Ανακαλύψτε πώς οι νεαροί ποδοσφαιριστές εξελίσσονται και διακρίνονται στις εθνικές ομάδες και στο Youth League. Το να χάνεις από την Κροατία εκτός έδρας και να τερματίζεις τρίτος στον όμιλο πίσω (και) από την Πορτογαλία, είναι ένα σενάριο που λίγο –πολύ ορισμένοι το ανέμεναν. Για να αποδειχθεί πως η πρόκριση στην τελική φάση του ευρωπαϊκού U-21 χάθηκε σε προηγούμενα ματς και όχι στο τελευταίο ραντεβού με τους Κροάτες μακριά από το σπίτι μας.
Το πώς ήρθαν έτσι τα πράγματα για μια ομάδα με αρκετούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές, δεν είναι της στιγμής για να αναλυθεί. Αλλά το μείζον και αυτό αφορά στην Ομοσπονδία, είναι να υπάρξει πρόοδος και εξέλιξη για τους ποδοσφαιριστές, να στελεχώσουν αρκετοί από αυτούς την εθνική ανδρών και δεν πρέπει κανένας να ξεχνά πως ορισμένοι από τους νυν παίκτες της μεγάλης εθνικής, παλαιότερα βρίσκονταν στις λεγόμενες Ελπίδες.
Προσέξτε εδώ τι συμβαίνει: η πλειοψηφία αυτής της ομάδας είναι ποδοσφαιριστές που γεννήθηκαν το 2002. Δηλαδή, το όριο είναι η συγκεκριμένη χρονιά, ας πούμε 21 στα 22 και τον Δεκέμβριο του 2024 ολοκληρώνει αυτή η φουρνιά το ταξίδι της με τις Ελπίδες. Ο Μπακούλας είναι του 2005. Ο Μουζακίτης του 2006. Και ο Κωστούλας γεννημένος το 2007. Σε ένα ακραίο σενάριο θα μπορούσαν να αγωνιστούν και με τη μικρότερη ηλικιακά ομάδα όπως ασφαλώς και με τη μεγαλύτερη.
Για να επιβεβαιωθεί πως τα παιδιά του Ολυμπιακού, αυτά που ξεχώρισαν και θριάμβευσαν στην πορεία προς την κατάκτηση του Youth League, έχουν προχωρήσει τόσο πολύ την ποδοσφαιρική τους ζωή, πλούτισαν σε εμπειρίες και τώρα συναγωνίζονται μεγαλύτερούς τους με την εθνική ομάδα (ήταν οι μικρότεροι με τους Κροάτες και σημείωσαν τα δύο γκολ οι Κωστούλας και Μπακούλας), όπως άλλωστε κάνουν και στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας όποτε τους ζητηθεί.
Ποιος αμφιβάλλει πως πλέον κοιτούν μπροστά με ανοιχτούς ορίζοντες;
