Έρευνα της FIFPro (παγκόσμια ένωση επαγγελματιών παικτών με έδρα την Ολλανδία) και του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ σε παγκόσμιο επίπεδο (13.876 παίκτες σε 87 πρωταθλήματα 54 χωρών, ανάμεσά τους και η Ελλάδα), είχε αναδείξει ότι το 45% των παικτών στον κόσμο, κερδίζουν λιγότερα από 934 ευρώ το μήνα, ενώ μόλις το 2% φτάνει στα αστρονομικά ποσά που καταλήγουν στα πρωτοσέλιδα.
Τρεις από αυτούς που ανήκουν στην κλειστή ελίτ αυτού του 2%, οι Λιονέλ Μέσι, Κριστιάνο Ρονάλντο και Νεϊμάρ, είναι οι καλύτερα αμειβόμενοι αθλητές στον κόσμο για το 2019, σύμφωνα με το Forbes. Εφέτος, ο Αργεντινός θα κερδίσει 114.320.000 ευρώ, ο Πορτογάλος 98.120.000 ευρώ και ο Βραζιλιάνος 94.520.000 ευρώ.
Βέβαια δεν αποτελούν παραδείγματα προς… σύγκριση. Όμως σίγουρα είναι επίσης γνωστό, ότι στα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, οι παίκτες κερδίζουν ποσά που η πλειοψηφία του πληθυσμού των χωρών αυτών, θα μπορούσε μόνο να ονειρευτεί.
Τεράστια η διαφορά στα κέρδη, μεγάλο το μισθολογικό χάσμα, ανάμεσα στους παίκτες και τους φιλάθλους, στα top-5 τουρνουά της ηπείρου μας. Και όχι μόνο.
Η Vouchercloud, μια επιχείρηση κωδικών έκπτωσης που ανήκει στην ιστοσελίδα της Groupon, ανέλυσε τους αριθμούς, επιβεβαιώνοντας ότι «η οικονομία του ποδοσφαίρου έχει ξεπεράσει τη γενική οικονομία στον κόσμο». Οι μέσοι μισθοί των ποδοσφαιριστών συγκρίθηκαν με τους μέσους μισθούς των πολιτών σε 61 χώρες.
Στοιχεία για τους εθνικούς μισθούς ελήφθησαν από την World Bank (Παγκόσμια Τράπεζα) και για τους μισθούς των ποδοσφαιριστών από την Global Sports Salaries 2018 (παγκόσμια έρευνα αμοιβών 2018), η οποία καταρτίστηκε από την Sporting Intelligence.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία, ο μέσος όρος του ετήσιου μισθού των ποδοσφαιριστών είναι δεκαπλάσιος, για την ακρίβεια κατά 10,31 φορές μεγαλύτερος από εκείνο των πολιτών: 146.520 ευρώ στην ελληνική Super League (σύμφωνα με την Global Sports Salaries) και 15.780 ευρώ για τους πολίτες (σύμφωνα με την World Bank το 2017).
Να σημειωθεί βέβαια επίσης, ότι στην έρευνα της FIFPro στη χώρα μας, σύμφωνα με τους ερωτηθέντες, το 31,5% είχε μισθό κάτω από 934 ευρώ, αναφέροντας ότι μετά την οικονομική κρίση, ο μισθός των παικτών έχει μειωθεί τουλάχιστον κατά 50%.
Πάντως η έκθεση της Vouchercloud, έδειξε ότι το μεγαλύτερο χάσμα των αμοιβών μεταξύ των παικτών και του γενικού πληθυσμού υπάρχει στην Κίνα, όπου οι επαγγελματίες παίκτες κερδίζουν 160 φορές περισσότερο από τους κανονικούς πολίτες.
Οι παίκτες στην κινεζική Super League, κερδίζουν έναν μέσο ετήσιο μισθό 903.110 ευρώ, ενώ ο μέσος όρος του μισθού πολιτών είναι 5.911,42 ευρώ. Με άλλα λόγια ένας ποδοσφαιριστής μέσα σε δύο ημέρες, έξι ώρες και 43 λεπτά κερδίζει τον μέσο ετήσιο μισθό ενός πολίτη στην Κίνα.
Σύμφωνα με την έκθεση του Global Sports Salaries (GSS), ο μέσος μισθός ποδοσφαίρου στην Κίνα ήταν ο έκτος υψηλότερος στον κόσμο. Η ομάδα που ξόδεψε τα περισσότερα στους μισθούς το 2018 ήταν η Guangzhou Evergrande, της οποίας οι παίκτες, έλαβαν κατά μέσο όρο 1,97 εκατ. ευρώ. Η Beijing Renhe, σύλλογος με τον μικρότερο προϋπολογισμό στο πρωτάθλημα 16 ομάδων, πληρώνει έναν μέσο ετήσιο μισθό ύψους 325.490 ευρώ. Μάλιστα η έκθεση GSS, όπως επισημαίνει το Forbes, ανέφερε ότι «οι αμοιβές στην Κίνα μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερες από ό, τι νομίζουμε».
