Θλίψη σκόρπισαν σε όλη την οικογένεια της ΑΕΚ τα μαντάτα για τον αδόκητο χαμό του Πάπε Μπούπα Ντιόπ. Ο Σενεγαλέζος με τη σπουδαία καριέρα είχε προλάβει να αφήσει το στίγμα του στην Ένωση παρά το σύντομο διάστημα στο οποίο φόρεσε τη φανέλα της. Όλοι όσοι τον γνώρισαν, όμως, ένιωσαν έντονο το συναίσθημα της απώλειας. Ίσως περισσότερο, ο άνθρωπος που έκανε τα πάντα για να τον φέρει στην Ελλάδα, ο πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΚ την περίοδο εκείνη, Σταύρος Αδαμίδης.
Με ένα συγκινητικό ποστάρισμα στο Facebook, ο κ. Αδαμίδης αποχαιρέτησε τον ποδοσφαιριστή, τον οποίο σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ χαρακτήρισε ως «κάτι σαν… πουλέν μου»! Είναι πέρα για πέρα αληθινό ότι τότε, το καλοκαίρι του 2010, είχε καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να τον πείσει να έλθει στην Ελλάδα, προερχόμενος από την κυπελλούχο Αγγλίας, Πόρτσμουθ. Ευνόησαν βέβαια και οι συγκυρίες, όμως χρειάστηκε να ξεπεραστούν πολλά «ναι μεν αλλά», να καμφθούν αμφιβολίες και -εν τέλει- ο Ντιόπ να ντυθεί στα «κιτρινόμαυρα».
«Ήταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος» θυμάται ο Σταύρος Αδαμίδης που περιέγραψε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ την αρχή της γνωριμίας τους: «Η Πόρτσμουθ βρισκόταν σε διαδικασία εκκαθάρισης την εποχή εκείνη, αλλά ο Πάπα είχε πολλές προτάσεις από μεγάλες ομάδες. Τον φέραμε στην Αθήνα για ένα Σαββατοκύριακο μαζί με τη σύζυγό του και μιλούσαμε ώρες ατελείωτες για τα παιδικά του χρόνια. Για τη φτώχεια μέσα στην οποία μεγάλωσε, για το γκολ στο Μουντιάλ εναντίον της Γαλλίας. Φαίνεται πως του άρεσε πολύ τόσο η χώρα μας όσο και το project που του παρουσιάσαμε κι έτσι τον αποκτήσαμε με πολύ λίγα χρήματα. Αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν 50.000 ευρώ συν τα μπόνους για συμμετοχές, τίτλους, πορεία στην Ευρώπη».
Έτσι, από την πρώτη του ημέρα στην Ελλάδα, ο Ντιόπ είχε ξεχωριστή σχέση με τον Αδαμίδη, αλλά παράλληλα κέρδισε άμεσα τη συμπάθεια όλων των συμπαικτών του. «Ήταν πραγματικά πολύ αγαπητός στους υπόλοιπους παίκτες. Φοβερά επικοινωνιακός και πάντα χαμογελαστός, δεν γινόταν να μην τον συμπαθήσεις. Στα πρώτα 1-2 παιχνίδια δεν πήγε ιδιαίτερα καλά. Πολλές φορές θυμάμαι συζητούσαμε με τον Μανόλο (Χιμένεθ) όταν είχε παράπονο ότι δεν ήταν καλός σε ένα ματς. Εγώ ομολογώ ότι μεροληπτούσα και μιλούσα υπέρ του!
Τον ένιωθα κάπως σαν δικό μου στοίχημα. Κάθε παράγοντας έχει αδυναμίες, δένεται με κάποιον παίκτη. Πέραν τούτου, όμως, ήταν αγαπητός και πρόσχαρος κι αυτό τον έκανε ξεχωριστό.
