Ο Πορτογάλος προπονητής μίλησε για την πορεία του μέχρι τώρα και τον τελικό με τη Φέγενορντ στα Τίρανα
Ο 59χρονος Ζοσέ Μουρίνιο έχει καταφέρει να κερδίσει…τα πάντα σε συλλογικό επίπεδο ωστόσο αύριο έχει την ευκαιρία να κατακτήσει και το UEFA Europa Conference League σε περίπτωση που η ομάδα του η Ρόμα επικρατήσει της Φέγενορντ να Τίρανα.
Εκτός από τους πολλούς εγχώριους τίτλους, ο Πορτογάλος προπονητής κέρδισε το Κύπελλο UEFA και το Champions League σε διαδοχικές σεζόν με την Πόρτο, προτού κερδίσει τον τίτλο του Champions League 2009/10 στην Ίντερ και το στέμμα του Europa League 2016/17 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ο Πορτογάλος προπονητής μέχρι τώρα δεν έχει χάσει σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης και όπως τονίζει ο ίδιος η…πείνα του για επιτυχία παραμένει πολύ δυνατή.
«Οι τελικοί είναι 50-50, αλλά θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να κάνουμε το 51-49. Αυτό πρέπει να γίνει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, όχι πριν. Η εργασία που οδηγεί στον τελικό για αρκετούς μήνες είναι η βάση για αυτά τα 90 ή 120 λεπτά. Είναι η μέρα των παικτών. Είμαστε εκεί για να δώσουμε μια μικρή βοήθεια. Ήμουν τυχερός μέχρι στιγμής που κέρδισα όλους τους ευρωπαϊκούς τελικούς μου. Οι παίκτες μου ήταν παρόντες στους τελικούς που έχω φτάσει. Στη στιγμή της αλήθειας ήταν πάντα εκεί», είπε ο Μουρίνιο.
«Είμαι προπονητής με ιστορία και η Ρόμα είναι μεγάλος σύλλογος. Ένιωσα λίγη ευθύνη να προσπαθήσω σε αυτή την πρώτη έκδοση του τουρνουά, μίας σπουδαίας διοργάνωσης. Έτσι, σιγά σιγά, προχωρήσαμε στην επίτευξη της φιλοδοξίας μας να πάμε όσο το δυνατόν πιο μακριά. Στη συνέχεια, με πολύ περηφάνια είδαμε ότι οι δύο ημιτελικοί παίχτηκαν σε κατάμεστα γήπεδα, με συνολικά 170.000», πρόσθεσε.
«Το Conference League είναι το Champions League μας. Πρέπει όμως να ξεχάσουμε το γεγονός ότι μπορούσαμε να κερδίσουμε το πρώτο μας τρόπαιο UEFA. Για μένα, πρέπει να αντιμετωπίζεις έναν τελικό ως ένα ξεχωριστό παιχνίδι που φέρνει τη δική του πίεση, ένταση και αίσθημα ευθύνης. Απλώς πρέπει να σκεφτούμε τον τελικό και την αντίπαλο που έχουμε και θα ξεχάσουμε την ιστορία της Ρόμα, πόσο υπέροχο θα ήταν για την πόλη, τον σύλλογο και όλους εμάς αν κερδίζαμε το παιχνίδι», συμπλήρωσε.
«Αν και έχω κερδίσει τέσσερις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη, που ήταν το Κύπελλο Κυπελλούχων 1996/97 ως βοηθός προπονητή του αείμνηστου και σπουδαίου Μπόμπι Ρόμπσον στη Μπαρτσελόνα. Κάθε φορά που καθόμουν δίπλα του, ένιωθα πολύ περήφανος. Κάθε νέο επίτευγμα σημαίνει περισσότερα από το προηγούμενο; Το να κερδίσεις το πρώτο μπορεί να προκύψει αν βρεθείς στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή.
Η νίκη τη δεύτερη φορά είναι πιο δύσκολη από την πρώτη φορά και η νίκη την τρίτη φορά είναι πιο δύσκολη από τη δεύτερη φορά. Άλλο είναι να πετυχαίνεις και να κερδίζεις σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, άλλο να πετυχαίνεις και να κερδίζεις συνεχώς σε όλη την καριέρα σου», είπε , ενώ για το πάθος που συνεχίζει να έχει:
«Ήταν ένα παιχνίδι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εναντίον Ρεάλ Μαδρίτης, στον γύρο των «16» του Champions League 2012/13 και, πριν από το παιχνίδι, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον με κάλεσε στο γραφείο του, το οποίο αργότερα έγινε δικό μου γραφείο, και τον ρώτησα: “Πώς είναι, αφεντικό; Αλλάζει; Αλλάζει με τα χρόνια;” Είπε: “Ξέχνα το. Τίποτα δεν αλλάζει. Το ίδιο είναι μέχρι την τελευταία μέρα.” Γι’ αυτό λέω συνέχεια ότι δεν μπορώ να πιστέψω ότι είμαι 59 ετών. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχω μια καριέρα 21 ή 22 ετών ως προπονητής. Δεν μπορώ να σας πω πότε θα σταματήσω γιατί δεν μπορώ να το φανταστώ. Το πάθος δεν αλλάζει».
Δείτε επίσης: Βαλβέρδε: «Ο Σαλάχ έδειξε ασέβεια προς την Ρεάλ»