Αν και με σχετικά μέτρα, έχουν μειωθεί οι δαπάνες για την απόκτηση ξένων αστέρων, δύο από τους υψηλότερα αμειβόμενους παίκτες στον κόσμο παίζουν στην Κίνα. Ο Ιταλός Γκρατσιάνο Πελέ κερδίζει ετησίως 19,5 εκατ. ευρώ στην Shandong Luneng και ο Βραζιλιάνος Όσκαρ, έχει ετήσιο μισθό 24,3 εκατ. ευρώ στην Shanghai SIPG.
Η ισπανική La Liga είναι δεύτερη στη λίστα των πρωταθλημάτων με το μεγαλύτερο μισθολογικό χάσμα μεταξύ παικτών και οπαδών, σύμφωνα με τη Vouchercloud. Οι ποδοσφαιριστές στην κορυφαία κατηγορία της Ισπανίας κερδίζουν 2.487.194 ευρώ, 125 φορές περισσότερο από τον μέσο Ισπανό εργαζόμενο (20.898,36).
Η αγγλική Premier League είναι το πρωτάθλημα όπου οι παίκτες λαμβάνουν το μεγαλύτερο μέσο ετήσιο μισθό, παίρνοντας 3,54 εκατ. ευρώ ετησίως. Έτσι τους αρκούν, λίγο παραπάνω από τρεις ημέρες για να φτάσουν στον εθνικό μέσο όρο μισθών στην Αγγλία (30.759,73), τον τρίτο μεγαλύτερο μισθό στον κατάλογο.
Η ρωσική Premier League ήταν τέταρτη στον κατάλογο, με τους παίκτες να κερδίζουν 103 φορές περισσότερο από τον μέσο εργαζόμενο, ενώ στην Süper Lig της Τουρκίας, οι παίκτες κερδίζουν 742.043 ευρώ, κατά μέσο όρο, 99 φορές περισσότερο από το μέσο μισθό της χώρας (7.778,28).
Οι κορυφαίες κατηγορίες από την Ουκρανία, τη Βραζιλία, την Ιταλία, την Ινδία και το Μεξικό ολοκληρώνουν τις 10 μεγαλύτερες χώρες με τη μεγαλύτερη διαφορά στις αμοιβές.
Κι αν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς κοιτάζοντας μονάχα το πρώτο… τραπέζι του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, υπάρχουν ακόμα χώρες όπου δεν πληρώνεται κάποιος για να παίξει. Όπως άλλωστε έχει επισημάνει και η μεγάλη μελέτη-έρευνα της FIFPro. Ή τουλάχιστον πληρώνεται λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη καριέρα.
Από τις χώρες που… αναλύθηκαν στην έρευνα της Vouchercloud, οκτώ είχαν κορυφαίες κατηγορίες όπου ο μέσος ποδοσφαιριστής, παίρνει λιγότερα από τον γενικό πληθυσμό.
Οι παίκτες στην Premier League της Αρμενίας, τη λετονική Virsliga, τη φινλανδική Veikkausliiga, την εσθονική Meistriliiga, την ισλανδική Urvalsdeild Karla, την National Division του Λουξεμβούγου, την Football League της Βόρειας Ιρλανδίας και την ουαλλική Premier League, κερδίζουν λιγότερα χρήματα από όσους τους παρακολουθούν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ουαλλία, οι παίκτες κερδίζουν κατά μέσο όρο 5.680 ευρώ ετησίως, σε σύγκριση με τον εθνικό μέσο όρο μισθών των 30.755,04 ευρώ.
Η Αρμενία είναι η χώρα όπου οι μισθοί των ποδοσφαιριστών εμφανίζονται ως οι πιο ισορροπημένοι σε σχέση με αυτούς του γενικού πληθυσμού, αφού οι φίλαθλοι κερδίζουν κατά μέσο όρο, περίπου 360 ευρώ περισσότερα από τους παίκτες της κορυφαίας κατηγορίας ποδοσφαίρου.
Ανισότητες και ισορροπίες γύρω από μία μπάλα, γύρω από τη ζωή. Τέτοιες που μπορεί να εξηγήσει η… οικονομία του ποδοσφαίρου. Κάποιες φορές καλύτερα και από τις οικονομικές θεωρίες…
Α. Βαζογιάννης
