Το όνομα της σημαίνει «μικρό αστέρι». Και για όσους πιστεύουν στα… σημάδια της μοίρας, η περίπτωση της Στελούτσα Ντούτα, θα μπορούσε να είναι σημείο αναφοράς. Αγνωστη στο ευρύ κοινό, πασίγνωστη στην πατρίδα της και στο διεθνές στερέωμα της πυγμαχίας. Στα 38 της χρόνια η Ρουμάνα πρωταθλήτρια Ευρώπης, δεν… γεννήθηκε πρωταθλήτρια. Πέρασε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια και ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη, άλλαξε η ζωή της, όπως συμβαίνει στα παραμύθια. Αυτό το φωτεινό… αστεράκι ήταν κάπου εκεί και απλά περίμενε την ευκαιρία του για να λάμψει…
«Προέρχομαι από ένα δύσκολο περιβάλλον», αναπολεί στο ΑΠΕ ΜΠΕ, η Στελούτσα Ντούτα, λίγες ημέρες πριν λάβει μέρος και κατακτήσει για 17η (!) φορά στο εθνικό κύπελλο και συνεχίζει: «Ομως με σκληρή δουλειά και πολλές θυσίες, κατάφερα να φθάσω στην κορυφή».
Γεννημένη στις 18 Μαρτίου 1982, η Ντούτα, υπήρξε ένα από τα πολλά παιδιά στην πατρίδα της, που έζησαν «στο πετσί τους» συνθήκες ακραίας φτώχειας και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Σύμφωνα με την Eurostat, στην Ρουμανία, υπολογίζεται ότι το 38% των παιδιών, διαβιούν υπό αυτές τις συνθήκες. Και η Στελούτσα ήταν ένα απ΄ αυτά τα παιδιά.
«Ηταν 7 Ιανουαρίου 2002», θυμάται η Ντούτα «γυρίζοντας τον χρόνο πίσω», μέσω του ΑΠΕ ΜΠΕ. Και το… «παιχνίδι της μοίρας», μοιάζει με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας: «Με ανακάλυψε ο Κονσταντίν Βοϊτσίλας. Στην αρχή νόμιζε ότι ήμουν αγόρι. Και όταν του είπα ότι είμαι κορίτσι και πως θέλω να ασχοληθώ με την πυγμαχία, αποφάσισε να μου δώσει την ευκαιρία. Μετά από τρεις ημέρες προπόνησης, δεν είχα δυνάμεις. Είχα να φάω τρεις ημέρες. Το κατάλαβε και με ρώτησε εάν έχω κάπου να μείνω και κάτι να φάω. Του είπα ψέμματα, γιατί φοβήθηκα ότι θα με διώξει. Οταν το αντελήφθη μου έφτιαξε έναν μικρό χώρο για να κοιμάμαι στο γυμναστήριο και μοιραζόταν μαζί μου το φαγητό του. Αυτό κράτησε περίπου δύο μήνες».
Λίγες εβδομάδες πριν και για μεγάλο χρονικό διάστημα, η Στελούτσα γυρνούσε στους δρόμους και όπως λέει ο Βοϊτσίλας, έαν δεν είχε ασχοληθεί με την πυγμαχία, θα είχε μεγαλώσει στην αστεγία και στον κόσμο των ναρκωτικών.
Η ζωή της Ντούτα άρχισε να αλλάζει. Αφιερώθηκε στον αθλητισμό και σήμερα, 18 χρόνια μετά, η Στελούτσα κυριαρχεί στα ρινγκ. Αγωνίζεται στην κατηγορία των -48 κιλών και μεταξύ άλλων είναι τρις πρωταθλήτρρια Ευρώπης (2006, 2007, 2014), ενώ έχει κατακτήσει πληθώρα μεταλλίων σε παγκόσμια πρωταθλήματα, Αγώνες Ευρωπαϊκής Ενωσης, Βαλκανικούς Αγώνες και σε διεθνή τουρνουά, μεταξύ των οποίων κι ένα αργυρό στην Κρήτη.
«Ο μεγαλύτερος στόχος μου ήταν να γίνω παγκόσμια πρωταθλήτρια και η μεγαλύτερη απογοήτευση της καριέρας μου, όταν απέτυχα να προκριθώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέϊρο, το 2016», δηλώνει στο ΑΠΕ ΜΠΕ η Ντούτα, ενώ απαντώντας σε όσους θεωρούν την πυγμαχία ένα επικίνδυνο άθλημα, σχολιάζει: «Για εμένα, η πυγμαχία είναι τέχνη. Είναι μία πράξη θάρρους».
Υπέρμαχος για την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας, η Ντούτα, επισημαίνει στο ΑΠΕ ΜΠΕ: «Θέλω να καταπολεμήσω την φτώχεια των παιδιών. Συμμετέχω σε φιλανθρωπικές δράσεις προς αυτήν την κατεύθυνση και βοηθώ με όποιον τρόπο μπορώ. Ομως ούτε χορηγούς έχω, ούτε κρατική υποστήριξη υπάρχει».
Οσον αφορά στους στόχους της, η Στελούτσα, αποκαλύπτει στο ΑΠΕ ΜΠΕ: «Θέλω να γίνω προπονήτρια και να βοηθήσω τα νέα ταλέντα, να αγαπήσουν τον αθλητισμό», ενώ δεν παραλείπει να κάνει ειδική μνεία στον Βοϊτσίλας: «Με ανακάλυψε, με καθοδήγησε, με προπόνησε σαν άνδρα. Είναι σαν πατέρας μου. Τον σέβομαι και τον ευχαριστώ για όλα όσα έκανε για εμένα, αυτά τα 18 χρόνια».
Μετά από μία τόσο «γεμάτη» καριέρα, η Ντούτα απολαμβάνει την αναγνώριση, τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Και θέλοντας να δώσει το παράδειγμα στους νέους της πατρίδας της και όχι μόνον, σε συνεργασία με τον Βοϊτσίλας, εξέδωσε την αυτοβιογραφία της με τίτλο «Golden Robot». Παράλληλα, είναι η πρωταγωνίστρια στο βραβευμένο ντοκιμαντέρ με θέμα την ζωή της, από τους Ρουμάνους σκηνοθέτες, Μίχαϊ Ντραγκολέα και Ράντου Μοκάνου.
Ολοκληρώνοντας την επικοινωνία της με το ΑΠΕ ΜΠΕ, η Ρουμάνα πρωταθλήτρια Ευρώπης, στέλνει ένα ξεχωριστό μήνυμα στους νέους και κυρίως στα παιδιά όλου του κόσμου: «Να ασχολείστε με τον αθλητισμό, όσο περισσότερο μπορείτε και να χρησιμοποιείτε την τεχνολογία με εποικοδομητικό τρόπο Χωρίς εργασία, θυσίες και αφοσίωση, δεν θα πραγματοποίησετε κανένα από τα όνειρα σας»…
Γ. Διακογιάννης
