Στο Προεδρικό Μέγαρο, μόνο λίγα λεπτά αφού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, είχε υποδεχτεί για τρίτη φορά μέσα σε τρία χρόνια την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια εθνική μπάσκετ κωφών γυναικών τιμώντας κάθε μέλος της με το αναμνηστικό της Προεδρίας της Δημοκρατίας, η ομοσπονδιακή προπονήτρια Αθηνά Ζέρβα, μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) για το μυστικό των επιτυχιών! Τρία χρυσά μετάλλια από το 2016! Χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2016 στη Θεσσαλονίκη, χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες κωφών στη Σαμψούντα το 2017 και χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Πολωνίας το 2019! «Δύναμη ψυχής και υπόδειγμα ζωής» ήταν οι λέξεις που επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να περιγράψει τα μηνύματα που περνά η εθνική μπάσκετ κωφών γυναικών στην ελληνική κοινωνία, απευθυνόμενος στα «χρυσά» κορίτσια της Αθηνάς Ζέρβα. Η αρχιτέκτονας -από το 2011- αυτής της ιδιαίτερης και ξεχωριστής Πρωταθλήτριας Κόσμου, Αθηνά Ζέρβα, εξηγεί με απλά λόγια που φτάνουν στην καρδιά ποιο είναι το μεγάλο μυστικό: «Μιλάμε με τα μάτια, παίζουμε με την ψυχή!»
Αναλυτικά, η συνέντευξη της ομοσπονδιακής προπονήτριας της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας εθνικής μπάσκετ κωφών γυναικών, Αθηνάς Ζέρβα, στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ):
-Τρία χρυσά μετάλλια από το 2016 μέχρι σήμερα! Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας αυτής της ομάδας;
ΖΕΡΒΑ: «Συχνά λέμε… αν υπάρχει τύχη… αλλά η τύχη -όπως είχε πει και ο Αριστοτέλης- είναι εκείνο που συμβαίνει, όταν η πολλή δουλειά συναντά την ευκαιρία. Αυτή η ομάδα δεν έφτασε τυχαία εδώ. Έχω δημιουργήσει έναν μικρό “στρατό” από υπέροχα παιδιά! Ξεκινήσαμε το 2011 μαζί, με πάρα πολλά προβλήματα, τα οποία τα ξεπερνούσαμε, είτε αυτά αφορούσαν τη διαμονή, είτε τα χρήματα για εισιτήρια ή για τη διατροφή. Όμως αντέξαμε! Αντέξαμε γιατί ονειρευτήκαμε… “τρομακτικά όνειρα”. Και τα ονειρευόμασταν κάθε χρόνο! Η ομάδα έβγαλε στο παρκέ τη δουλειά που είχε κάνει, μετά από μεγάλη προσπάθεια. Μάθαμε το παιχνίδι, δεν παίξαμε μπάσκετ αναπήρων, δεν παίξαμε μπάσκετ κωφών. Όλα αυτά τα κορίτσια έχουν δελτία σε ομάδες της ΕΟΚ. Εκεί έμαθαν το μπάσκετ, εκεί παίζουν όλη τη χρονιά κι εμείς τους τραβάμε στην εθνική ομάδα. Γίναμε ομάδα και με πάρα πολλή δουλειά και με τη βοήθεια όλων των συνεργατών που είχα όλα αυτά τα χρόνια καταφέραμε να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Είναι πραγματικά μοναδικό συναίσθημα, γιατί δεν νομίζω ότι δίνεται η ευκαιρία συχνά στον προπονητή να πάρει και τη δουλειά του πίσω -όλοι δουλεύουν, αλλά δεν φτάνουν όλοι στην κορυφή- αλλά κυρίως την αγάπη που έχω εισπράξει, την αναγνώριση και πλέον αυτά θα μας συνοδεύουν μια ζωή»….
