ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΠΕ-ΜΠΕ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ: ΝΙΚΟΣ ΛΑΚΑΤΑΣ
Στη δέκατη θέση του αγώνα 10χλμ. κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα, των Ολυμπιακών Αγώνων «Παρίσι 2024», τερμάτισε ο Αλκης Κυνηγάκης. Ο Έλληνας πρωταθλητής συμμετείχε στο προπορευόμενο γκρουπ έως τα μισά της κούρσας, αλλά στη συνέχεια υποχώρησε λίγο πίσω και δεν κατάφερε να διεκδικήσει κάποιο μετάλλιο.
Μετά τον τερματισμό του απαιτητικού αγώνα του, ο Κυνηγάκης δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:
«Ο αγωνιστικός χώρος ήταν δύσκολος και περίπλοκος καθώς κολύμπησα για πρώτη φορά σε ποτάμι. Αισθάνθηκα ότι δεν ήμουν έτοιμος για αυτή την κούρσα. Ήμουν εξαιρετικά κουρασμένος από το ταξίδι. Αυτό είναι το συναίσθημά μου, δεν ήμουν μαχητής. Δεν θεωρώ ότι η πίεση των Ολυμπιακών Αγώνων είχε σχέση με την απόδοσή μου. Ένιωθα ψυχολογικά κουρασμένος. Αυτά τα τρία χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα».
ΕΡ. Υπάρχει απογοήτευση στο πρόσωπό σου, γιατί;
«Τα τρία χρόνια που προηγήθηκαν ήταν εξαιρετικά δύσκολα. Είχα να αντιμετωπίσω πολλές προπονητικές δυσκολίες. Κυριολεκτικά, μέχρι να προπονηθώ με τον Σπύρο Γιαννιώτη, άλλαξα πέντε προπονητές. Ήμουν ουσιαστικά μόνος στην προσπάθεια να βρω κάποιον που να με στηρίξει. Δεν πιστεύω ότι με αντιμετώπισαν σύμφωνα με τις δυνατότητές μου. Δεν αναφέρομαι μόνο στην Ολυμπιακή χρονιά. Έκανα ουσιαστικά ένα χρόνο προετοιμασίας για την Ολυμπιάδα. Ούτε καν ένα χρόνο. Από τον Δεκέμβριο στην Κέρκυρα, όταν άρχισα με τον Σπύρο Γιαννιώτη. Εάν δεν υπήρχε ο Σπύρος, ίσως να μην ήμουν εδώ σήμερα. Για εμένα είναι πολύ απογοητευτικό να έχω βγει πέμπτος στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, υπό δύσκολες συνθήκες λόγω του Covid-19, και τώρα να βγαίνω δέκατος, έπειτα από κακές καταστάσεις που δεν αρμόζουν σε κανέναν αθλητή, σε μια χώρα που λέγεται Ελλάδα. Προοδεύουμε, αλλά σε κάποια θέματα είμαστε ακόμα πολύ πίσω. Δεν νιώθω ότι οι αθλητές σέβονται όσο θα έπρεπε. Για τον εαυτό μου, δεν νιώθω ότι σεβάστηκαν τον 5ο Ολυμπιονίκη του Τόκιο όπως θα έπρεπε. Χλευάστηκα. Δεν θα πω ονόματα, αλλά αυτοί που ξέρουν, ξέρουν».
ΕΡ. Είναι πραγματικά λυπηρό…
«Δεν είναι λυπηρό αυτό. Δεν στεναχωριέμαι. Ξέρω πως αν πάω στη γωνία, κάποιοι που θα το ακούσουν μπορεί να μου κάνουν κακό. Αυτή είναι η Ελλάδα μας, ακόμα ζούμε σε αυτή τη χώρα. Μόνο ο Σπύρος Γιαννιώτης, ένας άνθρωπος, με έχει βοηθήσει. Γιατί είναι αυτός που είναι. Όλοι οι υπόλοιποι δεν ξέρω γιατί. Γιατί έπρεπε να υποστώ μια τέτοια αντιμετώπιση; Γιατί έπρεπε να παλέψω μόνος μου για να βρω προπονητή; Προσπάθησα να φύγω στο εξωτερικό αλλά δεν μου ανοίχτηκαν οι πόρτες. Ίσως αυτά που λέω να είναι πολύ βαρύ, δεν ξέρω αν θα τα μετανοιώσω αργότερα. Η ομοσπονδία δεν με στήριξε όπως έπρεπε, μετά την αλλαγή της διοίκησης. Σε ορισμένα ζητήματα που θα μπορούσαν να με βοηθήσουν, δεν το έκαναν. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήρθα σε κόντρα μαζί τους για κάποιον λόγο. Συμβαίνει ένα περίεργο επεισόδιο και αντί να βρούμε μια λύση, το πήγαμε σε σύγκρουση. Στη συνέχεια που άλλαξα προπονητές… Δεν είναι εύκολο να προπονήσεις κάποιον για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ιδίως κάποιον που έχει βγει πέμπτος στους προηγούμενους Ολυμπιακούς. Καταλαβαίνω αυτούς που δεν μπόρεσαν ή που εγώ δεν μπόρεσα να συνεργαστώ σωστά μαζί τους. Δεν τους κατηγορώ, είναι μεγάλο το βάρος. Ίσως θα έπρεπε από την αρχή να ασχοληθώ με τον Γιαννιώτη. Δεν ξέρω τι μέλλει γενέσθαι. Δεν ξέρω εάν μπορώ να αντέξω άλλα τέσσερα χρόνια με τις ίδιες συνθήκες. Είναι σκληρή η προπόνηση και με ζητά μεγάλη προσπάθεια»…
