Ένας κόσμος γεμάτος πόνο και αίμα

Ένας κόσμος γεμάτος πόνο και αίμα

Ανασκόπηση του Μουντιάλ 1950: Ο πόλεμος και οι αναταραχές καθόρισαν την εποχή. Το έτος 1950 σήμανε την αρχή της έγχρωμης τηλεόρασης, ενώ οι υπολογιστές προχωρούσαν σε ταχύτητες χωρίς προηγούμενο. Στο Χόλιγουντ, η Μέριλιν Μονρόε έκανε την είσοδό της. Στις Κάννες, η ταινία «Los Olvidados» του Λουίς Μπουνιουέλ απέσπασε επαίνους, ενώ ο Φάντζιο θριάμβευε στους αγώνες της Γαλλίας. Ο Μπέρτραντ Ράσελ έλαβε το Νόμπελ και ο Νερούδα δημοσίευε το «Canto general». Η κατάσταση στον κόσμο ήταν τεταμένη, με τον Αλμπίσου Κάμπος να φυλακίζεται για την επιδίωξή του στην ανεξαρτησία του Πουέρτο Ρίκο, ενώ στη Νότια Ιταλία, ο Σαλβατόρε Τζουλιάνο έπεφτε νεκρός από τα πυρά της αστυνομίας.

Στην Κίνα, η κυβέρνηση του Μάο προχωρούσε σε σημαντικές αλλαγές, απαγορεύοντας την πολυγαμία και το εμπόριο παιδιών. Οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις εισέρχονταν στην Κορέα, φέρνοντας τη σημαία των Ηνωμένων Εθνών, ενώ οι ποδοσφαιριστές προσγειώνονταν στο Ρίο ντε Ζανέιρο για το 4ο Παγκόσμιο Κύπελλο, ύστερα από την αναταραχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στο Μουντιάλ της Βραζιλίας συμμετείχαν επτά αμερικανικές χώρες και έξι ευρωπαϊκές, που προσπαθούσαν να ανακάμψουν από τις επιπτώσεις του πολέμου. Η FIFA απαγόρευσε τη συμμετοχή της Γερμανίας , ενώ η Αγγλία έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε παγκόσμιο κύπελλο και η ήττα της από τις Ηνωμένες Πολιτείες προκάλεσε σοκ. Στον τελικό, η Βραζιλία αντιμετώπισε την Ουρουγουάη στο Μαρακανά, όπου η αγωνιστική ετοιμότητα των Βραζιλιάνων και η βεβαιότητα της νίκης τους διαφαινόταν.

Όταν ο Βραζιλιάνος Φριάσα πέτυχε το πρώτο γκολ, το στάδιο συγκλονίστηκε από τις κραυγές των φιλάθλων, όμως η Ουρουγουάη αντέτεινε με γκολ ισοφάρισης και τελικά νίκησε 2-1. Με το σφύριγμα της λήξης, οι Βραζιλιάνοι σχολιαστές χαρακτήρισαν την ήττα αυτή ως τη χειρότερη τραγωδία στην ιστορία της χώρας. Ο Ζιλ Ριμέ, ο υπεύθυνος του Κυπέλλου, βρέθηκε σε μια απογοητευτική κατάσταση, παραδίδοντας το Κύπελλο στον αρχηγό της Ουρουγουάης, τον Ομπντούλιο Βαρέλα, με μία σιωπηλή χειραψία.

Ο Μοασίρ Μπαρμπόζα, που ψηφίστηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας του τουρνουά, καταδικάστηκε για το γκολ που δέχθηκε από τον Γκίτζια, το οποίο έδωσε το Κύπελλο στην Ουρουγουάη. Ακόμα και δεκαετίες αργότερα, οι επιπτώσεις της ήττας του 1950 τον συνόδευαν, καταδεικνύοντας την σφοδρότητα των αντιδράσεων στο ποδόσφαιρο.

Οι μνήμες από εκείνη τη διοργάνωση εξακολουθούν να είναι ζωντανές, με τις ιστορίες των παικτών και των γκολ να μένουν χαραγμένες στη συλλογική μνήμη.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play