Οπως και να έχει, η χώρα μας πατάει πάνω σε αναμμένα κάρβουνα. Από κοντά και το ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο είναι η εικόνα της κοινωνίας μας. Που βουλιάζει αλλά δίνει αγώνα επιβίωσης. Κι όμως αυτές τις δύσκολες στιγμές, η σιωπή δεν είναι επιλογή αλλά …αμάρτημα. Στο παρελθόν, στο παρόν, κυρίως για το μέλλον. Κυρίως από ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν, που πρέπει να μιλήσουν. Με λέξεις απλές, απόλυτα ζυγισμένες, που πέφτουν σαν βαρίδι στο στομάχι και τη σκέψη. Μέσα από αυτά, προέκυψε η επιθυμία για μία συζήτηση με το Νίκο Σαργκάνη, η οποία έγινε πιεστική, όταν εκείνος στην αρχή προσπάθησε, με ευγένεια και ειλικρίνεια, να την αποφύγει, παρουσιάζοντας δικαιολογημένη απογοήτευση και οργή για όσα συμβαίνουν.
Επρεπε να μιλήσει και μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Στα 61 του πια, κουβαλώντας χρόνια γεμάτα, με ιστορία, χαρές και λύπες, νίκες και ήττες. Δεν αποκάλυψε τα μυστικά του, γιατί άλλωστε δεν του ζητήθηκε, όμως σχεδόν …εξομολογήθηκε. Δεν είναι εύκολο να έχεις καλή εθνική ομάδα με τέτοιο εθνικό ποδόσφαιρο, με τέτοιο πρωτάθλημα.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Όταν οι άλλοι ξεκινούν, εμείς ακόμα δεν έχουμε τελειώσει. Οι ξένοι μας σέβονται για αυτό που ήμασταν και όχι για εκείνο που είμαστε.
Ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται με νεροπίστολα. Είναι άνισος ο αγώνας που δίνει. Δεν έχει χρήματα σήμερα και όταν δεν έχεις χρήματα δύσκολα μπορείς να κάνεις κάτι. Οι Αζέροι έχουν ρίξει πολλά χρήματα για τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρό τους. Η Μπρόντμπι είναι μία από τις καλύτερες ομάδες της Δανίας. Τέλος, η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου από το ποδόσφαιρο είναι ότι έπαιζα μπροστά σε γεμάτες κερκίδες.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
