Ο Πέδρο Μάρτινς μιλάει για όλους και για όλα. Από την παιδική του ηλικία, στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, το πέρασμά του ως προπονητής, τον Ολυμπιακό, τον Ποντένσε,την Άρσεναλ, το ελληνικό ποδόσφαιρο και πρωτάθλημα, τη ζωή του, το μέλλον του.
Το κάνει σε μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε και δημοσιεύει σήμερα η ιστοσελίδα «Maisfutebol», χωρισμένη μάλιστα σε τρία… κομμάτια.
Το πρώτο μέρος είχε τίτλο… «Λατρεύω τον Ολυμπιακό, αλλά σκέφτομαι την Αγγλία στο μέλλον», το δεύτερο… «Έχω μηδενική υπομονή για τους δύστροπους παίκτες», ενώ το τρίτο… «Στη δεκαετία του ’90, οι ποδοσφαιριστές κινδύνευαν πολύ».
Αρχικά ο Πορτογάλος προπονητής, μιλώντας για το αήττητο σερί και την εικόνα που έχει για τον Ολυμπιακό τόνισε:
«Πρέπει να επιστρέψουμε ενάμισι χρόνο πριν και να θυμηθούμε τι βρήκα. Η αρχή ήταν δύσκολη. Ο σύλλογος είχε χάσει την ηγεμονία του, ερχόταν από μία τρίτη θέση και αναγκάστηκε να κάνει πολλές αλλαγές, 21 νέοι παίκτες μπήκαν στην ομάδα. Νέα ομάδα. Οι πρώτοι έξι μήνες ήταν περίπλοκοι, αλλά υπήρχε ποιότητα και ξέραμε ότι ήταν μόνο θέμα χρόνου για να αρχίσουμε να κερδίζουμε. Μετά τις αλλαγές, αφού οι παίκτες αποδέχτηκαν τις μεθόδους μου, μετά την αλλαγή της νοοτροπίας που υπήρχε στο πρόσφατο παρελθόν, όλα άρχισαν να αποδίδουν καρπούς. Δεν έχουμε κερδίσει τίποτα, αλλά δεν έχουμε χάσει στο πρωτάθλημα για έναν χρόνο και αυτό είναι καλό. Το γήπεδο είναι πάντα γεμάτο, παίζουμε στο Europa League και στο Champions League, σχεδιάσαμε μια πραγματικότητα πολύ διαφορετική από αυτήν που βρήκαμε στην αρχή. Οι νικηφόροι κύκλοι δημιουργούν χαλάρωση. Σχεδίασα την ομάδα με έναν εξαντλητικό τρόπο. Άρχισα να παρακολουθώ παιχνίδια τον Μάιο και να υπολογίζω ποιός μπορούσε και ποιός δεν μπορούσε να συμμετάσχει στην ομάδα. Στη συνέχεια είχα μια άλλη φάση παρατήρησης στην προετοιμασία. Ποιος με ενδιαφέρει ή όχι. Ήταν μια μεγάλη πρόκληση. Ο Ολυμπιακός είχε λίγους Έλληνες παίκτες και νόμιζα ότι ήταν σημαντικό να φέρουμε παίκτες από την χώρα στο σύλλογο. Και τότε έπρεπε να πάρουμε καλούς παίκτες, με προσοχή επειδή ο προϋπολογισμός ήταν περιορισμένος. Ο Μοχάμεντ Καμαρά ήρθε από τη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας (Αζαξιό), ο Ποντένσε ήταν νέος, ο Γκιλιέρμε ήρθε από την Ντεπορτίβο, ο Τσίμικας από την Βίλεμ και έχει υπέροχη σεζόν, ο Σα από την Πόρτο, πολλοί, πολλοί παίκτες που έχουν αναπτυχθεί», τόνισε:
«Ο Ντανιέλ (Ποντένσε) ήταν σημείο αναφορά μας, αλλά καταλαβαίνω την πώλησή του. Η πρόταση ήταν καλή. Ήταν μια καλή ευκαιρία για όλους, δεν είναι εύκολο να πας στην Αγγλία. Ο Ποντένσε ήταν σημαντικός, αλλά νομίζω ότι η μεγάλη του σεζόν εδώ ήταν η προηγούμενη. Αυτό το έτος είχε καλές στιγμές, αλλά ήταν λιγότερο συνεπής. Ο Σα έχει εξαιρετική ποιότητα και γρήγορη ανάπτυξη. Είχα την εικόνα του Σα νεαρού, άπειρου, μόλις 19 ετών. Έχει ένα υπέροχο επίπεδο και είναι ένα από τους πιο αγαπημένους για τους οπαδούς. Είμαι ειλικρινής: για την εθνική υπάρχει ο Ρουί Πατρίσιο και έπειτα ο Ζοσέ Σα. Για τον Ρούμπεν Σεμέδο θα υπάρχει πάντα αυτό το επεισόδιο στην Ισπανία. Προτιμώ να μην θυμάμαι αυτό το επεισόδιο. Έχει ήδη καταλάβει αυτό που έπρεπε. Αθλητικά, μπορώ να πω ότι είναι πολύ καλά. Έχει φανταστικό επίπεδο τώρα», συμπλήρωσε, ενώ μιλώντας για την Άρσεναλ τόνισε:
«Αυτά είναι ειδικά παιχνίδια, σημαντικά για τον προπονητή και τους παίκτες. Είναι ένας τρόπος προώθησης καριέρας. Παρουσιάσαμε τεράστια ποιότητα στο Champions League και από τα έξι παιχνίδια που παίξαμε στους ομίλους, ήμσταν κακοί, μόνο στο Μόναχο. Εκεί σαφώς τιμωρηθήκαμε από τη Μπάγερν. Στα άλλα πέντε, διεκδικήσαμε το αποτέλεσμα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Η εμπειρία έκανε όλη τη διαφορά. Στο Λονδίνο, στην έδρα της Τότεναμ, είχαμε ένα υπέροχο πρώτο ημίχρονο και δεχτήκαμε ένα γκολ από ατομικό λάθος. Αυτό άλλαξε εντελώς το παιχνίδι. Αυτές είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά στο Champions League. Ξεκινήσαμε πολύ νωρίς στο Champions League. Η ομάδα έδωσε πολύ ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Αυτές οι τρεις ομάδες αγωνίζονται για τους εθνικούς τους τίτλους και αυτό αποδεικνύει τον υψηλό βαθμό δυσκολίας των παιχνιδιών», τόνισε.
«Είμαι πολύ αγαπητός, και οι αντίπαλοι μου δείχνουν σεβασμό. Περπατάω στο δρόμο, χωρίς περιορισμούς. Το πρόβλημα στο πρωτάθλημα είναι άλλο. Η οργάνωση. Πρέπει να γίνει ένα ποιοτικό βήμα σε σχέση με την οργάνωση και την ποιότητα των αγωνιστικών χώρων, για παράδειγμα. Είναι χειρότερο από ό, τι στην Πορτογαλία. Για όσους θέλουν να παίξουν καλό ποδόσφαιρο τα γήπεδα είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος. Στην Πορτογαλία υπάρχουν καλύτεροι χλοοτάπητες στη δεύτερη κατηγορία. Αυτή είναι η πραγματικότητα», υποστήριξε, ενώ μιλώντας για την παρουσία των Πορτογάλων προπονητών στην Ελλάδα είπε:
«Ο Πορτογάλος προπονητής είναι αυστηρός και αφοσιωμένος. Οι Έλληνες το αισθάνονται αυτό και ξέρουν ότι προσαρμοζόμαστε καλά. Και πρέπει να αναφέρουμε το πιο σημαντικό όνομα εδώ στην Ελλάδα: τον Φερνάντο Σάντος. Είναι το όνομα που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη συναίνεση. Είναι αναπόφευκτο να γίνονται συγκρίσεις. Εγώ επικεντρώθηκα στη δουλειά μου, χωρίς να σκεφτώ πολλά για το τι κάνουν οι συμπατριώτες μου. Έχω κάνει μια δουλειά εδώ και 1,5 χρόνο και τώρα οι δημοσιογράφοι μπορούν να μας συγκρίνουν εάν θέλουν (γέλια). Είμαι φιλόδοξος προπονητής, αλλά όταν είμαι χαρούμενος σε ένα μέρος, όπως είμαι τώρα στην Ελλάδα, δεν σκέφτομαι τίποτε άλλο. Αλλά ποιος δεν θα ήθελε να προπονήσει στην Αγγλία; Όλοι θα ήθελαν να προπονήσουν εκεί, αλλά δεν είναι κάτι για το άμεσο μέλλον. Πιστεύω ότι αυτό θα συμβεί την κατάλληλη στιγμή. Αγαπώ τον Ολυμπιακό, αλλά το σκέφτομαι για το μέλλον. Είναι φυσιολογικό. Προς το παρόν είμαι επικεντρωμένος στο να γίνω πρωταθλητής στην Ελλάδα. Φαντάζομαι τον εαυτό μου σε πέντε χρόνια σε μια μεγάλη ομάδα και να αγωνίζομαι για τίτλους. Βλέπω τον εαυτό μου στο ίδιο ή σε ένα καλύτερο επίπεδο».
Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης με τίτλο: «Δεν έχω υπομονή με τους δύστροπους παίκτες», ο Πέδρο Μαρτίνς τόνισε μεταξύ άλλων για την μόνη απόλυση που είχε έως τώρα, αυτή από την Γκιμαρές: «Δεν λυπάμαι. Είναι κανονικά πράγματα στο ποδόσφαιρο. Οι προπονητές είναι οι πρώτοι που πλήττονται. Υπήρχαν οικονομικά μέτρα που έπρεπε να ληφθούν, καταλαβαίνω. Αγαπώ τη Βιτόρια, θα είναι πάντα μια ιδιαίτερη ομάδα για εμένα. Δυστυχώς, αυτοί οι χωρισμοί είναι μέρος αυτού του κόσμου. Υπήρξαν σκληροί μήνες στο ξεκίνημά μου ως προπονητής. Διατηρώ καλές αναμνήσεις και άλλες αρνητικές από την Πόρτο, αλλά έμαθα πολλά για τη συναισθηματική διαχείριση των ομάδων. Δεν είμαι ένας προπονητής που ουρλιάζει, αλλά εφαρμόζω ισχυρή πειθαρχία και δεν έχω κανένα πρόβλημα να παίρνω δύσκολες αποφάσεις για την ομάδα. Η βάση της επιτυχίας μας είναι η καθημερινή και ακριβής εργασία των ποδοσφαιριστών που πρέπει να είναι διαθέσιμοι ανά πάσα στιγμή. Όχι μόνο για σωματική άσκηση, αλλά και για ψυχική. Όποιος προπονείται άσχημα δεν παίζει στις ομάδες μου».
Στo τρίτο μέρος της συνέντευξης του προπονητή του Ολυμπιακού, Πέδρο Μαρτίνς, ο Πορτογάλος τεχνικός μιλά για την παιδική του ηλικία, την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, θυμάται γεγονότα από την δεκαετία του ‘90 και αναφέρεται στο μέλλον.
