Αύριο (11 Δεκεμβρίου), η FIFA θα επισημοποιήσει τις τοποθεσίες των Παγκοσμίων Κυπέλλων του 2030 και του 2034.
Ισπανία, Πορτογαλία και Μαρόκο (με αγώνες επίσης στην Αργεντινή, την Ουρουγουάη και την Παραγουάη για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την πρώτη διοργάνωση της ιστορίας) θα φιλοξενήσουν αυτό του 2030 και η Σαουδική Αραβία εκείνο του 2034, αφού είναι οι μοναδικές υποψηφιότητες.
Εάν και αυτή η διπλή απόφαση τεθεί σε ψηφοφορία, κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της FIFA, το οποίο θα γίνει μέσω τηλεδιάσκεψης, όλο το σασπένς έχει εξανεμιστεί από τότε που οι δύο φάκελοι βρέθηκαν μόνοι τους στη διεκδίκηση πέρυσι για κάθε διοργάνωση.
Οι αποχωρήσεις που άνοιξαν το δρόμο
Το Μουντιάλ 2030, το οποίο θα γιορτάσει έναν αιώνα από την πρώτη διοργάνωση της Ουρουγουάης το 1930, οδηγήθηκε σε μια άνευ προηγουμένου συμφωνία μεταξύ συνομοσπονδιών.
Η Μεγάλη Βρετανία είχε δείξει ενδιαφέρον πριν υποχωρήσουν στο Euro 2028, η Νότια Κορέα εξέτασε για ένα διάστημα κοινή υποψηφιότητα με την Κίνα, την Ιαπωνία και τη Βόρεια Κορέα, τέσσερις χώρες της Νότιας Αμερικής ξεκίνησαν από το 2019 και η UEFA πρότασσε έναν «γάμο» Ισπανίας-Πορτογαλίας-Ουκρανίας στο τέλος του 2022, ένα «μήνυμα αλληλεγγύης και ελπίδας» μετά τη ρωσική εισβολή.
Ωστόσο, πέρυσι, η Ουκρανία αποχώρησε διακριτικά όταν το Μαρόκο προσχώρησε στην Ισπανία και την Πορτογαλία, ενώ η Νότια Αμερική αποσύρθηκε με αντάλλαγμα μια συμβολική παρουσία: τη διοργάνωση των τριών πρώτων αγώνων του τουρνουά στην Ουρουγουάη, την Παραγουάη και την Αργεντινή.
Μετά από αυτούς τους «εορτασμούς της εκατονταετηρίδας» που έχουν προγραμματιστεί για τις 8 και 9 Ιουνίου 2030, οι έξι ενδιαφερόμενες ομάδες και οι υποστηρικτές τους θα πρέπει να διασχίσουν τον Ατλαντικό για τους άλλους 101 αγώνες της διοργάνωσης, από τις 13 Ιουνίου έως τον τελικό στις 21 Ιουλίου.
Η «μάχη» για τον τελικό
Με 11 από τα 20 στάδια που προτείνονται, η Ισπανία θα πρέπει να είναι η κύρια οικοδέσποινα, έχοντας ήδη φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, αλλά το Μαρόκο, με πέντε αποτυχημένες υποψηφιότητες για τη διοργάνωση του τουρνουά, θα γίνει η δεύτερη αφρικανική χώρα που θα φιλοξενήσει τη γιορτή του ποδοσφαίρου μετά τη Νότια Αφρική το 2010.
Η Ισπανία και το Μαρόκο εξακολουθούν να ανταγωνίζονται για τον τελικό, προσφέροντας αντίστοιχα το «Santiago Bernabeu» στη Μαδρίτη ή το «Camp Nou» στη Βαρκελώνη και το μελλοντικό «Hassan II» μεταξύ Καζαμπλάνκα και Ραμπάτ, που στοχεύει να γίνει το «μεγαλύτερο στάδιο στον κόσμο με 115.000 θέσεις».
Η Πορτογαλία, διοργανώτρια του Euro 2004 αλλά χωρίς ποτέ να συνδεθεί με Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου, προσφέρει τα δύο γήπεδα της Λισαβόνας και αυτό της Πόρτο, επιδιώκοντας έναν από τους ημιτελικούς.
Επικαλούμενη την αρχή της εναλλαγής των ηπείρων, η FIFA είχε περιορίσει την πρόσκλησή της για αιτήσεις για τη διοργάνωση του 2034 στις συνομοσπονδίες της Ασίας και Ωκεανίας, η οποία πραγματοποιήθηκε άμεσα το φθινόπωρο του 2023.
Η Σαουδική Αραβία, η αναδυόμενη υπερδύναμη του παγκόσμιου αθλητισμού, βρέθηκε η μόνη υποψήφια μετά την αποχώρηση της Αυστραλίας και της Ινδονησίας και την «αποχώρηση» των ποδοσφαιρικών φιλοδοξιών της Κίνας.
Το βασίλειο του Κόλπου, που ξεκίνησε σε μια στρατηγική διαφοροποίησης, έχει επί του παρόντος μόνο δύο από τα 14 στάδια με χωρητικότητα τουλάχιστον 40.000 θεατών που απαιτούνται για να φιλοξενήσει τις 48 ομάδες.
Πέρα από την υλικοτεχνική πρόκληση, το καυτό καλοκαίρι θα μπορούσε να αναγκάσει τη διοργάνωση να μεταφερθεί σε χειμώνα ή αργά το φθινόπωρο, όπως στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 στο Κατάρ, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπίσει επίσης το Ραμαζάνι, από 11 Νοεμβρίου έως 10 Δεκεμβρίου τότε.
Οι φόβοι και οι αντιδράσεις
Η προγραμματισμένη ανάθεση επικρίθηκε από τη Διεθνή Αμνηστία και την οργάνωση Sports and Rights Alliance (SRA), καλώντας μάλιστα τη FIFA, στις 11 Νοεμβρίου, να «διακόψει τη διαδικασία υποψηφιότητας».
Οι ανησυχίες επικεντρώνονται στην εκμετάλλευση των μεταναστών εργαζομένων, οι οποίοι θα κινητοποιηθούν μαζικά για την αναβάθμιση των υποδομών, καθώς και στον μελλοντικό εκτοπισμό των κατοίκων και στις διακρίσεις που ενδέχεται να επηρεάσουν τους φιλάθλους.
Οι φόβοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν και τη διοργάνωση του 2030: η Αμνηστία και η SRA ζητούν μια αξιόπιστη στρατηγική «για την προστασία των παικτών και των φιλάθλων από παραβιάσεις που εισάγουν διακρίσεις, την πρόληψη της υπερβολικής χρήσης αστυνομικής δύναμης και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των κατοίκων όσον αφορά τη στέγαση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο Βραζιλιάνος επιθετικός Βινίσιους Τζούνιορ πρότεινε να ανατεθεί το τουρνουά σε άλλη χώρα εκτός από την Ισπανία, εάν δεν πολεμήσει ενάντια στον ρατσισμό στα γήπεδά της.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
