«Αυτή είναι μόνο η αρχή», δήλωσε ο Λεόν Μαρσάν, αμέσως μετά την κατάκτηση του τέταρτου χρυσού μεταλλίου (σ.σ. στα 200μ. μικτή ατομική) κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων που διεξάγονται στην πατρίδα του.
Ο Γάλλος κολυμβητής έχει αναδειχθεί ως ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής της πισίνας στην κορυφαία παγκόσμια διοργάνωση και σχολιάζοντας τον τέταρτο τελικό που νίκησε μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας, τόνισε:
«Ήταν απίστευτο για άλλη μια φορά. Το κοινό ήταν παρόν, ήταν ο τελευταίος μου ατομικός τελικός, είπα στον εαυτό μου «πραγματικά, απόλαυσε το». Ένιωσα καλύτερα, πιο χαλαρός και ήθελα πολύ να απολαύσω αυτόν τον τελικό. Είναι δύσκολο να περιγράψω το συναίσθημα που είχα, καθώς είμαι ντροπαλός και συγκρατημένος άνθρωπος. Δεν βρίσκεται στη ζώνη άνεσής μου, αλλά κατάφερα να κολυμπήσω καλά και αμέσως ήθελα να εκφράσω τη χαρά μου και να διασκεδάσω. Αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι πολύ επιτυχημένοι και πιστεύω ότι όλοι οι αθλητές απολαμβάνουν κάθε στιγμή».
Στη συνέχεια, όταν ρωτήθηκε αν υπήρξε κάτι που δεν πήγε καλά αυτήν την ιστορική εβδομάδα για εκείνον και τη γαλλική κολύμβηση, ο Μαρσάν απάντησε: «Ο… ύπνος μου νομίζω ότι μάλλον ήταν το πρόβλημα. Δεν έχω κοιμηθεί καλά αυτήν την εβδομάδα. Χθες το βράδυ κοιμήθηκα ενδεκα ώρες επειδή ήμουν τόσο κουρασμένος, αλλά σήμερα το πρωί ξύπνησα γεμάτος ενέργεια. Εκτός από αυτό, όλα πήγαν καλά».
Αναφορικά με το μέλλον, ο κορυφαίος κολυμβητής επισήμανε: «Θα συνεχίσω να προπονούμαι με τον προπονητή (σ.σ. Μπομπ Μπόουμαν). Περάσαμε υπέροχα απόψε και δουλέψαμε σκληρά μαζί τα τελευταία τρία χρόνια. Δεν γνωρίζω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά πιστεύω ότι αυτό θα με βοηθήσει γιατί δεν είναι το τέλος για εμένα, είναι μόνο η αρχή. Ο επόμενος στόχος μου είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λος Άντζελες-2028 και απλά θέλω να συνεχίσω την κολύμβηση. Δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι έχω τέσσερα χρυσά (σ.σ. ο πρώτος Γάλλος που το πέτυχε σε μία διοργάνωση). Είχα τέσσερις ευκαιρίες να κατακτήσω ένα Ολυμπιακό μετάλλιο, ήταν το όνειρό μου. Και το έκανα από την πρώτη ημέρα. Έπειτα, το έκανα κάπως… τρελό. Είναι μια πρόκληση. Τώρα, εργάζομαι καθημερινά για αυτό, αλλά το να το κάνω τέσσερις φορές με 15.000 ανθρώπους να φωνάζουν το όνομά μου και με πολλή πίεση, είναι τεράστιο. Στις σκυταλοδρομίες θα είμαστε σαν ομάδα, μου αρέσουν αυτές οι στιγμές όπου μπορούμε να πιέσουμε ο ένας τον άλλον και όπου θα αναζητήσουμε πράγματα που δεν μπορούμε απαραίτητα να βρούμε μεμονωμένα. Θα προσπαθήσω να… κοιμηθώ εκεί, δεν θα είναι εύκολο. Θα το εκμεταλλευτώ και θα πάω να δω τους γονείς μου».
