«Η ζωή από μόνη της είναι ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου». Λόγια του Σκωτσέζου σερ Γουόλτερ Σκοτ, ενός από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς όλων των εποχών, που έζησε ανάμεσα στα μακρινά χρόνια 1771-1832.
Πολλοί ακόμα μίλησαν και έγραψαν για το ομορφότερο παιχνίδι, άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων. Σίγουρα όχι άδικα και βεβαίως καθόλου τυχαία.
Το ποδόσφαιρο υπάρχει παντού, σε κάθε γειτονιά του πλανήτη. Υπάρχει στη ζωγραφική, την ποίηση, την λογοτεχνία, στον πόλεμο και την ειρήνη, ακόμα και -εσχάτως- στο Cirque du Soleil (για χάρη του Λιονέλ Μέσι). Στη ζωή…
Και παίζεται παντού. Στα μεγάλα φημισμένα γήπεδα, αλλά και -πιο συχνά στο παρελθόν- στους δρόμους, με δύο πέτρες για αυτοσχέδια δοκάρια και τα πεζοδρόμια ως πλαϊνές γραμμές του άουτ. Ή ακόμα στην οροφή ενός γιγάντιου πολυκαταστήματος στο κέντρο του Τόκιο, σε ένα γήπεδο φτιαγμένο από… άχυρο στη Σταυρούπολης της Ρωσίας, στις φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, αλλά και πάνω σε ένα… παγόβουνο στα νησιά Λοφότεν της Νορβηγίας.