Θυμάμαι δεν ξεκίνησε μαζί μας προετοιμασία, αλλά ήλθε κατευθείαν στο Ζέεφελντ. Τον είδα σε μια πρωινή προπόνηση και μου φάνηκε βαρύς στο τρέξιμο και στις ασκήσεις. Δεν παρακολούθησα τη συνέχεια, αλλά ήλθε ο Γεωργέας και μου είπε: ‘Πρόεδρε είναι πάρα πολύ καλός. Κάναμε ασκήσεις με μπάλα και είναι παιχτάρα’».
Ο Ντιόπ έφυγε από την Ελλάδα ως κυπελλούχος (2011) και με καταλυτική συμβολή στην πορεία της ΑΕΚ. Από τότε διατήρησε επαφή με τον Σταύρο Αδαμίδη. «Έφυγε με πάρα πολύ καλό τρόπο αφού ήταν έγκυος η Γαλλίδα γυναίκα του και ήθελε να πάει στη Γαλλία» είπε ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ που πρόσθεσε ότι το πρόβλημα υγείας του Σενεγαλέζου ήταν από τότε γνωστό. «Εμείς ξέραμε ότι είχε κάποιο κληρονομικό νευρολογικό νόσημα. Από αυτά που εάν δεν έχεις συμπτώματα, δεν είναι τίποτα, δεν του είχε δημιουργήσει πρόβλημα. Εικάζω ότι ήταν κάτι τέτοιο, κάτι παρόμοιο, από όσα μου είχε πει. Ο ίδιος δεν προβληματιζόταν, παρότι γνώριζε ότι το είχε».
Τέλος, όσον αφορά την εν γένει παρουσία του Ντιόπ στην ομάδα, ο Αδαμίδης είπε: «Ήταν πάντα σημείο αναφοράς στην ενδεκάδα. Έπαιζε για την ομάδα, έκανε τους γύρω του καλύτερους. Δεν έδινε ποτέ τη μπάλα προς τα πίσω, κάτι σπάνιο για αμυντικό χαφ. Ήταν καταλυτικός και στην κατάκτηση του κυπέλλου. Ήταν τεράστιος!»
Το post του Σταύρου Αδαμίδη στις 29/11/2020, μόλις πληροφορήθηκε το θάνατο του Πάπα Μπούπα Ντιόπ σε ηλικία μόλις 42 ετων.
«Το καλοκαίρι του 2010 μας παρουσιάστηκε η δυνατότητα να φέρουμε τον Πάπα Μπούπα Ντιόπ στην ΑΕΚ. Κάθισα στο γραφείο μου με τον Βασίλη Δημητριάδη κ τον ‘Αρναρ Γκρέταρσον κ είδαμε τον τελικό του FA Cup του 2010 μεταξύ Chelsea κ Portsmouth κ μόλις τελείωσε ο αγώνας κοιταχτήκαμε όλοι μεταξύ μας κ είπαμε οτι πρέπει να εξαντλήσουμε όλες τις πιθανότητες που είχαμε για να τον φέρουμε στην ΑΕΚ. Δεν ήταν εύκολο για παίκτη απο EPL να έρθει στην Ελλάδα. Πήγαμε στο Λονδίνο, συναντηθήκαμε 4 φορές σε διάστημα δύο ημερών με την τότε προσωρινή διοίκηση της Portsmouth κ καταφέραμε να τον ντύσουμε στα κιτρινόμαυρα με την βοήθεια των τότε μετόχων κ των υπόλοιπων μελών της διοίκησης. Εκτός από εξαιρετικός παίκτης ο Πάπα ήταν ένα εκπληκτικό παιδί που αγαπήθηκε απ´όλους μας στην ΑΕΚ. Πάντα χαμογελαστός κ πρόσχαρος κ πάντα πρώτος στην προπόνηση. Πριν λίγο πληροφορήθηκα οτι έφυγε από την ζωή κ στεναχωρήθηκα πάρα πολύ αφού είχαμε αναπτύξει βαθιά φιλία στον ένα χρόνο που έμεινε στην ομάδα μας. Rest in peace my dear friend…»
