμάτος όσο έφυγα εγώ».
Παίκτης με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση (που τον βοήθησε να εξουδετερώσει το μειονέκτημα του σχετικά μικρού ύψους του), ο Αλέξης Αλβανός κατέφυγε σε μία… ντρίμπλα, όταν τον ρωτήσαμε για το αν μετάνιωσε για κάποιες επιλογές στην καριέρα του: «Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα για καλές ή για κακές επιλογές. Το σημαντικό είναι να στεκόμαστε στις καλές στιγμές και να δούμε από δω και πέρα πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το άθλημα να πάει μπροστά» ήταν η απάντησή του.
Ο Αλέξης Αλβανός έχει ήδη ανοίξει το επόμενο κεφάλαιο της καριέρας του, ως προπονητής. Μέσα από τη δουλειά του στις ακαδημίες της ΑΕΚ, ελπίζει να «βγάλει» και να εξελίξει παίκτες που θα μπορούσαν μελλοντικά να τον διαδεχθούν. Το ελληνικό χάντμπολ έχει άλλωστε επείγουσα ανάγκη για αθλητές της κλάσης, αλλά και της ιδιοσυγκρασίας του, ώστε να μπορέσει να «ξεκολλήσει» από τις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης και να ξαναζήσει επιτυχίες όπως εκείνες του 2004 και του 2005.
