Το πρόβλημα τραυματισμού που αντιμετώπισε μέσα στη θερινή σεζόν δεν λύγισε τη Νικόλ Κυριακοπούλου που ξέρει να ξεπερνά τέτοιες καταστάσεις και με πείσμα να συνεχίζει την προσπάθειά της. Με μεγάλη εμπειρία πλέον στην αθλητική της καριέρα στοχεύει σε μια ακόμη καλή παρουσία σε μεγάλη διοργάνωση και θα παλέψει για να κατακτήσει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα ένα μετάλλιο. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα τα καταφέρει, αφού έχει ήδη στην κατοχή της ένα χάλκινο μετάλλιο από την διοργάνωση του 2015 στο Πεκίνο.
Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ εδώ δέκα ημέρες έχει ξεκινήσει άλματα με πλήρη φορά, έχει δουλέψει αρκετά πάνω στην τεχνική, θα εξαρτηθεί από την ίδια και όχι από τις αντιπάλους της πως θα τα πάει στο παγκόσμιο, ενώ διαθέτει το απαραίτητο πείσμα για να τα καταφέρει και παραμένει αισιόδοξη για τη συμμετοχή της.
Πλέον έχεις ξεπεράσει το πρόβλημα τραυματισμού;
«Αισθάνομαι καλά, όμως δεν ξέρω αν είμαι απόλυτα καλά. Σημασία έχει ότι δεν πονάω μετά τον τραυματισμό μου. Μετά το παγκόσμιο θα κάνω μαγνητική για να δω αν έχει υποχωρήσει πλήρως το οστικό οίδημα. Και αν δεν έχει φύγει έτσι και αλλιώς θα ξεκουραστώ περίπου 15 ημέρες. Ίσως χρειαστεί να φορέσω κάποια μπότα, θα το συζητήσω με το γιατρό αν χρειάζεται για να ξεκινήσω την επόμενη σεζόν απόλυτα υγιής. Ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Για το παγκόσμιο ίσως να μου έκανε και λίγο καλό αυτός ο τραυματισμός γιατί ξεκουράστηκα».
Γνωρίζεις τόσα χρόνια στο άθλημα, όλες τις αντιπάλους σου. Εσύ σε τι κατάσταση βρίσκεσαι;
«Αγωνιστικά είμαι πολύ καλά. Τα άλματά μου στην προπόνηση είναι πολύ καλά. Δόξα τον θεό εύχομαι αυτό να φανεί και στο παγκόσμιο. Πρώτος στόχος μου είναι ο προκριματικός γιατί θέλω να περάσω στον τελικό. Είναι ο πιο δύσκολος αγώνας για μένα θεωρώ αλλά και για όλες τις αθλήτριες ο προκριματικός. Και καλώς εχόντων των πραγμάτων αν μπω τελικό είναι όλα ανοικτά. Φυσικά και θέλω μετάλλιο, όπως άλλωστε όλες οι αθλήτριες. Υπολογίζω όλες τις άλλες αθλήτριες, όλες δουλεύουν όπως δουλεύουμε όλες μας και οι οποίες είναι πολύ δυνατές. Να είμαστε καλά και υγιείς μέχρι τότε».
Θα εξαρτηθεί η προσπάθειά σου και από το τι θα κάνουν οι άλλες αθλήτριες;
«Γνωρίζω όλες τις αθλήτριες εδώ και πολλά χρόνια και είναι όλες υπολογίσιμες. Τα πράγματα εξαρτώνται βέβαια από εμένα. Εγώ πρέπει να πάω καλά στον αγώνα., Εννοείται αυτό».
Η προετοιμασία σου πως πήγε με δεδομένο το πρόβλημα τραυματισμού;
Έχω βάλει δυνατές προπονήσεις με την πλήρη φορά μου. Αγωνιστικά το πήγαμε λίγο σιγά, γι΄ αυτό και ακύρωσα κάποια μίτινγκ. Ακύρωσα τη συμμετοχή μου και στον τελικό του Diamond League προκειμένου να πάω με περισσότερη ασφάλεια,. Δεν ήθελα να βάλω μεγάλη ένταση. Και δόξα τον Θεό είμαι καλά και παρούσα στο παγκόσμιο».
Διαθέτεις ακόμη το ίδιο αθλητικό πείσμα, όπως το 2011 στην Νταεγού που κατέβηκες να αγωνιστείς άρρωστη;
Έχω περισσότερο πείσμα από τότε. Μετά την γέννηση του παιδιού μου ακόμη περισσότερο. Οπότε να περιμένετε να με δείτε πιο πεισματάρα στους αγώνες».
Πάντως παρά το γεγονός ότι έμεινες αρκετά εκτός προπονήσεων σωματικά διατηρείσαι σε πολύ καλή κατάσταση:
«Όλα είναι καλά και έχω μεγάλη αισιοδοξία. Βέβαια έχω λιμοκτονήσει, αφού δεν έκανα την ίδια προπόνηση κατά την αποθεραπεία μου στο πόδι. Λόγω της έντασης που βάζω στην προπόνηση, πρέπει να κόψω κάποια πράγματα, οπότε πρέπει να προσέχω πολύ τη διατροφή μου. Έχω φτιάξει πρόγραμμα από τώρα, γυρνώντας σπίτι τι θα φάω».
Με τον προπονητή σου (σ.σ. Ανδρέα Τσώνη) έχετε δουλέψει περισσότερο πάνω στο τεχνικό κομμάτι;
«Έχουμε κάνει πρόγραμμα με τον προπονητή μου πάνω στο τεχνικό κομμάτι. Κυρίως αυτό δουλεύουμε και όλο το διάστημα που δεν μπορούσα να τρέξω δουλεύαμε φουλ τεχνική. Με πλήρη φορά στα άλματα έχουμε μπει εδώ και δέκα ημέρες.
Όσο για τις κλιματολογικές συνθήκες που θα υπάρξουν στην Ντόχα;
«Δεν με απασχολεί αν μεταφέρουν το αγωνίσματα όπως έχει ακουστεί για αργότερα το βράδυ, Θα κοιμηθούμε το μεσημέρι. Αυτό που μετρά είναι να είμαστε καλά να μην πονάμε κι έτσι να κάνουμε τα άλματα που θέλουμε».
Είσαι αθλήτρια αλλά και μητέρα, τα καταφέρνεις ταυτόχρονα;
«Το μωρό μου είναι τώρα δύο χρόνων και 4 μηνών ακριβώς. Τη γράψαμε στο βρεφικό και εκτονώνεται, ευτυχώς γιατί είχαμε πρόβλημα και βέβαια βοηθά και η μαμά μου. Μία φορά την εβδομάδα την παίρνουμε στο στάδιο και δεν μας αφήνει να φύγουμε».
του Χρήστου Μουρδουκούτα
Η συνέντευξη της Νικόλ Κυριακοπούλου δημοσιεύτηκε στις 22/9 στη συνδρομητική σελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ
