Αναλύουμε την εντυπωσιακή πορεία της Εθνικής Ελλάδας στο Nations League και την επιστροφή της στην κανονικότητα. Δεκαπέντε βαθμοί στο μάξιμουμ των δεκαοκτώ. Μια άκρως τιμητική ισοβαθμία στην κορυφή με κοτζάμ Τρία Λιοντάρια. Μια εξασφαλισμένη θέση στο pot 2 της κλήρωσης για το Μουντιάλ. Και το κυριότερο: Το εθνόσημο που ξαφνικά μέσα από την επιστροφή του στην κανονικότητα μοιάζει να απολαμβάνει τη δημοφιλία που είχε να του συμβεί χρόνια… αμέτρητα!
Όχι, δεν πρόκειται μόνο για τον σύντομο απολογισμό της βραδιάς στο Ελσίνκι και το 2-0 με τους Φινλανδούς που ολοκλήρωσε τη διαδρομή. Προφανώς αφορά στη μεγάλη εικόνα της Εθνικής Ελλάδας σε αυτούς τους δύο μήνες και κάτι της προσπάθειάς της στο Nations League. Αυτό αναβαθμίζει την επιτυχία για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τους ποδοσφαιριστές του, οι οποίοι μάλλον εξασφάλισαν περισσότερα από ό,τι θα περίμεναν και οι ίδιοι.
Πήραν σχεδόν το maximum σε αυτή την απαιτητική αποστολή της συνύπαρξης με Άγγλους, Ιρλανδούς και Φινλανδούς στο δεύτερο επίπεδο δυναμικότητας. Θα για να θυμούνται ότι το έκαναν με πέντε νίκες και bonus μια βραδιά που κατάφεραν να σηκώσουν από τις πολυθρόνες τους εξήντα χιλιάδες Έλληνες και να τους πείσουν να ανηφορίσουν στο ΟΑΚΑ.
Είναι πραγματικά καλή η συγκυρία για την Ελλάδα, καλύτερη από κάθε άλλη φορά τα τελευταία χρόνια. Από την αλλαγή στη διοίκηση της, και τον καλό προπονητή της ως μια φουρνιά παικτών που υπόσχονται δυνατότητες. Αυτά όμως τα εξασφαλίζει πριν από όλα το ποδόσφαιρο. Το αποτέλεσμα. Η συνέπεια.
Για αυτό και έχει σημασία να βλέπεις ποδοσφαιριστές να μάχονται για κάθε 50%-50% μπάλα, ακόμη και σε ματς σαν το αποψινό που θα μπορούσε εύκολα να μπει στο σακούλι εκείνων που τα λες και τυπική διαδικασία, εκτός αν κάποιος πίστευε στα αλήθεια ότι θα μπορούσαν οι Άγγλοι να έχουν πρόβλημα με τους Ιρλανδούς στο Γουέμπλει. Δεν το αντιμετώπισαν έτσι οι διεθνείς μας, όπως αποδεικνύουν οι 16 τελικές στην επίθεση και το καταπληκτικό 78% της πάσας στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.
Η ικανότητα να κρατήσουν έναν ακόμη αντίπαλο με την απορία του χρώματος της φανέλας του Οδυσσέα Βλαχοδήμου, αλλά και το καθαρό 66% στις κερδισμένες μονομαχίες εδάφους, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για το πάρτι του δευτέρου ημιχρόνου. Μα και εκείνη η γυαλάδα στο μάτι, η προσπάθεια για κάτι που αξίζει. Μακάρι να έχει και συνέχεια.