«Στην δεκαετία του ’90, ο ποδοσφαιριστής κινδύνευε πολύ περισσότερο. Σήμερα υπάρχει περισσότερη ευθύνη, παρ΄ όλο που ζούμε σε μια κοινωνία με παιδιά που βρίσκονται στον δρόμο. Είναι ένας νέος τρόπος ζωής. Ακόμα κι έτσι, ο επαγγελματισμός είναι μεγαλύτερος και δεν είναι εύκολο να δούμε τα λάθη που υπήρχαν πριν από 20 χρόνια. Όταν άρχισα ως επικεφαλής προπονητής (União de Lamas, 2006), ήμουνα υπεύθυνος εγώ και για την φυσική κατάσταση των παικτών. Τώρα κοιτάξτε το τεχνικό επιτελείο μου, εδώ στον Ολυμπιακό: Έχω τέσσερις προπονητές μαζί μου στο γήπεδο καθημερινά, ένας από αυτούς για τους τερματοφύλακες, ένας για εκγύμναση, έχω έναν φυσιοθεραπευτή που εργάζεται με αθλητές που επιστρέφουν από τραυματισμούς, έχω έναν διατροφολόγο ο οποίος ελέγχει δύο από τα τρία πιο σημαντικά γεύματα της ημέρας, καθώς τρώμε μαζί πρωινό και μεσημεριανό γεύμα. Υπάρχουν εκείνοι που φροντίζουν τα σπίτια, τα γραφειοκρατικά ζητήματα, αλλά ο έλεγχος είναι επίσης μεγαλύτερος και καλύπτει και τις ώρες ύπνου. Όλοι τους είναι σημαντικοί για να βοηθήσουν τον προπονητή να πάρει αποφάσεις, είναι εργαλεία σημαντικά για την καθημερινή ζωή», είπε ο Μαρτίνς.
«Υπάρχουν στιγμές με φυσικό και συναισθηματικό άγχος και είναι… υποχρεωτικό να μιλάμε στα ΜΜΕ. Το χειρότερο είναι στις διοργανώσεις της UEFA. Το παιχνίδι μόλις έχει τελειώσει και πρέπει να μιλήσουμε αμέσως σε αρκετές τηλεοράσεις και στην συνέχεια στην συνέντευξη Τύπου. Είναι σχεδόν μια ώρα αυτό. Είναι κάτι τεράστιο για τον προπονητή. Μετά τις πρώτες και τις δεύτερες δηλώσεις, αρχίζει να είναι βίαιο. Γι ‘αυτό λένε ότι οι προπονητές λένε πάντα το ίδιο πράγμα. Αλλά τα ζητήματα είναι σχεδόν πάντα τα ίδια. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε να δίνουμε περισσότερη φωνή σε άλλους παίκτες, να μιλούν στα ΜΜΕ», πρόσθεσε, ενώ τόνισε πως θεωρεί πιο ταλαντούχο συμπαίκτη στην καριέρα του τον Πέδρο Μπαρμπόζα και μίλησε για την μοναδική του συμμετοχή στην εθνική ομάδα:
«Αισθάνομαι πολύ καλά γι αυτό, υπερήφανος για την μια και μοναδική συμμετοχή μου (με Βόρεια Ιρλανδία, 26 λεπτά στην θέση του Οσεάνο το 1997). Ο Αρτούρ Ζόρζε μου έδωσε αυτήν την ευκαιρία. Δεν έπαιξα άλλα παιχνίδια, δυστυχώς, γιατί στην μεσαία γραμμή, οι επιλογές ήταν φανταστικές», συμπλήρωσε, συνεχίζοντας με την παιδική του ηλικία:
«Η μητέρα μου είχε ένα κατάστημα που πουλούσε λίγο από τα όλα. Δίπλα στο σπίτι ήταν ένα γκαράζ όπου ο πατέρας μου επισκεύαζε μοτοσικλέτες και ποδήλατα. Εργάστηκε για μια μεγάλη ομάδα στον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Εμείς μεγαλώσαμε με τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου, μια ταπεινή οικογένεια. Οι γονείς μου ποτέ δεν αντιτάχθηκαν στο πάθος μου για το ποδόσφαιρο. Προσπάθησαν να με πείσουν να πάω στην επιχείρηση αλλά όχι πολύ. Όλοι συνειδητοποίησαν πολύ νωρίς ποιο δρόμο ήθελα να ακολουθήσω», τόνισε, ενώ σε ερώτηση για την Φειρένσε είπε:
«Ναι, είναι η ομάδα της καρδιάς μου. Μία αγάπη άνευ όρων. Εκεί που αργά ή γρήγορα, θα επιστρέψω. Όχι με έναν επαγγελματικό τρόπο, ίσως, αλλά όταν γυρίσω σπίτι μου θα είναι ο σύλλογος που θα ακολουθώ. Τη σωστή στιγμή θα επιστρέψω στις ρίζες μου».
Α. Βαζογιάννης
