Με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, άρχισε η θητεία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην εθνική Ελλάδας. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, πέτυχε δύο νίκες στις ισάριθμες πρώτες αγωνιστικές για την League Β του Nations League, επικρατώντας στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» της Φινλανδίας με 3-0 και στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας με 2-0.
Μετρώντας πέντε τέρματα ενεργητικό, κανένα παθητικό και θετική εικόνα σε αμφότερες τις συγκεκριμένες αναμετρήσεις, οι Έλληνες διεθνείς, φαίνεται πως απέκτησαν εκ νέου ισχυρό κίνητρο για διάκριση, μετά την αποτυχία πρόκρισης στα τελικά του EURO 2024. Το εξαιρετικό κλίμα που υπάρχει στο εσωτερικό της ομάδας πιστώνεται κατά κύριο λόγο στην επιδραστικότητα του Γιοβάνοβιτς, αλλά και στην ποιότητα χαρακτήρα της συγκεκριμένης «φουρνιάς» ποδοσφαιριστών. Με παραστάσεις και καριέρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η συντριπτική πλειονότητα αυτών των παικτών, αποδεικνύουν πως έχουν ξεφύγει από τα ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα.
Από τα χρόνια των κορυφαίων διδασκάλων του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, των αειμνήστων, Βαλερί Λομπανόφσκι και Ρίνους Μίχελς, οι οποίοι ουσιαστικά άλλαξαν την φιλοσοφία στο λαοφιλέστερο των παιχνιδιών, η θετική ψυχολογία των παικτών, αποτελούσε «ακρογωνιαίο λίθο» στο «κτίσιμο» μίας ομάδας. Για να επιχειρήσεις να δημιουργήσεις μία καλή ομάδα, με υψηλές προσδοκίες και προοπτική, πρέπει να βρεις οπωσδήποτε τρεις ποδοσφαιριστές «κλειδιά»: έναν κεντρικό αμυντικό, έναν δημιουργό και έναν επιθετικό που βάζει την μπάλα στα δίχτυα.
Και παρά το γεγονός, πως παραμένει άγνωστο εάν ο Σέρβος προπονητής είναι «θιασώτης» αυτού του… αξιώματος, όλα δείχνουν ότι έχει βρει αυτούς τους ποδοσφαιριστές. Ο Γιοβάνοβιτς είχε «πέσει με τα μούτρα στην δουλειά», πολύ πριν ανακοινωθεί η πρόσληψη του, και από την ημέρα που «έδωσε τα χέρια» με τον Μάκη Γκαγκάτση, τον νέο πρόεδρο της ΕΠΟ.
Ο Γιοβάνοβιτς, με την βοήθεια των συνεργατών του «κτένισε» την υφήλιο, προκειμένου να ενημερωθεί για όλους τους Έλληνες παίκτες που παίζουν σε ομάδες του εξωτερικού. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε και η τοποθέτηση του Γιοβάνοβιτς, ο οποίος δήλωσε πως θα ήταν «τουλάχιστον κακό, για να μην πω κάτι χειρότερο, εάν δεν ήξερα τον Εθνικό Υμνο της Ελλάδας». Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Σέρβος τεχνικός έδειξε χωρίς δισταγμό τα αισθήματα που τρέφει για την Ελλάδα.
Επιστρέφοντας σε αμιγώς αγωνιστικό κλίμα, γίνεται αντιληπτό ότι ο Γιοβάνοβιτς έχει καταλήξει -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- στον άξονα των τριών ποδοσφαιριστών, πάνω στους οποίους μπορεί να «κτίσει» την ομάδα. Πρόκειται για τον Κώστα Κουλιεράκη, τον Τάσο Μπακασέτα και τον Φώτη Ιωαννίδη, οι οποίοι έχουν δείξει σημαντικές δυνατότητες και προοπτική για μία σπουδαία καριέρα.
Πριν απ’ όλα αυτά, όμως, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ένας προπονητής, ο οποίος έχει επιλέξει τους συνεργάτες του με αυστηρά κριτήρια. Δίπλα στο σταθερό επιτελείο του τα τελευταία χρόνια, προγραμματίζει την στρατηγική του με στόχο την βελτίωση της εθνικής ομάδας.
Ο Γιοβάνοβιτς έπαιξε ποδόσφαιρο σε μία κρίσιμη καμπή για την «στρογγυλή Θεά» και έχει σημαντικό πλεονέκτημα: είναι οικονομικά ανεξάρτητος και γνωρίζει ότι η απομυθοποίηση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εξέλιξη και την βελτίωση.
